Ο Βυθός Των Ματιών Σου.

Κεφάλαιο 9ο

Έφερε τα πόδια της κοντά στο στήθος της και τύλιξε τα χέρια γύρω της. Ακούμπησε το κεφάλι της στα γόνατά της και έκλεισε για λίγο τα μάτια της. 《Ένα όνειρο ήταν..μωρέ μπας και έχει έρθει στα αλήθεια;》μονολόγησε. 《Μα..Μετά δεν θα μου το έλεγε όμως;》ρώτησε και ξεφύσηξε. Πολύ μπερδεμένη κατάσταση. Δεν ήξερε τι ήταν αληθινό και τι ψέμα. Δεν μπορούσε να ξεχωρίσει πλέον. Κοίταξε το ταβάνι. Ευτυχώς που έπεσε απάνω στον Άρη γιατί αν έπεφτε απάνω σε εκείνον..Μάλλον θα ήταν πρόθυμος να της θυμήσει την πρώτη τους βραδιά, που είπε και στο όνειρο της. Ανατρίχιασε στιγμιαία.

"Whip whip. Now watch me nae nae. OK!" Άκουγε να τραγουδάει κάποιος και έσμιξε τα φρύδια της. Σηκώθηκε αργά απάνω και περπάτησε ως την πόρτα. Την άνοιξε και προχώρησε μέχρι την κουζίνα. Ανασήκωσε τα φρύδια της στη θέα του Άρη, μόνο με το παντελόνι του, να μαγειρεύει και να χορεύει στους ρυθμούς αυτής της μουσικής που δεν την είχε ακούσει ποτέ ξανά. Έκανε κάτι περίεργες κινήσεις που δεν θα μπορούσε ούτε η ίδια να κάνει. Έκανε τον σταυρό της. 《Άρη!》του φώναξε και εκείνος από τον τρόμο του έριξε κάτω την κουτάλα. Γύρισε και την κοίταξε. 《Έλα ρε Γιώτα. Και πάνω στο ρεφρέν;》παραπονέθηκε και έσκυψε για να πιάσει την κουτάλα. 《Σοβαρά τώρα;》τον ρώτησε και στριφογύρισε τα μάτια της. 《Δεν σας αρέσουν οι χορευτικές μου ικανότητες κ. Αδαμοπούλου;》την ρώτησε ειρωνικά. 《Ακόμη και το επίθετό μου ξέρεις;》τον ρώτησε και σταύρωσε τα χέρια στο στήθος της. 《Δεν ήταν και δύσκολο..》είπε και συνέχισε να ανακατεύει το περιεχόμενο της κατσαρόλας. 《Και απο που το έμ-》πήγε να πει αλλά την διέκοψε. 《Από το κουδούνι προφανώς》της απάντησε και έβαλε το καπάκι απάνω. Εκείνη γέλασε με την αφέλειά της. 《Όλα τα προσέχεις βλέπω》του είπε και έκατσε σε μια καρέκλα. 《Αυτά που με ενδιαφέρουν, φυσικά》της πέταξε και τον κοίταξε με μισόκλειστα μάτια. 《Τι εννοείς;》τον ρώτησε. 《Ότι κατάλαβες》ανασήκωσε αδιάφορος τους ώμους του και στηρίχθηκε στον πάγκο της κουζίνας. 《Τι μαγείρεψες;》τον ρώτησε μετά από λίγο. 《Μακαρόνια》της απάντησε.

《Θεε μου βαριέμαι》αναφώνησε αφού τελείωσε το φαγητό της. 《Τι θα ήθελες να κάνουμε;》την ρώτησε και την κοίταξε στα μάτια μασουλώντας την μπουκιά του. Ανασήκωσε τους ώμους της. Κοίταξε απάνω《Χμμ. Θα μπορούσαμε να πάμε καμιά βόλτα, αν θα ήθελες》της είπε. 《Που;》τον ρώτησε. 《Που θες;》την ρώτησε. 《Όπου θες εσύ》του είπε. 《Αυτό το βίτσιο εσείς οι γυναίκες...ναι θα πω κάτι και δεν θα σου αρέσει και εσύ θα πεις 'αχ όχι εκείιι' και μετά θα εκνευριστώ και θα μπεις εσύ φυλακή και εγώ στο χώμα》την κορόιδεψε και εκείνη γέλασε.《Έλα πες τώρα》της είπε μην μπορώντας και εκείνος να κρατηθεί σοβαρός. 《Πάρκο;》τον ρώτησε γλυκά. 《Πάρκο》επανέλαβε και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. 《Μπλούζα!》του φώναξε. 《Μπλούζα》επανέλαβε και εκείνος και πήγε προς τα μέσα. Γέλασε άλλη μια φορά κουνώντας το κεφάλι της δεξιά-αριστερά.

《Έτοιμη;》την ρώτησε και εκείνη έγνεψε. 《Και..που είναι ακριβώς το πάρκο;》την ρώτησε καθώς περπατούσαν δίπλα δίπλα. 《Λίγο πιο κάτω》απάντησε σιγανά και κοίταξε κάτω. 《Είσαι καλά;》την ρώτησε και σταμάτησε. 《Τώρα ποιος κάνει πολλές ερωτήσεις;》του είπε ειρωνικά γυρνώντας να τον κοιτάξει και συνέχιζε να περπατάει..《Πρόσεχε》της είπε και εκείνη γύρισε πάλι μπροστά. Κούνησε το κεφάλι του και περπάτησε γρήγορα ώστε να την προλάβει. 《Γέρο..》τον κορόιδεψε. 《Επειδή είμαι μεγαλύτερός σου, δεν σημαίνει πως είμαι και γέρος》υπερασπίστηκε τον εαυτό του. 《Καλάα》του είπε και του χαμογέλασε αχνά. 《Φτάσαμε》του είπε μετά από λίγο.

《Ωραία είναι εδώ》της είπε και κοιτούσε γύρω του καθώς περπατούσαν πάνω στο πράσινο γρασίδι. Ξαφνικά ένιωσε να περπατάει μόνος του. Κοίταξε δίπλα του. 《Γιώτα;》ρώτησε. 《Εδώ!》άκουσε την φωνή της και γύρισε προς τα πίσω. Την είδε να είναι ξαπλωμένη και να κοιτάει ψηλά τον ουρανό. 《Πολλές φορές, προσπαθώ να ερμηνεύσω τι λένε τα σύννεφα》του είπε και έριξε το βλέμμα της απάνω του. 《Το έχεις κάνει αυτό ποτέ;》τον ρώτησε ήρεμη και εκείνος κούνησε αρνητικά το κεφάλι του. Έκατσε οκλαδόν και έτεινε το χέρι της προς εκείνον. 《Έλα》τον παρότρυνε και εκείνος το έκανε. Τον τράβηξε απάνω της. Ήταν πάνω της και κοιτούσε ο ένας τον άλλον από κοντινή απόσταση. Τον έσπρωξε μαλακά προς τα δίπλα και ακούμπησε το κεφάλι της στο θώρακά του. 《Να κοίτα. Αυτό μοιάζει με ένα λουλούδι》του είπε και το έδειξε με το δείκτη της. Σήκωσε το κεφάλι της και τον παρατήρησε. Ήταν..τόσο όμορφος εκείνη την στιγμή...

------------------------------------------------------

Είπα ότι θα βάλω και έβαλα. Εντάξει; Χδ.

Χμμ. Είχαμε λίγο χορό. Λίγο φαι. Λίγο ουρανό. Εε άντε και παραλίγο να γίνει κάτι. Πάλι. :3

Τα σχόλια δικά σαςς:)

Αυτάαα. Καληνύχτα σαςςς:*
#ΝΤΟΝΑΤΣΑΚΙΑ #ΛΟΒΕΕ.♥♡
-Ροδ:3'