Biz

Modern Çağ Köleleri

Önceki bölümde son verdiğim örneğe dikkat verilmesini isterim. Köleler. İnsanlara köleliğin tamamen kalktığı söylenildi ancak bu konu üzerinde uzun uzun düşünülmelidir. Çünkü kölelik, göstermelik olarak kalkmıştır fakat gizliden gizliye yapılmaya devam edilmektedir. Bu cümlemde kastedilen üstü kapalı bir şekilde kölelik etmektir. Peki kimler kölelik ediyor? Hepimiz.

Nasıl olabilir diye düşünecek olursanız cevap gerekli zaman ayırılırsa bulunulabilir. Çocuklarımız, eğitimli ve ileriki hayatlarında "işe yarar" bireyler olabilmeleri için okula gidiyorlar. Çocukluk sürecinde bilindiği gibi herhangi bir hayatta kalma derdi yoktur ve canları anne babalarına emanettir. Ancak bu süreç, modern çağ köleliğinin başlangıcıdır. Çocuğun zihni bu süreç içerisinde yontulur ve bizi yönetenlerin istedikleri zihin modelini alana kadar yontulmaya devam eder. 

Fakat çocuk her zaman çocuk kalamaz ve zaman ilerledikçe zihnen ve bedenen gelişmeye başlar. Gelişe gelişe en sonunda kendi başının çaresine bakabilecek hale gelir ve artık çocuk değil, bir birey olur. Çocuk, anne-babasından ayrılır ve artık kendi hayatını kurmalıdır. Bunu yapmak için de şu ana kadar öğrendiği tüm bilgileri kullanır ve soydaşlarının yaptıklarını kopyalamaya çalışır. Çünkü insanoğlunda sürü psikolojisi vardır ve çoğu insanın yaptığı şeyleri yapmaya çalışırlar. Bu her toplumda belirli normların oluşmasına sebep olur ve zaman geçtikçe bu normlar kırılmayacak derecede güçlü olur. Bunun sebebi ise her geçen gün insan nüfusunun artmasıdır. İnsanlar arttıkça normları kabul eden insan sayısı artar ve normlar zaman geçtikçe insan üzerindeki baskısını arttırır.

Asıl konumuza bakacak olursak, insan başkalarını taklit ederek ve başkalarından öğrendiklerini uygulayarak yaşama tutunur ve öğrendiklerinden yola çıkarak yaşamak için paraya sahip olması gerektiğini bilir. Paraya sahip olmak içinse çalışması gerekmektedir çünkü şu ana kadar tanıdığı ve gördüğü tüm insanlar öyle yapmaktadır. Bir işe girer ve çalıştıkça para kazanmaya başlar. Bir süre sonra yaşayamama riskinden kurtulur ve kendine bir eş edinir, çocukları olur. Ancak kölelik sitemi o kadar hatasızca planlanmıştır ki, insanın dinlenmesine fırsat vermemektedir. İnsan; bu sefer eşinin ve çocuklarının rahat etmesi için, sürünün yaptıklarını yapmaya devam etmek için emeklilik zamanına kadar çalışır durur. Fakat, insanoğlu aç gözlü bir varlıktır ve her zaman elindekinin daha fazlasına sahip olmak ister. Bunun için her geçen yıl daha çok çalışır ve bu bizi yönetenlerin işine gelir. İzin hakları dışında emekli olana kadar durmadan çalışmaya devam eder insan. 

Fakat emekli olduğunda iş işten geçmiştir. Çok çalışmaktan dolayı hayattan zevk alamamıştır ve ömrünün neredeyse sonuna kadar kendinin üstündeki mertebeye hizmet etmiştir. Kötü taraf şudur ki, çocukları artık yetişkin olmuştur ve onlara karışamıyordur. Onlar da babalarının ya da annelerinin yaptıklarını yapacaklardır.  

Peki bunu yaptıran güç nedir ve kimdedir? Cevap çok basittir, kapitalizm.