Remix a la nerd

11 Vayenne

Vayenne: 

Mijn vrienden hadden gelijk. 

Ik heb een stalker. En een goede ook. Zij of hij weet precies waar ik ben, wanneer ik er ben en wat ik doe. 

Ik haat het. 

Ik haat het heel erg. Omdat die persoon alles van me weet. 

Alles. Dus ook dat ik Vy ben. Waar ik woon, waar ik mijn liedjes opneem, waar ik op school zit, waar ik werk. 

Unknown, weet alles. En ik haat het dat ik er niks aan kan doen. Het maakt me helemaal gek.

Maar nu is dat niet waar ik aan kan denken. 

Ethan. Hij is hier, in mijn huis, heeft een van mijn gitaren vast, en staat nu naast me op het kleine podium in mijn huis. 

Dat is vooral voor wanneer mijn vader wilt oefenen met zijn band. Maar ook als we karaoke avonden organiseren, of voor dingen zoals dit. Ethan en ik hebben besloten It-girl van Jason Derulo te zingen. Dus dat gaan we nu ook doen. 

Speel het liedje af wat hierboven staat ^^ 

Na het liedje kijken we elkaar glimlachend aan en krijgen we een applaus. We stappen het podium af en lopen naar mijn vader toe. 

'Prachtig gedaan samen. Ethan. We hebben de volgende afspraak gemaakt. Woensdagavond. In de studio van Vy natuurlijk.' zegt mijn vader. We knikken allemaal en lopen dan naar de bar om wat te drinken te halen. 

Ik was zo verbaast geweest toen Ethan ineens voor de deur stond, en al helemaal dat hij zoals zichzelf kwam. Helemaal als zichzelf. Ethan Black. 

~~~ 

'Wanneer komt die Date?' vraagt Ethan aan me terwijl hij een slokje neemt van zijn drankje. Het heeft een lichtblauwe kleur en ruikt een beetje bos bes achtig. 

'Jij zou het regelen. Zeg het maar.' antwoord ik glimlachend. Ethan kijkt even bedenkelijk, maar dan klaart zijn gezicht op. 

'Ik kom je morgen om half 7 ophalen.' zegt hij voor hij wegloopt naar Metias. 

~~~

Het is zondag, de dag van de date. Ik sta nerveus voor de spiegel. Ik heb een zwart blouseje met witte stipjes aan en een bordeaux rood rokje. Daaronder heb ik een zwarte panty aan. Aan mijn voeten sieren zwarte dokter martens met witte stipjes. De kleding was een advies van Tamara. Als ik ooit mezelf bekend ga maken, dan mag Tamara, en alleen Tamara, mijn styling doen. Tamara zelf is nu bezig met mijn haar in make-up. Mijn haar doet ze in een hele lange zijvlecht, een vissengraat om precies te zijn. Haar vingers gaan vlug door mijn lokken heen en al gauw is de vlecht klaar. Dan doet ze mijn make-up. Een wing eyeliner, mascara en lippenstift in de kleur van mijn rokje. Vol bewondering bekijk ik het resultaat. Het is prachtig geworden. Ik geef Tamara een knuffel en bedank haar. Dan zucht ik diep. Tamara kijkt me vragend aan. 

'Wat is er?' vraagt ze bezorgt. 

'Gewoon, straks vindt hij me helemaal niks.' mompel ik. 

'Meid. Als hij jou niet leuk vindt, eet ik mijn schoen op.' zegt Tamara. 

'En trouwens, we weten waar hij woont. We vermoorden hem pijnlijk en langzaam als hij je ook maar iets aandoet.' vult Nola haar bij. Ik glimlach naar mijn vriendinnen als Kate heel hard ja knikt, waardoor haar blonde haar alle kanten op springt. Ik wil nog iets zeggen, maar dan gaat de deurbel. Precies half 7. Ik loop de deur uit en ga naar beneden, terwijl ik mijn leren jasje mee gris. 

'Ze wordt zo snel groot.' hoor ik Kate nog jammeren. Ik grinnik voor ik de deur open doe. Ik verwacht Ethan van school te zien, blonde pruik, bruine lenzen en een compleet andere kledingstijl. Maar niks is minder waar. Ethan Black staat voor me met een witte roos in zijn hand. Hij heeft een zwarte broek aan met een wit shirt en een zwarte blouse die er open overheen hangt. Hij heeft zwarte sneakers aan en zijn zwarte haar is een beetje in model gebracht. 

'Hey.' zeg ik zachtjes. 

'Wow.' antwoord hij. Ik bloos lichtjes. Zijn blauwe ogen staan vol bewondering. Ik hoor Kate van boven grinniken. 

'Je ziet er werkelijk geweldig uit Vayenne.' zegt hij terwijl hij me de roos geeft. Ik neem hem aan en streel de bloemblaadjes even. 

'Jij ook. Ik had niet verwacht dat je me zo mee zou nemen.' zeg ik. 

'Ik vond dat je de echte mij moest zien, niet die van school.' antwoord hij terwijl hij zijn hand in zijn nek legt. 

'Ik vind dit drie keer beter.' zeg ik glimlachend. Ethan steekt zijn arm uit die ik aanpak. 

'Als je haar ook maar met een vinger aanraakt of ook maar iets doet vermoorden we je!' roepen Tamara, Nola en Kate tegelijk. Ethan en ik grinniken en lopen de deur uit. Voor de deur staat de auto van Ethan. We stappen in en beginnen te rijden. De rit duurt best wel lang, dus zingen we mee met allerlei liedjes op de radio. Ook de oudere liedjes. Ethan vermindert vaart en we komen uit op een kleine parkeerplaats. Hij stapt uit en doet mijn deur open. Ik stap ook de auto uit en kijk om me heen. Ik zie een klein restaurantje even verderop staan en zie dat het pad ernaar toe verlicht word. 

'Vind je het mooi?' vraagt Ethan met een glimlach. Ik knik, nog te overdondert om iets te zeggen. 

'Kom mee, dan gaan we naar binnen.' fluistert hij terwijl hij de auto op slot doet. Samen lopen we in de richting van het restaurant. Het verlichte pad is echt heel erg schattig. Het restaurantje komt steeds dichterbij. Mijn telefoon heb ik uit gezet. Dus niks zou deze avond nog kunnen verpesten. We lopen naar binnen en een warme en gezellige sfeer overvalt me. Overal zitten mensen met elkaar te praten, te eten, te drinken of laten ze foto's maken in een gezellig, klein foto hokje. Zo een waar de foto's gelijk klaar zijn. Ik denk bij mezelf dat we die foto's dadelijk sowieso gaan maken en volg Ethan naar een van de obers. Hij begeleidt ons naar een tafel bij het raam, waardoor we uitzicht hebben op een meer waar lichtjes en bloemen op drijven. 

Ik vind dit helemaal fantastisch. 

A/n. 

Euhhmm. Hoi? 

Ja oke. Ik zal maar meteen ter zake komen. SORRY DE PORRY. 

IK ben echt een ongelooflijk slechte updater. Ik wilde dit hoofdstuk echt al een week schrijven en ik vergeet het gewoon elke keer weer. 

Maar nu is het hier en ik ga gelijk verder zodat ik een voorraadje heb en jullie nooit meer zo lang hoeven te wachten. 

Merry Christmas and a Happy New Year by the waay 

XXX Yara