My life 2 twilight (nl)

9.

Sammy pov

Het kan me niks meer schelen dat iedereen nu naar me kijkt. Het kan me ook niks schelen dat iedereen denkt dat ik Jane ben. Ik kniel naast Stan neer en pak zijn hand vast. Ik moet hem helen. Ik leg mijn hand op zijn hart en geef hem een deel van mijn levenskracht. Laat het alsjeblieft werken. Er gebeurt helemaal niks. Ik had er eerder moeten zijn, of sneller toegeven dat ik het was. Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door een zacht kneepje in mijn hand. Ik doe het zelf ook een keer en krijg er weer 1 terug. Ik geef Stan nog wat meer energie en wacht wat er gaat gebeuren. Hij knippert met zijn ogen wat betekent dat het gelukt is. Ik wordt vastgepakt aan mijn arm en draai me woest om. 'Aro' sis ik 'jij hebt ons verraden. Nu moet je dood' 'Aro, dood is slechts een woord waar ik niet in geloof' ik ruk mijn hand los en laat hem pijn lijden. Zo snel als ik kan ren ik weg. Ik hoor gelukkig niks achter me en probeer in een wolf te veranderen. Het lukt en ik ren zo snel mogelijk weg. Ik kan niet naar huis en naar de Volturi al helemaal niet. Ik denk dat ik wel ver genoeg ben en verander terug. Waar ik ook heenga, mensen mogen me niet herkennen want anders ben ik er geweest. Gelukkig heb ik mijn andere kleren meegenomen. Ik kleed me om zodat ik in elk geval minder risico loop. Maar waar kan ik heen? Ik heb de Cullens ooit horen praten over een andere vegetarische coven, de Denali's. Ik heb geen bloed nodig maar als ik daarheen wil moet ik wel gouden ogen hebben. Ik ruik en ruik al snel de geur van dierenbloed. Ik ren erop af en blijf dan stil in de bosjes zitten. Er is een kudde herten aan het drinken en ik vries er 1 vast. De andere herten schrikken en rennen weg. Ik loop er rustig naar toe en zet mijn tanden in de hals van het vastgevroren hert. Het bloed smaakt echt verschrikkelijk maar ik heb het er voor over. Ik kijk in het ijs en zie dat mijn ogen al helemaal goud zijn. Het het leeft bijna niet meer maar ik geef het wat van mijn energie en laat het vrij. Het hert rent zo snel als het kan achter de anderen aan. Ik moet naar Alaska, naar het plaatsje Denali. Daar moeten de andere vegetarische vampiers zitten. Ze mogen alleen in het begin niet weten wie ik ben. Hoe kan ik dan hun vertrouwen winnen? Ik gaap, blijkbaar heb ik toch wel slaap nodig. Ik klim een boom in en vind een stevige en brede tak. Tevreden ga ik liggen en sluit mijn ogen. Een paar seconden later val ik in slaap.