Karanlık diyardan bu mektup
Sozler eskimiş ve paslanmis
Burda heryer siyah ve karanlık
Renkler solmus saat acilari gosterdiginde zaman durmus
Susmuş butun asiklar
Kimin gozlerine baksan gorursun aciyi
Aci dilsiz
Aci derin
Aci yureklerde
Çöle dönmüş yurekler
Burda herkes eksik herşey yarim
Hüzün sarmasiklari var
Gunes girmesi gereken pencerelerde
Ve herkesin aklinda tek dusunce
Buraya nasil geldik
Nasil sürgün ettik kalbimizi
Ruhumuzu
Nasil
Nasil yaptik bunu kendimize
Nasil anlatsam bilmem
Karalik diyar hepimizde
Bizde kalbimizde
