Madelein (NL)

Het bezoek

Sorry dat het zo verschrikkelijk lang heeft geduurd 4 maanden lang heb ik niks kunnen schrijven 
:( Baal er echt van SORRY GUYS!!!

*-*-*

Madelein en Bas liep het lokaal uit richting de directeur.
Onderweg liepen ze nog steeds de leraar belachelijk te maken.

Bas onderbrak het gesprek en zei "zullen we wat leuks gaan doen na schooltijd?"

Madelein stopte met lopen en werd knal rood, er kwam geen woord meer uit haar mond. 'wat moet ik doen? zal ik ja zeggen? maar wat moet ik tegen Delano zeggen laat staan als hij er achter komt? ik vind hem leuk en niet bas' spookte door haar hoofd, maar Bas onderbrak haar gedachtes "het is geen date ofzo hoor, gewoon vriendschappelijk"

Madelein knikte "ja lijkt me leuk, maar ik wil eerst nog even langs Delano, ga je dan mee?" vroeg ze een beetje onzeker.

"wie is Delano als ik vragen mag?" vroeg Bas op een jaloerse toon.

"dat is een vriend van mij, er zijn wat dingen gebeurd waardoor hij niet naar school kan, maar het is een klas genoot van ons." zei ze met een schuld gevoel.

Ze zijn bij de directeur aangekomen, ze kloppen aan en er word met een brom stem gezegd dat ze binnen mogen komen.

Ze lopen voorzichtig naar binnen en gaan op de stoelen zitten aan het bureau tegen over de directeur. "zo en waarom deze gelegenheid?" klonk de brom stem weer.

Madelein en Bas keken elkaar aan wie er ging praten, maar Madelein nam de eer op zich en vertelde dat ze de les uit waren gestuurd en waarom. De directeur begon te lachen, hij herkende zichzelf in het verhaal "aangezien dit verhaal me bekend voor komt wil ik jullie eigenlijk geen straf geven, maar ik mag helaas de regels niet breken. Ik kan jullie wel minder straf geven, dus ik geen jullie 1 dag nablijven op maandag middag." zei de directeur. Bas en Madelein stemde in en mochten gaan.

Ze opende net de deur toen de directeur nog wat zei "ga maar lekker naar huis ik zeg wel dat jullie corvee hebben" en met dat liepen ze weg.

"Ik mag die directeur wel" zei Bas en Madelein gaf alleen een glimlach.
Ze liepen naar buiten om hun fietsen te pakken "op naar Delano" zei Madelein blij.

"Wat ben jij blij" zei Delano verbaasd "ja klopt, kijk dit weer, zo'n mooie blauwe lucht en het zonnetje. Wie word daar nou niet vrolijk van?" zei Madelein zo vrolijk mogelijk.
Bas reageerde niet en stapte net als Madelein op de fiets.

Ze zetten hun fietsen tegen het hek en rende naar de deur.

Madelein belt aan en de moeder van Delano doet open, "hey meis, wat doe jij hier?" vraagt ze verbaasd "ik kwam kijken hoe het met Delano gaat" zei ze een beetje verbouwereerd door de reactie van Delano zijn moeder.
Het bleef even stil tot Bas zich voorstelde aan Delano zijn moeder.

"O ja uhm... Delano is boven, je weet de weg" zei ze verbaasd "Dank u" zeiden Madelein en Bas in koor.
Ze liepen naar boven en opende de slaapkamer deur van Delano, "hey Delano, alles goed?" vroeg Madelein verlegen.
Delano kijkt op en hij begint helemaal te stralen "Madelein wat doe jij hier?" hij sprong op en gaf haar een dikke knuffel. Madelein stond stok stijf stil "ik uhm... ik wilde weten hoe het met je ging na dat je weet wel enzo" zei ze met een heel erg schuld gevoel.
Bas snapte niks van het gesprek en ging op het bed zitten "het gaat goed, maar wie is dat" kwam er schor en jaloers uit zijn mond.
"O ja sorry dat is Bas de verlegen jongen uit de klas" zei ze vrolijk, Bas keek op met een beledigde blik, maar Madelein en Delano trokken er niks van aan.

"Zou ik je even onder 4 ogen mogen spreken Madelein?" vroeg Delano verlegen "Bas ik ben zo terug"

Delano en Madelein lopen de slaapkamer uit en de slaapkamer van zijn ouders in.

Delano gaat op het bed zitten en gebaart naar Madelein dat ze naast hem moest gaan zitten, Madelein gaat naast hem zitten en er valt een korte stilte.

"Waarom wilde je onder 4 ogen praten?" vroeg Madelein onzeker.

"Ik wilde weten waarom je weg rende toen ik je zoende en ik je toen niet meer heb gezien of gesproken" zei Delano een beetje mompelend.
Madelein wist niks te zeggen, maar probeerde het toch uit te leggen "Ik uhm... ik... nou ja uhm..." Delano onder brak haar "ik weet wat je wilt zeggen, zeg maar gewoon dat je mij niet wilt dan zijn we klaar" en een paar tranen verlaten zijn ogen.
Madelein trekt hem naar haar toe en troost hem "nee zo zit het niet, ik was bezorgt om je na wat je gedaan had na onze ruzie en..." er viel een stilte, Madelein tilt zijn kin omhoog en zoent hem.

Delano keek verbaast naar Madelein en wist niks uit te brengen, maar dat gold niet voor Madelein "na al dat kwam ik er achter dat ik je heel erg leuk vind en toen je mij zoende wist ik niet wat ik er mee moest, ik raakte in paniek." stamelde ze uit.

Delano zijn mondhoeken krulde op "kom laten we terug gaan naar Bas... Waarom is hij hier eigenlijk?" Madelein was Bas even vergeten "dat vertel ik je vanavond wel" en ze geeft hem nog een kus en ze lopen naar Delano zijn kamer waar Bas nog zat te wachten.