liefde of ...

H3 De nieuwe jongen

Bij de schoolbankjes stond Bart op de meiden te wachten. 'hè, waar bleven jullie nou?' Vroeg Bart als of hij er al uren stond. 'Ik moest wachten,' zei Elena. 'waar moest je op...' zei Bart terwijl hij zich bedacht hoe lang het duurde toen hij Sophie op haalde, hij herinnerde zich hoe lang het duurde voordat Sophie haar tas had gevonden, 'laat maar ik weet het al,' en hij keek schuldig naar Sophie. Trrrrrrr, de bel ging en de meiden en Bart moesten naar hun les.

In de pauze zag Sophie de nieuwe jongen bij de receptie. Hij melde zich net aan toen Elena de wc uit kwam lopen. 'Elena,' zei Sophie terwijl ze Elena naar zich toe trok, 'dat is hem.' 'Is dat de nieuwe jongen? Hoe weet je dat,' vroeg Elena ongelovig terwijl ze Sophie mee trok naar buiten waar Bart hun plek bezet hield.

'Daar zijn jullie eindelijk' zei Bar. 'Sorry, iemand heeft een oogje op de nieuwe jongen' zei Elena pestend. 'Ik vind hem niet leuk,' zei Sophie boos terug, 'ik was aan het kijken of hij wel leuk was.' 'En is hij goed gekeurd' vroeg Elena nieuwsgierig. 'Weet ik niet, want IEMAND ik noem geen naam,' terwijl ze boos naar Elena keek, 'trok me weg voor dat ik zijn gezicht zag.' 'weet je wat ik zou willen weten, waarom ik altijd uren op jullie moet wachten,' zei Bart boos, 'nou als het aan mij ligt ga ik kijken of iemand iets weet over die nieuwe jongen.' Zei Sophie, 'dan zou ik maar opschieten want daar zijn de cheerleaders,' zei Elena plagend, 'ik doe je wat,' zei Sophie boos.

'oké allemaal leuk en aardig, maar hebben jullie het gehoord van dat meisje dat ze in de steeg vonden?' Vroeg Bart nieuwsgierig. 'ja tuurlijk, en dat moeten wij geloven.' Zei Sophie. 'Welk verhaal?' vroeg Elena nieuwsgierig. 'ze hebben een meisje gevonden bij de club.' Zei Bart. 'je gelooft die onzin toch niet echt of wel?' vroeg Sophie verbaast. Elena keek Sophie aan en zie : 'ik weet niet ik heb het al vaak gehoord, maar ik weet niet of ik het moet geloven.' Elena had haar worden nog niet uit gesproken of de bel ging al.

Tijden de Nederlandse les maakte Elena kennis met de nieuwe jongen Stef. Hij was hier pas komen wonen, niemand wist wie hij was, en niemand wist waar hij vandaan kwam. Het enige wat iedereen wist was dat iedereen hem een enorm stuk was. Stef zat achterin de klas schuin achter Elena. Stef praten veel met de jongens.

Het 5de uur had Elena een studie uur. Ze zat dat in studieruimte waar ze haar huiswerk deed. Maar aan huiswerk kwam ze niet. ze zat alleen maar te denken aan Edward en Juliët. Elena dacht aan dat Edward telkens weg was, en waarvan niemand wist waar hij was. Ze dacht ook aan het nieuwe meisje Juliët. Ze gaf toe dat ze erg bang was dat er iets zou gebeuren, en dat ze niet wist of het haar schuld was of niet, maar het voelde voor haar alsof alles door haar kwam. Maar ze hoopte hem snel weer te zien.

Na school gingen de meiden rennen op de baan, terwijl de Bart aan het trainen was. Bij de training zagen Elena en Sophie Stef (de nieuwe jongen) bij de jongens van het rugbyteam staan. 'Hè, Sophie, is dat niet de nieuwe jongen?' vroeg Elena nieuwsgierig. Sophie keek op en zei : 'hè, ja, dat is die jongen, hij is best leuk.' Elena keek Sophie aan en rende door terwijl ze haar hoofd schudde. In tussen zat Sophie weg te dromen. 'kom je nog slome' hielp Elena Sophie uit haar droom. Sophie keek op en rende naar Elena toe.

Na het rennen bracht Elena Sophie naar huis en ging toen naar het bos joggen. Elena jogde elke dag door het bos en stopte bij het kerkhof, daar draaide ze om. Tijdens het joggen dacht Elena altijd na over wat er was gebeurt, over ruzies, aan Anita, ze dacht aan James maar nu dacht ze vooral aan Edward. Ze kon nergens ander aan denken. Elena dacht er aan waar hij kon zijn, en hoe het met hem zou zijn.