Leugens en Lippenstift

Cameron

*Cameron*
Alle Ambersons staan klaar in de grote hal van het huis.
Iedereen heeft een jurk aangetrokken, de ene nog mooier dan de ander. De klok in de hal wijst acht uur aan. Ik kon het weten dat dat kind te laat ging zijn. Ook Jade kijkt geërgerd naar het uur. Ik kijk de meiden een voor een aan. Spencer draagt een geruit jurkje, netjes zoals altijd. Jade draagt een donkere jurk dat net boven haar kniën hangt, zwart zoals altijd. Faith draagt een roze jurkje met bloemetjes op haar schouder en Juliana draagt een eikergeel lang kleed dat ik verschrikkelijk lelijk vind. Celeste ziet er wel goed uit in haar paarse jurk die ze mij nagekocht heeft. Iets wat ik haat. Nou ja een van de dingen die ik haat. Net als te laatkomers. De klok wijst vijf ove acht wanneer het chelle geluid van de deurbel galmd. Het is een bekend geluid aangezien we best vaak bezoek krijgen. 'Allemaal glimlachen' beveel ik mijn zusters. Vervolgends open ik de voordeur. Chayenne staat in de deuropening. Ze draagt een blauw zijden kleedje met dunne bandjes en een redelijk diepe v-hals. Niet slecht voor een boerenpummel. 'Welkom chayenne'. Ik glimlach zo hard dat mijn kaken,die het glimlachen helemaal niet gewoon zijn, er pijn van doen. Ik moet grijnzen als ik zie hoe zenuwachtig ze is. Alle meiden verwelkomen hun nieuwe zuster, want dat is ze, zowieso, ze weet het alleen zelf nog niet.

Het etentje verloopt vlot. Aangezien we enkel in het Ambersons eten als er bezoek is hebben ze geen kok of huismeid die kookt. We hebben dan maar pizza besteld, zoals onze drinkavonden die we wekelijks houden. De Ambersons praten en lachen met Chayenne, ik denk dat iedereen haar mag, behalve ik dan. Zelfs Jade, de bottere persoon onder ons, lacht af en toe met Chayennes grapjes. Ik zie dat ze haar ontspant. Wat maakt het mij uit. Hoe beter ze haar hier zal voelen, hoe harder het later wordt voor haar.