Als ik teken, lijk ik al mijn zorgen te vergeten. Al mijn frustraties vloeien in één keer weg. Alle negatieve dingen verdwijnen naar de achtergrond. De eerste twintig minuten neem ik nog dingen waar om me heen. Het geluid van de tv hoor ik zacht, terwijl ik me probeer te focussen op de muziek die uit mijn oortjes komt.
Gesprekken van mijn familie of vrienden, hoor ik nog altijd. Ik luister er half naar. Nadenkend probeer ik te beslissen welk kleur potlood ik nu moet nemen.
Maar dan maak ik opeens een klik. Bijhorende geluiden verdwijnen volledig naar de verre achtergrond. De tv, het gebabbel gaan langs me heen, alsof de geluiden er nooit geweest zijn. Alsof ik op een automatische piloot sta, pak ik het ene kleurtje na het andere. Zonder er ook maar een seconde bij stil te staan welk kleurpotlood ik nu moet gebruiken, ga ik er volledig voor.
Ik ontspan, het nummer dat ik nu hoor geeft me een extra boost om te tekenen.
En zo vliegen de uren voorbij. Zonder zorgen. Zonder frustraties. Zonder angsten. Enkel mijn potlood en ik in een nieuwe tekenwereld waar niet iedereen zomaar word toegelaten.
Tekenen is een passie, een verlangen, een verslaving...
Ik hoop dat jullie allemaal een passie hebben. Want zo zie je maar, je hebt geen liters alcohol nodig of wat drugs om je zorgen achterwegen te laten.
Nee, een hobby is de beste remedie als je je down voelt :)
Foto bovenaan: Emma Roberts. Het is nog lang niet af, maar ik amuseer me heel hard met deze tekening. Ik word blij als ik er naar kijk, alleen maar al door haar gouden glimlach :D
JE LEEST
Llamas ❤ french fries
RandomDit, beste mensen, is een rantboek. Ja, het is zooooo origineel. Ik weet het. Hierin lees je van alles. Ik zou je er een hele uitleg over kunnen geven, maar waarom neem je gewoon geen kijkje? Hé! Ik zie je muisknopje (of vinger voor het geval je op...
