Live For A Reason 2.

5 - Φλάσμπακ.

  Η σημερινή μέρα ήταν τόσο κουραστική. Ίσως έφταιγαν οι ατελείωτες ώρες στα μαγαζιά, αλλά η Μιράντα επέμενε πως ήθελε να ψωνίσει για τον μικρό της σποράκι που μεγαλώνει μέσα στην κοιλιά της.

«Αχ κοίτα πόσο όμορφο είναι αυτό το φορμάκι» λέει γεμάτη ενθουσιασμό η Μιράντα και αμέσως χαμογελάω. Ομολογώ πως θέλω κι εγώ ένα μικρό μωράκι. Από τον Τζέισον.

«Είναι υπέροχο» συμφωνώ μαζί της και γελάμε ενώ συνεχίζουμε την βόλτα στα μαγαζιά.

«Τι θα έλεγες αν καθόμασταν για έναν καφέ;» με ρωτά, κουρασμένα και αμέσως γνέφω.

«Αν και με περιμένει ο Τζέισον σπίτι» λέω και γελάμε.

«Θα αντέξει λίγα λεπτά μακριά σου, Αριελάκι» με πειράζει και την σκουντάω.

Καθόμαστε στην πιο συνωστισμένη καφετέρια και παραγγέλνουμε, εγώ το αγαπημένο μου φρεντοτσίνο φράουλα – το λατρεύω – αλλά η Μιρ δεν πίνει καφέδες οπότε αποφασίζει να πιεί ένα παγωμένο χυμό βύσσινο.

«Ο Γουίλιαμ τι κάνει;» την ρωτώ, αυθόρμητα και αμέσως χαμογελάει. Έχω να τον δω από τη μέρα του γάμου.

«Είναι καλά, σπουδάζει» αρχίζει να λέει με λατρεία. Κάθε φορά που μιλάει για τον μικρό της αδερφό τα μάτια της λάμπουν και αλήθεια, είναι τόσο αξιολάτρευτο αυτό. «Μου λείπει» παραδέχεται και αμέσως η έκφραση της αλλάζει. Ω!

«Έλα, μην στεναχωριέσαι» της χαιδεύω τον ώμο και χαμογελάει. «Έτσι κι αλλιώς όπου να' ναι τελειώνει»

«Ναι έχει άλλο ένα τετράμηνο» λέει με ενθουσιασμό και χαμογελάει πλατιά.

«Είδες; Μετά θα τον βλέπεις πιο συχνά» προσπαθώ να της φτιάξω την διάθεση.

«Θέλω να τον πείσω να κάνει την πρακτική του εδώ» μου εξομολογείται και την κοιτώ σμίγοντας τα φρύδια. Αυτή η είδηση δεν θα αρέσει καθόλου στον Τζέισον, δεν με θέλει δίπλα στον Γουίλιαμ.

«Α; Εδώ; Που εδώ; Στην Γαλλία;» ρωτάω και με κοιτά μπερδεμένη.

«Ναι;»

Δεν προλαβαίνω να απαντήσω. Με σώζει το κινητό μου, το οποίο βαράει σαν δαιμονισμένο. Κοιτώ την οθόνη και η φωτογραφία του έρωτα μου αναβοσβήνει στην οθόνη, χαμογελάω και το σηκώνω.

«Αγάπη μου;» απαντώ με ενθουσιασμό και η Μιράντα με κοιτάει, γελώντας κοροιδευτικά.