İntikam

5.Bölüm-Herşey Açığa Çıkıyor

Bizim ki sırıttı kaldı. İşte kötülük böyle olur. Aslında kötülük değil. Sadece küçük bir intikam. Herneyse ali ilkten cevap veremedi. Sonra birşeyler saçmaladı işte. Daha sonra mümtaz abi aradı yine bu gün gelemicekmiş. Benim iş yine ertelendi. Neyse işte artık ali ile aynı evde kalmak beni endişelendiriyor. Hakkımızda hayırlısı...

...

Sonunda bu gün mümtaz abi geldi. Selin aliyle dışarı çıktı. Ne kadar da gitme desem de dinlemedi. Her dakika onu aradım. Gelelim benim işime. Selim, mümtaz abi ve ben geçtik bilgisayarın başına. Birkaç tane evimizin önündeki kameraları izledik. 4 tane adam vardı. Yüzleri pek fazla belli olmuyordu. 2'si iöeri girdi. Diğer 2'si de dışarıda bekliyordu. Birden kameraya ben çıktım. 2 kişi kolumdan sürüklemiş arabaya bindiriyorlardı. Görüntüleri izledikçe olaylsrı hatırlamaya başladım.

Flashback -Evde-
"Ya bıyakın aykadaşım beni. Beyn aynemi iştiyoyum."

"Korkma kızım. Ben sana bakıcam. Korkma..."

Bir adam benimle konuşurken diğer adamda annemin yanındaydı.

"O aydam beyim ayneme ney yapıyo?"

Ben şaşkınlıka annemi izliyordum. Annem ağlıyordu. Ve o acı ses. Annemin bağırışları.

"Ayneee! Ya bıyakın aynemi!"

Adamı ittirdim ve annemin yanına koştum. Yüzünü okşamaya başladım. Adamlar kolumdan tuttular ve beni arabaya bindirmeye çalıştılar.
Flashback Son

Bu anı hatırladıkça sinirlerim bozuluyordu. Her seferinde ağlıyordum. Hayata yenik düşüp yıkılıyordum. Peki neden? Neden böyle olması gerekti? Sevdiklerini göz göre göre kaybetmek miydi? Neden ölüyordum her gün? Bedenimin parçalara ayrıldığını neden görüyordum her an? Kalbim paramparça olmuştu çünkü. Annemin yokluğunda, karanlıkta kaybolmuştum...

Selimin dürtmesiyle düşüncelerimden uyandım.

"Nazlı. Daldın gittin yine."

"Ha pardon. Bu kadar mı videolar?"

"Evet bu sonuncuydu." Dedi mümtaz abi.

"Ben bir hava alsam."

"Tabii kızım çık dolaş sen."

Üstümde olanlara bakmadan montumu giydim ve çıktım. Genelde kendimi kötü hissettiğimde duvarlara resim yaparım. Yine herzaman ki yere gittim. Bir çocuk vardı. Şapkadı olduğu için yüzünü pek fazla göremedim. Boyalardan bir kaç tane aldım ve boyamaya başladım. Deliye benzeyen 2 adam geldi. Onlara aldırış etmeden boyamaya devam ettim. Laf atmaya başladılar.

"Şştt fıstık. Hepsi senin mi?"

"Bana bulaşmayın! Yürüyün gidin!"

"Aaa ama naz yapma be güzelim."

"Peki konuşalım o zaman."

Onlara doğru yavaşça yürümeye başladım. Birisinin yakasından tutum ve ayağına tekme attım.

"Bana bulaşmayın demedim mi lan ben!" Dedim. Demez olaydım. Diğer adam beni kovalamaya başladı. Hiç bilmediğim yollara girdim. Tam kaçtım derken adam arkamdan yakaladı.

"Ya bırak beni be! Pislik herif!"

Yoldan geçen bir motorsiklet yanımızda durdu.

"Bırak lan kızı!"

"Bırakmazsam nolur?"

"Çok mu merak ediyorsun?" Dedi ve kafasındaki kaskıyla adama kafa attı. Bende o sırada kaçtım.