Life Of The Party ✯ l.h ✔️

zesentwintig

"June, ik wil je helpen," Mompelde ik zacht nadat het een tijdje stil was geweest tussen ons beide.

"Je kunt me niet helpen. Er is niets waarmee je mij kan helpen," fluisterde je zacht. Het leek wel alsof je stem brak.

Natuurlijk kan ik je wel ergens mee helpen. Ik ben niet zó dom.

"Oké, maar als je maar weet dat je altijd bij me terecht kan," Zuchtte ik uiteindelijk maar omdat je jezelf maar bleef herhalen dat er echt niets was waarmee ik jou kon helpen.

"Dat vind ik heel lief van je, Luke. Het betekend veel voor me,"

Rond mijn lippen sierde een glimlach die volgens mij ook daarna niet meer van mijn gezicht af te slaan was.

June, deze middag was geweldig. Alles wat met jou is, is altijd geweldig. Je hebt geen idee hoe speciaal je bent. Hoe speciaal je bent voor mij.