Remix a la nerd

30 Ethan

Ethan p.o.v.: 

Het was dinsdag, een dag nadat Vayenne het nieuws had gekregen dat ze de commercial mocht doen. Ze had me nog gebeld na die avond, ze heeft woensdag een afspraak met iemand die over de commercials gaat, en ze wilde dat ik met haar mee ging. 

Ze heeft me gesmeekt of ik mee . 

Ik wilde sowieso al ja zeggen, dus heb ik haar tot stilte gemaand en ja gezegd. Ze had me echt zo 'n duizend keer bedankt, en toen had ze me ook nog een keer bedankt voor de bloemen. Aangezien ze ze werkelijk waar prachtig vond. 

Ik heb ook besloten dat ik geen aandacht meer ga besteden aan Anoniem tot zaterdag. Als ik weet wat ik wil weten ga ik de persoon blokkeren. Hij of zij kan de pot op. 

Wat bezielde me eigenlijk om de persoon te vertrouwen. Het eeuwige vriendjes instinct? Dat je bang bent dat je meisje, die de mooiste, liefste en prachtigste is, vreemd gaat. 

De enige die ik moest vertrouwen rondom de waarheid was Vayenne zelf. 

Waarschijnlijk heeft het ook met al die roddels rondom ons te maken. Het veroorzaakt een spanning, omdat je van roddels niet kan zeggen of het waar is of niet. 

Elke roddel heeft een kern van waarheid. 

En Anoniem wilde me laten zien welke waarheid. En ik wil het nog steeds weten, maar daarna. 

Daarna is het genoeg. 

'Ethan. Let je ook even op.' klinkt de stem van Mevrouw van den Berg in mijn oren. Ik knik afwezig en doe alsof ik op let. Mevrouw van den Berg knikt goedkeurend en gaat verder met haar les, en geeft ons daarna opdrachten. Als Metias en ik druk aan het werk zijn, komt Georgia ineens aanlopen. 

'Metias. Sorry dat ik er zo laat mee kom. Maar, ik ga naar het concert van Vy. Mijn Pool Party is verzet naar een week erna op zaterdag. Kun je dat tegen Ethan Black en zijn vriendin Vayenne zeggen?' vroeg ze met een spijtig gezicht. Metias keek even kort naar mij. 

'Ik zal het aan ze doorgeven. Maar, zijn vriendin zit hier gewoon op school. Misschien moet je het aan haar persoonlijk vertellen. Zij bereikt Ethan vast eerder dan ik.' antwoordde Metias nonchalant. Precies zoals altijd. Zodat hij niet onthult dat ik Ethan Black ben. 

'Zal ik doen. Het spijt me nog van het ongemak, ik hoorde vanochtend pas dat ik kaartjes had.' zucht Georgia. 

'Geen probleem joh, veel plezier bij het concert.' vertelde Metias haar, waarna ze weg liep. Metias keek me met een veel betekenende blik aan, en ik wist wat hij bedoelde. 

Hij zei nu, in zijn gedachtes vast tegen me dat het feestje verzet was. 

De bel haalde me uit mijn gedachten en we pakten zo snel als we konden onze spullen in en voordat Mevrouw van den Berg ook maar een woord kon zeggen waren we het lokaal uit. 

Pauze. 

We klommen op de eerste de beste tafel en bleven daarop zitten. Het boeide ons niet wat anderen dachten, wie erbij kwam zitten of  wie er al zaten. De Arry's kwamen naast ons zitten en begonnen luid te praten over het concert van Vy, waar ze door hun ouders allemaal kaartjes voor hadden gekregen. 

Ze moesten eens weten wie Vy echt was. 

Ze verafschuwden Vayenne namelijk, nu ze iets had met mij. Maar Vy aanbaden ze nog steeds. Ik vond het komisch. Ik bedoel, ze verafschuwen, en aanbidden dezelfde persoon. Zonder dat ze het zelf weten. 

'Maar, wat denken jullie. Gaat ze zichzelf laten zien? Met een masker op of zo.' kibbelde Cherry tegen de rest. 

En dat zette me aan het denken, want: 

Hoe ging Vayenne het eigenlijk doen met het onbekend blijven. Gaat ze een masker opzetten, gaat ze in net zo 'n glazen kooi zitten als tijdens de opnames? 

Hoe wilt ze dat voor elkaar gaan krijgen? 

Ik denk dat ze dat al wel had bedacht. Ik wou dat ik het zelf ook had gedaan. Muziek maken onder een schuilnaam. 

Dan zou de wereld zo veel makkelijker zijn geweest. 

'Ethan. De baas belde vanochtend trouwens. We moeten er vanmiddag langs voor een gesprek over je totally black Tour. Ze willen bekend maken wanneer die van start gaat.' fluistert Metias zachtjes, zodat de meiden het niet horen. Niet dat ze het door zouden hebben, aangezien ze zo hard aan het praten zijn. 

Maar, toch is het goed om voorzichtig te zijn als we over mijn Ethan Black leven praten. 

Mijn echte leven.   

Vroeger had ik nooit kunnen bedenken dat dit ooit van mijn leven zou worden. Dat ik een beroemdheid zou worden en in zoveel verstrikt zou raken. 

'Ik ga even hoi zeggen tegen Nola en de rest.' zei Metias waarna hij me een vriendschappelijk klopje op mijn schouder gaf. 

'Dag, Ethan.' zei hij voordat hij zich omdraaide en in de richting van de tafel van Vayenne, Nola en de rest liep, waar ditmaal een vreemde jongen bij zat. Hij werd met vreugde opgenomen in de groep, en sloeg een arm om Nola heen. 

Ik wou dat ik dat kon doen bij Vayenne. Maar, omdat ik hier gewoon Ethan ben, en niet Ethan Black. 

Ik zou Vayenne alleen maar in de problemen brengen als ik zoiets zou doen. 

De tafel aan de andere kant van de aula was aan het lachen, en ik wilde dolgraag weten waarover ze aan het lachen waren. Waar ze het over hadden. 

En toen deed ik iets wat ik mezelf beloofd had niet meer te doen. 

Ik pakte mijn telefoon, en keek naar de nieuwe berichtjes van Anoniem. 

Anoniem: De nieuwe jongen is Xander, voor als je het je afvraagt. Ik zou hem maar goed in de gaten houden. 

Hij is exact Vayennes type. 

~ Anoniem. 

p.s. Kijk eens niet zo mokkend. Dat staat je niet. 

Ik keek om me heen. Hoe wist Anoniem dat ik mokkend keek. Was hij of zij hier? 

Stalkte hij of zij me? 

Mijn hartslag verhoogde en mijn adem versnelde. 

Anoniem was hier. En ik wist niet waar, maar hij of zij wist wel waar ik was. 

Ik keek de aula rond, en zag de nieuwe jongen met een glimlach naar zijn telefoon kijken. 

Xander. 

A/n 

30ste hoofdstuk. 

Jeeeeeeey. 

Ik heb wiskunde verknalt, en dat is nog zacht uitgedrukt. Alles ging fout. 

Frans ging wonderbaarlijk genoeg goed. 

Xxx Yara.