ÖLÜMÜN SEN TONU

Sarhoş Gönül

Bu karmaşaların ardından bir hafta geçti. Yorgun bedenim biraz da olsa düzelmişti. Kuzenim Oğulcanla birlikte kalmak iyi geliyordu. Eylül de son bir haftadır hep yanımda kaldı. Yavaş yavaş herşey düzelmeye başladı. Yeni bir hayattayım gibi yeni doğmuşum gibi.

-07:00
Sabah erkenden kalkıp yürüyüşe çıkacaktım bugünde. Yataktan kalkıp taytımı ve salaş uzun kollumu üstüme geçirdim bahar ayındaydık havalar soğumaya başlamıştı. Üzerime birde kolsuz montumu ve su şişemi aldıktan sonra kulaklığımı takıp evden çıktım. Her zaman ki ritüel planıma göre yürüyecektim yine; sahil yolundan küçük kulübelerin sonuna kadar.
Denizin kokusu, martıların sesi, arada bi çıkan yunus balıkları hepsi ailemi hatırlatıyordu. Babam; denizin kokusuna bayılan bir adamdı. Annem; martıların seslerine uyanan biriydi. Abim ise her sabah yürüyüşe gelirdi benimle.
Kulübelerin sonuna yaklaşmıştım ama kulağımı gitar sesiyle beraber şarkı söyleyen o tok ses doldurdu.
" haklıyım, balık gibi
tutulmuş daha yeni
denizinden uzaklaşmış
kovadayım... kovadayım... "
Biraz daha yaklaştım ve dağınık saçlı gömleğinin düğmeleri göğüs boşluğuna kadar açılmış çimenlerde bitmiş bira şişeleri ve şarkı söyleyen bir adam. Neyin nesiydin sen öyle? Gönlümü sarhoş ettin be adam.
-19:00
Akşam yemeği için Eylül mantı soslu makarna ve salata hazırlamıştı. Oğulcanla beraber aşağı indik. Hemen tabakları ve bardakları yerleştirdim masaya ama aklım hâlâ o adamdaydı. Acaba yarında orada olur muydu? Neden öyle kötüydü? Neden bu kadar çaresizdi? Neden bu kadar yürekten bir sesi vardı? "Hoop Okyanus orda mısın şşşt" diye bağırdı Eylül. Bir Eylül klasiğiydi bu; bi sözüne cevap alamasın, dinlenmesin hemen herkesi kendine çekerdi. Yine öyle olmuştu. "Burdayım Eylülcüğüm ne olmuştu acaba?!" Diye imalı bir soru attım ortaya. " Ne olsun canım bi gittin ya ondan bi şaaptım Okyanusçuğuuum" diyip üstüme atlamaya çalıştı ama mükemmel reflekslerimle geri çekilip yere düşmesini sağladım. Ardından koca bir kahkaha patlattım.
-00:00
Hâlâ aklım o adam da. Umarım yarında orda olur. Yine gidip yine bakacağım yine dinleyeceğim o güzel yürekten olan sesini.

***

-07:00
Alarmın sesiyle yataktan hızlıca kalktım. Bugünde o sarhoş adamı görecektim. Yine taytımı tişörtümü ve montumu aldım üstüme kulaklığımıda takıp koşar adım dışarı fırladım.
Baya yürüdüm ve o heyecanla su almayı unutmuşum kulübelerin karşısındaki markete geçtim hemen. Büyük bir marketti suların olduğu yeri anca buldum. Dolabı açıp suyu aldım ve kasaya doğru ilerledim. Kasaya geldiğimde hiç görevli yoktu. Biraz sağa sola bakındım en sonunda bi kadın geldi. Beklettiği için özür dileyip verdiğim parayı aldı. Tam dışarı çıkacaktım ki arkamdan bir ses; "Biraz hızlı olursan sevineceğim." Dedi. Arkamı döndüğümde ise o sesinde sarhoşluk olan adamı gördüm. Elindeki poşetlerde biralar vardı. Yine içecekti sanırım. Hemen soru sordum; "Bu saatte mi içeceksin?" Gözlerime bakıp; "Bu saatte içeceğimi nereden çıkardın?" Dedi. "Dün sabah gördüm seni..." yutkundum. "...Yine içiyordun ve şarkı söylüyordun, neden?" "Bunu sana açıklayacağımı beklemiyorsun heralde ve o meraklı gözlerini üzerimden ve poşetlerimden çekersen sevinirim. İyi günler." Dedi ve hızlıca gitti. Günler nasıl iyi olabilirdi ki? Ailesiz bir gün berbattı. Eve gitmek istemiyordum. Beni karşılayacak bir annem yoktu. Eve geç kaldığımda telefonumda babamdan gelmiş olan cevapsız çağrılar yoktu konuştuğum erkekleri görünce kızacak bir abim yoktu. Yapayalnızdım ben. Kime güvenecektim? Kim yanımda olacaktı? Kim ailem kadar sevecekti beni? Hiçbirinin cevabı yok, cevap denizin dalga sesleri.
-18:30
Hâlâ eve girmedim. Sabahtan beri yürüyorum. Özgürüm ilk defa. Kanadı kırık bir kuş ne kadar özgür olabilirse.
-23:08
'Eylül arıyor'
-"Kapıdayım kapıyı aç."
Eylül kapıyı açar açmaz üzerime atladı. "Nerdeydin sen başına birşey geldi sandım." Dedi. "Yok birşeyim hadi içeri geç ev soğuyacak şapşal." Dedim ve odama doğru yürümeye başladım. Aşırı yorgundum. Gizemli, düşünceli bir gündü.
"Özgürdüm; kanadı kırık bir kuşun özgürlüğü kadar."