29.

118 15 4
                                    

Sammy pov

Ik lik aan zijn hand en hij haalt hem verschrikt weg. 'Laat me los!' Schreeuw ik. 'Neh, daar heb ik niet echt zin in' 'jij smerige bloedzuiger! Laat me gaan!' Woedend sist hij. 'Ik. Ben. Geen. Bloedzuiger!' 'Sorry hoor, ik vind vampier een net iets te mooie naam voor jou, bloedzuiger.' Zijn ogen zijn bruin maar dat zijn duidelijk lenzen. 'Een mens dat van ons weet?' Vraagt een andere vampier die naast de eerste land. Ook zij heeft lenzen maar dan blauwe. 'Hee! Niks tegen mensen! En als jullie dat denken hebben jullie het mis!' 'Je ruikt in ieder geval wel smakelijk' fluistert de jongen. 'Als je het ook maar waagt me te bijten!' 'En wat wou jij daar dan tegen beginnen mensje, jij kan helemaal NIKS' 'nogmaals, IK BEN GEEN MENS! Dus ik kan mezelf wel redden.' De jongen grijnst gemeen en brengt zijn tanden naar mijn nek. Mooi niet dus. Met mijn gave laat ik takken uit de grond gooien die hem van me wegtrekken. Had ik die gave ook dan? 'WAT DOE JE?' Schreeuwt de jongen naar het meisje. 'I..i..ik doe niks' stamelt ze. Dus zij kan planten besturen? Interessant. De jongen heeft me nu losgelaten en ik loop naar hem toe. 'En vertel me eens, heb jij een gave?' Hij negeert me en kijkt naar iets achter me. Hij knikt zachtjes waardoor ik weet dat er iets aan de hand is. Snel maak ik een muur van takken om ons heen zodat ik geen last meer heb. 'Heb. je. een. gave?' Vraag ik met nadruk op elk woord. Hij zegt nog steeds niks en probeert bij mijn nek te komen. 'Ruik ik echt zo lekker? Dan heb ik een verrassing voor je, je bent gek. En NU vertel je of en wat je gave is. Opeens is hij weg. Verbaast kijk ik om me heen en zie dan iets. Het is een piepklein mensje. Ik pak het op en kijk wat beter. Het is die vampierjongen en hij probeert om zijn tanden in me te zetten. 'Kun je ook groter worden?' Vraag ik terwijl ik mijn vinger op zijn keek druk. 'Ja, maar niet als je in mijn keel knijpt. Wil je me loslaten?' piept hij bang. 'Maar als minivampiertje ben je schattiger' zeg ik met een gemene grijns. 'Dat is niet eerlijk' 'is het je nooit verteld dat de wereld niet eerlijk is? Gelukkig voor jou heb ik daar geen boodschap aan. Als je leven je lief is verdwijn je en vertel je dit aan niemand, ook niet aan je vriendin.' Hij knikt en ik krijg bijna medelijden met hem, bijna. Ik haal mijn hand van zijn keel af en laat de takken verdwijnen. Direct spring ik 2 meter naar achteren om de aanval van de andere vampier te ontwijken. De jongen vergroot zichzelf en grijns gemeen. 'Jij bent niet zo slim hè, mensje.' Het volgende moment schieten er takken uit de grond die me bij mijn keel grijpen. Ik zie langzaam zwarte vlekken verschijnen en weet dat ik in de problemen zit, en goed ook.

My life 2 twilight (nl)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu