Hayat güzel anıları tartarak vermeye başlamışken,bir de bakmışsın seni senden alan herkes bir arada aynı masada canciyer kuzu sarması....
Siyah beyaz fotoğraflardan bir farkım yok bu durumda.Masum hayaller kurmana bile izin vermez işte bu renkleri birbirine karışmış gözler, İyi bir kadın olmayı seçtiğimden beri hep böyleyim işte...
Hesapsız kitapsız sevdiğim insanları bir kenara bırak,zaten değer verdiğim tüm adamlarda terk ettiler artık yoklar...Bedenleri başka kadıncıklar tarafından hayat buluyor,istila edilmiş adamlardan artık hayır yok.
Zamanında ellerim terleyene kadar bırakmadığim bu adam nasıl olurda ruhu buz kesmiş kadınların esiri olur
Beni düşündüren bu .
Tutmak istediğim başka bir el de yok zaten .Sadece bir adam cıksa ve tüm bu terleyen gereksiz eler yerine akıllıca bir cevapla seni ısıtıp uyutsa...
Bu mevsimlerde hep böyle olur,ellerim buz ruhum bir sana sıcak.Bunun yanında ise sana değer veren birileri seni muhakkak anıyor, hatırlıyor, anılarınla ısınıyordur.
Uzaklarda ,başka mevsimleri yaşamasına rağmen senin anılarınla ruhunu arındırırken bahsettiğin o siyahlıklardan,sen herşeyden habersiz sana ait olmayan masalardan ve hayatlardan kaçıyorsundur...
