Madelein (NL)

Droom

Ze slaapt net 5 minuten en word wakker in een wereld waar niemand haar kent.
Iedereen die rond loopt kent zij wel.
Madelein ziet Sandra lopen en rent naar haar toe, "hey Sandra, alles goed?"
"huh... Wie ben jij?" "Sandra kom op doe niet zo flauw, ik ben het Madelein" "ik ken helenmaal geen Madelein. Wil je mij alsjeblieft met rust laten, Dankje wel" en Sandra loopt weg.
'Wat is dit? Sandra kent mij niet meer, maar hoe dan? is het 1 april? nee dat is het niet. Is het misschien hou Madelein voor de gek dag? dat zal vast ook niet' gaat er door haar hoofd.
Madelein besluit om naar huis te gaan, zodra ze thuis is komt ze niet binnen met haar sleutel.
"Mam, ben je thuis?" en geen andwoord.
"MAM!" nog geen andwoord.
Na enkele minuten gaat de deur open en staat haar moeder voor haar neus "mam heb ke het slot verandert?" ze word raar aangekeken.
"Mag ik vragen wie je bent?"
"ik ben je dochter, kom op mam niet jij ook"
"sorry, maar ik heb geen dochter"
Madelein haar mond valt op en barst in tranen uit, ze rent weg en kijkt nog een keer achterom om te kijke hoe haar moeder de deur dicht doet.
'Dit lijkt wel een nachtmerrie'

Ze besluit om naar haar hut in het bos te gaan.
Eenmaal daar aangekomen loopt ze er naar binnen en zit er een jongen voor haar, een jongen die ze nog nooit heeft gezien.

"Uhm wat doe jij hier?" vraagt de jongen
"dit is mijn hut die heb ik gebouwt samen met een paar vrienden een paar jaar geleden" zegt Madelein
"maar deze hut is van mij en mijn bro" zegt de jongen
"oja hebben jullie hem dan ook gebouwt?" zegt Madelein arrogant
"uh jaah anders zat ik hier niet duhh" zegt de jongen arrogant met een meisjes stem die op Madelein haar stem moest lijken.
Madelein word helenmaal gek en vuur rood, ze schopt tegen de steen naast haar, wat dus geen goed idee was.

Ze valt op de grond en pakt haar tenen beet die nu heel veel pijn doen.
De jongen komt op zijn knieen naast haar zitten "gaat het wel goed?" vraagt hij bezorgt.
Madelein knikt en probeert op te staan, maar valt meteen weer neer "misschien moeten we even naar de dokter gaan om te kijken of het niet gebroken is" zegt hij nog bezorgter "zo lijk je net op mijn moeder" zegt Madelein lachent.
De jongen kijkt haar aan en tilt haar op.
Hij legt haar in de auto en rijd naar het ziekenhuis "is deze auto van jou?" vraagt Madelein nieuwschierig "nee hij is van mijn vader" en hij kijkt heel even achterom naar Madelein en geeft een klein glimlachje.

Bij het ziekenhuis aangekomen parkeerd de jongen de auto van zijn vader en zegt tegen Madelein dat ze heel even moet blijven liggen, hij gaat eerst even betalen voor het parkeren.
Als hij weer bij de auto is haalt hij Madelein er uit en tilt haar het ziekenhuis in.
Er komt meteen iemand aan met een rolstoel en de jongen zet haar er in.
Ze lopen naar de rundge kamer en nemen foto's van haar voet.

Na een half uur in de wachtkamer gezeten te hebben komt de dokter er weer aan en zegt dat het niet gebroken is, maar ze moet wel een weekje rusten.

De jongen tilt haar weer op en brengt haar naar de auto "moet ik je naar huis brengen" vraagt hij niet wetend wat er zal komen.
"uhm.... ik.. ik heb geen... huis of ouders of wat dan ook. Het klinkt misschien raar, maar niemand kent mij zelfs de mensen die mijn ouders horen te zijn kennen mij niet." en er loopt een traan over haar wang.
De jongen zet de auto aan de kant en kijkt haar met grote ogen aan "heb ik iets verkeerds gezegt?" vraagt ze bezorgt "uh... nee... ik uhm... nee laat maar" zegt hij met een gebroken stem.
Madelein kijkt heb bezorgt aan "nee zeg het maar ik vertel het niemand, en uberhaut ik heb niemand dus dat is makkelijk"
"okey ik zal het vertellen" zegt hij en het is enkele minuten stil voor dat hij diep adem haalt en het weer rustig uitblaast.
"Dat wat jij net vertelde dat niemand je kent... Dat is mij ook overkomen"
Madelein kijkt hem met een ongeloof waardige blik aan.
"In dat geval, haii mijn naam is Madelein" zegt ze met een big smile.
De jongen moet lachen "je bent leuk, mijn naam is Ingmar. Je spreekt het uit als Imar"

*-*-*

Madelein schrikt wakker van haar wekker.
Het is alweer maandag, dus tijd om naar school te gaan.