~6~

52 5 1
                                    

Medyadaki Emily.

Ronald;

Beceriksizce utancımı gizledim ve deney tüpünü patlatan adamın yanına gittim.

"Deney tüpünün burada ne işi var!? Burası deney yapılacak bir yere mi benziyor!?"

" Ama ben patlatmadım komutan Ronald! Bu hanımefendi yanlışlıkla yere düşürdü. "

Gösterdiği kıza baktığımda donup kaldım.

Emily.

" Merhaba Ron. Sevgilim..." dedi ve bana sarıldı.

Lanet olsun! Onu hafifçe kendimden uzaklaştırmak için ittim.

" Ne işin var senin burada?"

" Bütün herkesin dilinden düşmeyen Prenses bozuntusunu görmeye gelmiştim. "

Onu kolundan sıkıca kavrayıp kalabalıktan uzaklaştırdım.

" Bana bak! Onun hakkında böyle konuşamazssın! "

" Ona yakın olmana tahammül edemiyorum Ron!"

" Neden!? Kim olarak?"

" Biz sevgiliyiz Ron. Biz evlenecektik."

" Eğer beni terk etmeseydin evlenecektik!"

" Ben..." dedi ama devamını getiremedi. Ayak sesi gelince Emily dudağıma yapıştı.

■■■■■■

Brianna;

Ronald'ı merak etmiştim. O kız bir şeyler söyledi ve ikiside uzaklaştı.

Bağıranın Ronald olduğunu anlayınca sesin geldiği yöne doğru gitmeye başladım.

Konuşmaları az da olsa duyuyordum.

Yerdeki ince dala basınca ses çıktı. Kız bana baktı ve Ronald'ı öptü. Görür görmez arkama bakmadan kalabalığa geri döndüm.

Bir kaç dakika sonra da Ronald geldi.

"Brianna!"

Beni aramaya başlayınca Thomas'ın evine doğru koştum.

Kapıya hızlı ve sert bir şekilde vurdum.

Thomas kapıyı açınca soluk soluğa içeri girdim.

" Ne oldu sana böyle? "

" Kapıyı kimseye açma olur mu? Özellikle de bu kimse Ronald Winslet olursa..."

" Sana kötü bir şey mi yaptı?"

" Hayır..."

Derin bir of çekti ve;
" Tamam, pekala..." dedi.

Benim için hazırlanmış odaya gidip yatağa uzandım. Kendi kendime konuşmaya başladım.

'İğrenç.'

' Beni görünce yaptı...'

'O kız kim bir kere?'

'Bana ne?..'

Kapıya vurma ve Ronald Winslet ' ın sesi gelince sustum.

"Prens Thomas! Evde misiniz!?"

" Ne oldu Ronald? "

" Prenses Brianna'yı bulamıyoruz. O burada mı? "

" Evet ama kimseyi içeri almamı istemedi."

Uzun bir sessizlik oldu ve Ronald konuştu.

" Özür dilerim. "

Yataktan fırladım ve kapıya koştum.

" Ne için özür diliyorsun? Bir şey mi yaptın? "

Bana dik dik baktı. Sessizliği ben bozdum.

" Izninizle dinlenmek istiyorum."

Hafifçe kafasını salladı.

●●●●●●●

Ronald;

Brianna kapıyı sert bir şekilde kapatınca eve geri döndüm.

Annem beni bekliyordu.

" Oğlum. Keşke prensesi buraya getirseydin. Onu görmeyeli çok oldu."

Gözlerimi kaçırdım.

" Onu görmeyeli 2 gün oldu anne..."

"Sana bir şey mi oldu Ron?"

" Çok kötü bir hata yaptım."

Koltuğu gösterdi. Oturdum ve konuşmaya devam ettim.

" Seni dinlemeliydim."

"Lafı dolandırmadan anlat Ron."

" Emily geri döndü ve..."

" Ve?"

" Ve onu uyarırken Brianna gelmişti... Ve onun geldiğini görünce Emily beni öptü. "

" Bak şu sürtüğe! "

Annem sık olmasa da küfür ederdi. Devam etti.

" Ee sonra?"

"Sonra Brianna'yı bulamadım ama aslında Thomas'ın yanındaydı. Oraya gittiğimde benimle konuşmak istemedi. Özür diledim ama karşı çıktı ve neden özür dilediğimi sordu. Sonra dinlenmek istediğini söyledi ve kapıyı suratıma kapattı..."

" Ron? Emily'i hala seviyor musun?"

"Hayır. Dediğim gibi o büyük bir hataydı. Ilk başta seni dinlemeli ve ondan ayrılmalıydım.."

" Hatanı bilmen güzel Ron. Ama Brianna için beklemekten başka yapılacak pek bir şey kalmamış..."

" Ilk defa biri beni bu şekilde hissettiriyor."

" Nasıl hissettiriyor? "

" Başka. "

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 24, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ütopya - Felsefe TaşıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin