liefde of ...

H5 voor het eerst op Vakantie

De moord werd langzamerhand oud nieuws. De politie kwam er maar niet achter wat of wie de moord op het onbekende meisje gepleegd had. Ook kwam er geen duidelijkheid over wie ze was. Elena was de moord en het gesprek met de politie al lang weer vergeten. Ze ging door met haar leven. Als James vroeg of ze er nog mee zat zei ze: er gebeuren soms dingen waarvan je hoopt dat je ze nooit hoeft mee te maken. Je kunt niet zien wat er gebeurt, je moet kijken wat het lot voor je geplant heeft.'

Op school ging het ook steeds beter. Elena voelde zich steeds meer op haar gemak in het bos. Ze ging ook steeds vaker door het bos lopen. Toen de vakantie er aan kwam werd alles anders, Bart en Sophie gingen op vakantie. Bart naar de Turkije, en Sophie naar Frankrijk.

Elena was sinds de dood van haar ouders niet meer op vakantie gegaan. James wilde ook nooit weg tenzij het voor zaken waren, en over halen had geen zin. Als James iets niet wilde gebeurde het ook niet. Elena kon alleen maar denken aan een vakantie. Natuurlijk had Elena plannen voor als ze genoeg geld had om te gaan.

Maar dit keer werd het voor Elena anders.

Het was 1 uur, iedereen zat buiten. Ze hadden het over de vakantie, iedereen had al plannen gemaakt om ergens heen te gaan. Sommige gingen met een ander mee.

'He Elena,' zei Sophie, 'waar ga jij heen?' Elena keek haar twijfelend aan, moest ze nu gaan zeggen dat ze nog geen plannen had of moest ze iets verzinnen. Nee Sophie was zo eerlijk, waarom zou zei dan liegen.

'Ik heb nog geen plannen,' zei Elena. Sophie en Bart keken haar raar aan. 'ga je soms niet of heb je nog geen idee?' vroeg Bart. 'wat maakt het uit,' zei Sophie terwijl ze Bart een boze blik gaf, 'ik ga ook niet elke zomer op vakantie.'

Na Sophie's boze blik bleef het even stil. 'He,' zei Sophie, 'je kunt met mij mee naar Frankrijk,' Elena keek even op maar dacht toen weer aan James. 'misschien een andere keer,' zei Elena. 'Echt niet we gaan samen naar Frankrijk op een kamer de leuke jongens er uit halen,' zei Sophie terwijl ze aan haar arm trok.

Thuis bleef Elena maar denken aan wat Sophie zei. Elena wilde erg graag naar Frankrijk met Sophie en haar familie, maar ze was nog nooit zo ver van James weg geweest.

Wat als er iets zou gebeuren? En wat als James nee zou zeggen. Wat moest ze dan tegen Sophie zegen.

Elena had zich altijd zo erg verheugt op een leuke vakantie, maar nu ze de kans kreeg begon ze toch te twijfelen.

Thuis durfde ze niet met James te praten. Ze was bang dat James er achter zou komen dat ze iets zou verbergen.

'Waar denk je aan?' vroeg James toen Elena haar tas op de stoel legde. Elena keek achterom en zag dat James naar haar toe liep met een bord groente soep. 'Gewoon,' zei Elena terwijl ze haar schouders ophaalde.

James zette de soep op de tafel, en ging naast haar zitten. 'Wat verberg je voor me?' zei James. 'Er is niets,' zei Elena terwijl ze probeerde om niet te late zien dat ze erg met de vakantie zat.

'Oké, en zag nu maar wat er echt aan de hand is, ' zei James een beetje geërgerd. Elena snapte nooit hoe James altijd wist dat er toch iets aan de hand was. 'Sophie heeft gevraagd of ik mee ga met haar op vakantie,' zei Elena. 'Waarom doe je alsof dat iets erg is?' vroeg James verbaast. Elena stond op en begon te ijsberen en zei: 'Ik weet niet of ik wel mee wil gaan, en wat ik nu moet doen.'

Elena en James bleven een kwartier lang praten over wat Elena nu zo dwars zat. Elena merkte dat James niet wilde dat ze weg ging, maar waarom wist ze niet.

Aan het eind van hun gesprek vertelde James haar dat hij ook weg zou gaan, maar hij wilde niet zeggen waar hij heen ging.

De rest van de avond zat Elena alleen in haar kamer, te denken of ze nu wel met Sophie mee moest gaan. Ook de volgende ochtend zat ze te denken aan wat Sophie en James zeiden.

Toen Elena Sophie de volgende ochtend ophaalde voor school vertelde ze Sophie dat ze niet mee ging met haar op vakantie.