liefde of ...

H6 Elena wil het weten

Natuurlijk wilde Elena wel mee, maar na dat gesprek met James, wilde Elena eerst weten wat hij telkens aan het doen was. en hoe hij aan al dat geld kwam.

Elena wist dat James geen baan had. En dat hij altijd naar een geheimzinnige groep mensen ging, waar hij nooit 1 woord over wilde zeggen.

Natuurlijk zou James liegen als ze het aan hem zou vragen. En als ze het zou vragen zou hij door krijgen dat ze hem niet meer vertrouwde.

Elena moest iets bedenken om hem....... om hem niet te laten merken dat ze er nu klaar mee was.

Iedereen had wel geheimen, maar niemand loog zo erg als James. En dat haten ze.

De volgende ochtend wilde Elena weten waar James nu telkens heen ging, en wat hij daar dan ging doen. Natuurlijk kon ze dat niet zomaar voor zijn neus doen. Maar ze wist ook niet hoe ze het anders moest doen.

'Elena, ik moet morgen weg ik kom het weekend terug,' zei James zonder haar ook maar 1 seconde naar haar te kijken. 'Oké,' zei Elena, 'maar waar....' Elena wilde haar zin wel afmaken maar James liep de deur uit. Elena had hem nog nooit zo gezien.

Normaal gesproken zou hij haar normaal gedag zeggen, en vragen of ze het zou redden. maar nu, nu was het anders.

Waarom deed hij zo? Waarom keek hij niet eens naar haar om? Voor Elena was dit de druppel. Elena pakte haar tas en rende naar haar auto.

Het kon haar niets meer schelen, ze moest en zou nu te weten komen wat er nu aan de hand was.

Elena rommelde in haar tas op zoek naar haar telefoon. Ze moest zorgen dat iemand wist waar ze was.

'Hallo Elena, wat is er?' vroeg Anita.

'Ik ben oké, maar ik wil dat je iets voor me doet,' zei Elena terwijl ze naar adem snakte.

'altijd dat weet je, wat moet ik doen,' zei Anita.

'Ik weet niet precies waar ik ben maar ik rij achter James aan, maar ik kan niet zeggen waarom. Je moet me vertrouwen, oké? Als ik je niet bel voor 8 uur, moet je mijn mobiel opsporen en naar de politie gaan, oké?' vroeg Elena.

'Je weet dat ik je altijd wil helpen, maar nu weet ik het niet zo zeker, wat ben je van plan?' vroeg Anita terwijl ze erg twijfelde.

'Anita je moet me beloven dat je dat doen, oké?

Ook al wist Anita dat Elena's plan hopeloos verdoemd was, toch besloot ze haar te helpen.

Intussen was Elena al over de grens heen gereden en was ze door de regen het bos in gereden.

James stopte bij een oud huis waar nog 4 andere auto's stonden. James stapte uit en liep naar binnen. Elena parkeerde de auto ver weg van het oude huis, tussen een paar dicht begroeide bomen.

Elena wilde naar het oude huis gaan om te kijken wat James aan het doen was. Maar Elena kon geen stap verzetten. Achter haar riep iemand haar, maar toen Elena zich omdraaide zag ze niemand.

De stem die ze hoorde klonk erg bekent maar ze wist niet waar die vandaan kwam. Ze keek een keer rond, maar er was niemand.

Elena draaide zich om maar schrok zich rot omdat Edward voor haar stond. Elena was geschokt dat hij ineens voor haar stond maar ook wel weer blij dat ze hem zag. Maar hoe wist hij dat ze hier was.

'Hoe wist je dat ik hier was?' vroeg Elena verbaast, maar voor dat Edward haar vraag kon beantwoorden verscheen tussen de bomen Anita's gezicht. 'Natuurlijk,' zei Elena zacht, terwijl ze kwaad naar Anita keek.

'Het spijt me echt maar ik moest zeker weten dat alles goed was,' zei Anita opgelucht, 'Edward hoorde ons gesprek en spoorde je op, en toen zijn we je gevolgd.' Elena keek Anita aan, maar zei niets.

'oké, nu weet je dat ik oké ben mag ik dan nu verder gaan,' vroeg Elena geërgerd. 'Niet voor dat je me verteld wat je hier doet,' zei Edward bezorgt. 'Ik wil weten waarom James zo vreemd doet, daarom ben ik hem gevolgd,' zei Elena alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

'Ben je gek, wat als er iets gebeurd, dan is er niemand bij je om je te helpen,' Zei Edward, Elena draaide zich om. 'Daarom belde ik Anita, als er dan iets zou gebeuren had ik een back-up plan.'

'Oké, was leuk bedacht maar nu brengen we jou naar huis,' zei Anita. 'Nee, ik ga niet weg voor dat ik weet wat hier aan de hand is,' zei Elena boos, ze keek Anita en Edward aan en liep weg.

Edward pakte haar bij haar arm en vroeg : 'weet je zeker dat je dat wil?' Elena keek hem aan en zei: 'Ik moet het weten.' 'Dan ga ik met je mee,' zei Edward terwijl hij haar arm los liet.

Elena knikte met een klein lachje. Ze keek naar Anita met de vraag in haar ogen of zei ook mee ging. Anita knikte en liep naar haar toe. 'Dan gaan we,' zei Elena ze naar Edward bleef kijken.

Elena en Edward verstopte zicht naast de trap van het huis, zodat Anita kon kijken of het veilig was. Elena liep de trap op en ging tegen de muur van het oude huis staan.

De Muren van het huis waren erg vies en de houten vloer kraakte erg. Elena was bang dat iemand haar zou zien of zou horen. Maar hoe dan ook, ze moest en zou het nu te weten komen.