Last breath.

21 Aralık

15.04

Gözlerinden akan yaşları ve görüş açısının bulanıklaşmasını umursamadan yürümeye devam ediyordu. Öyle çaresiz ve güçsüz hissediyordu ki kendini, ona doğru gelen bir arabadan kaçamayacak gibiydi.
Yine olmuştu işte, biri gelmişti ve hiç var olmadan gitmişti.
Hep böyle olurdu zaten. Kimi seveseniz giderdi.
Bir kez daha tamamlanmadan yarım kalmıştı genç kız.
Gözünü her kapattığında aklına gelen yeşil gözleri ve kusursuz gülümseyişten kurtulamıyordu işte.

Ona bu kadar bağlanmışken gidemiyordu ondan.
O en başından gittiği halde.