Leugens en Lippenstift

Spencer

*Spencer*
Stomme woordjes. Stom frans. Zuchtend sla ik mijn handboek dicht. Ik heb zonet twee uur lang geprobeerd om de voc van het huishouden te leren maar het gaat er maar niét in. Ik denk dat ik het maar eens op geef, voor vandaag tenminste. Cameron zit schuin over me in ons Amberson studiezaaltje. Ze kijkt grijnzend van het boek naar mijn gefrustreerde blik. Alsof ze verbaasd is dat ik, Spencer Hemberings het opgeef. Op vlak van studeren dan. Ik ben de beste student van het huis en een van de beste van de campus. Je zou denken dat mensen er om lachen maar dat is helemaal niet zo. Ze lenen boeken van me of vragen me om uitleg. Alleen Cameron maakt af en toe een rake opmerking over mijn studeerhouding maar dat is Cameron nu eenmaal. 'Ik geef het op' bevestig ik haar gedachten. Net op het moment dat ik een Cameron stek over me ging krijgen kwam Celeste de studie binnengestrompeld. Ze wuifde met een bundeltje blaadjes. 'Formulier van de nieuwe' verduidelijkte ze. Ze schoof het pakje voor Cameron's neus en ging recht over mij zitten. Omdat Cameron onze voorzitter is mag zij kiezen of we intresse hebben om de nieuwe in huis te nemen. Cameron fronst diep. Dit wordt het niet. Cameron keurt niet snel mensen goed. Helemaal niet zelfs, ikzelf kwam in Amberson toen Cameron nog geen voorzitster was. Anders zat ik waarschijnlijk een een of ander huis vol sukkels of kunstenaars. Ik mag er niet aan denken. Ik en Cameron waren in het begin niet echt vriendinnen. We roddelden wel samen en we deelden ook soms elkaars kleren uit maar daar bleef het dan ook bij. We hebben nooit geheimen gedeeld ofzo, hoewel ik denk dat Cameron gewoonweg geen geheimen van haar deelt. Zijzelf is dol op geheimen. Soms, als Cameron een of andere sukkel chanteerde, vroeg ze om geheimen. Ze is er gek op. Cameron schuift haar stoel naar achteren en begint te ijsberen door de studiezaal. Ik verwachtte natuurlijk dat ze het formulier,zoals gewoonlijk recht in de prullenmand zou kieperen maar dat was helemaal niet het geval. 'Roep iedereen bij elkaar, binnen tien minuten is er zustersvergadering in de bibliotheek' commandeerde Cameron Celeste.

De Amberson girls zaten aan hun vaste tafel in de bib. Cameron aan het hoofd van de tafel, Celeste aan de andere kop aangezien zij ondervoorzitster is, en de andere 5 Ambersons aan de weerskanten van de tafel. Voor mij zat Juliana, dat meisje heeft nog nooit een vlieg kwaad gedaan, Jade, haar vader heeft een fortuin, dat merk je niet alleen aan haar peperdure juwelen en kledij maar ook aan haar attitude, rechts van mij Lucy, en daarnaast Faith. Het Amberson was compleet. 'Als voorzitter van het Amberson vind ik dat Chayenne, nieuw op de campus een plaatsje in ons huis verdient, daarom nodigen we haar vanavond uit om te komen eten, alles moet perfect zijn. Trek jullie mooiste jurken aan en gedraag jullie als een Amberson. Om acht uur verwacht ik iedereen in de huiskamer.Stipt.' Er worden enkele verbaasde blikken blikken uitgewisseld tussen de Ambersons. Al fluisterend vertrekken de Ambersons. Cameron staat te smsn. Ze staat te grijnzen naar het schermpje van haar blackberry. Duidelijk tevreden aangezien ze wéét dat ze weer eens haar zin zal krijgen. Ik vraag me alleen af waarom ze Chayenne zo graag binnen wilt krijgen.