liefde of ...

H2 Een nieuw dorp

Toen Elena en James aan kwamen bij hun nieuwe huis was Elena een beetje traag. Ze keek naar het huis. Het huis stond in het bos op een mooie open plek. James wist dat het voor haar moeilijk was om aan een nieuw huis te wennen. 'Een nieuwe start, een nieuw begin' zei Elena. Ook al miste ze het huis van haar ouders, ze wilde niet terug. James maakte de deur open. 'Ga je met me mee naar binnen?' zei James en pakte de koffers. Elena knikte en liep naar binnen, toen ze binnen kwam keek ze haar ogen uit. Het was een prachtig huis met een moderne keuken en woonkamer, antieke kasten, grote schilderijen van haar broer, en een prachtig balkon met bloemen in grote poten. Elena had geen woorden voor wat ze voelde. Ze was sprakeloos. Zelf de oude beeldjes en foto's van hun ouders stonden er.                                                                                                                   

Elena pakte een foto van haar ouders, ze keek naar de foto, terwijl er een traan langs haar wang rolde. James kwam binnen en zag de traan over haar wang lopen. Hij zette de koffer neer en liep naar haar toe. Hij keek naar de foto en sloeg een arm om haar heen. "de trouwdag van pap en mam." Zei Elena terwijl ze naar de foto bleef staren. James pakte de foto en legde hem neer, James draaide Elena om en legde zijn hoofd op de hare. Elena dacht vaak aan haar ouders, maar nu dacht ze ook aan Anita en Edward.                                                                                                                                                          Elena had Anita verteld dat ze ging verhuizen, en Anita zou haar volgen naar het huis voor het geval er ooit iets zou gebeuren, dan wist Anita waar ze was. Elena probeerde te stoppen met denken aan hun, want ze wist dat James haar kon horen.                                          

'waarom ga je niet naar je nieuwe kamer,' zei James. Liep de trap op en zag een deur op een kiertje staan. Het was een mooie grote kamer, met uitzicht op de tuin. Elena ging op het bed zitten, ze was dood moe, Elena ging liggen en sloot haar ogen.                                                                                 

De volgende dag wilde Elena naar school lopen, maar voor dat ze doei kon zeggen stond James voor haar. Elena schrok zich rot, maar voor ze iets kon zegen zei James: 'kom eens mee.' James nam haar mee naar de garage waar een splinter nieuwe zilveren Porsche stond, Elena wist niet wat ze moest zeggen ze was veel te verbaast om iets te zeggen. 'Dit maakt het misschien iets makkelijker om op school te komen.' Zei James.                                                                                  

Het was 9 uur toen Elena op de school parkeerplaats kwam en richting de school liep. Om 5 over 9 was Elena op school, ze moest naar de receptie om haar aan te melden, daar kreek ze haar rooster. Elena's eerste les was wiskunde. Onderweg naar het lokaal botste ze tegen een meisje op. 'Sorry,' zei Elena, 'het spijt me.' Het geeft niet' zei het meisje, 'ik ben Sophie' Sophie was een stoer meisje dat veel aan sport deed, ze droeg graag jeans met vesten. '... en jij bent vast de nieuwe.' Vroeg Sophie 'Ik ben Elena.' Tttrrrr , de bel ging en Elena moest maken dat ze bij haar lokaal kwam. 'Sorry ik zou graag blijven kletsen maar ik moet mijn lokaal zoeken.' Zei Elena haastig. 'OO, ja, geef maar dan help ik je.' Zei Sophie, 'he daar moet ik ook heen, kom dan laat ik je het zien.' Ze pakte Elena's hand en trok haar mee.                                                                                                             

'hier is het, lokaal 12.' Zei Sophie trots. Elena liep naar de docent toe en gaf het briefje dat ze had gekregen waar op stond dat ze nieuw was en hoe ze hete. De docent hete mr. Gerts, hij had een raar sikje, hij gaf haar de boeken die ze nodig had voor de rest van het jaar. Elena  keek rond om te kijken of er misschien een plek was, ze zag Sophie en liep naar haar toe. 'is deze plek vrij?' vroeg Elena wanhopig. 'voor jou... tuurlijk,' zei Sophie lachend. Elena en ;Sophie praten de hele dag. Ze vertelde elkaar hun verhalen van vroeger. Sophie kon niet stoppen om over haar jeugd te praten.