Ikaw Pa Rin Pala [ON-HOLD]

PROLOGUE

Nadine's POV

*Music starts here*

Ohhhh...
Whoaahh-oohhh
Oh..yeah yeah yeah yeah

Nakilala kita sa 'di ko
inaasahang pagkakataon

Nakakabigla para bang sinadya
At tinakda ng panahon

Tila agad akong nahulog ng
Hindi na papansin

Pero tadhana ko'y mukhang
'Di tayo pagtatagpuin

Pinilit kong lumayo ngunit
Pilitin may bumabalik sayo

Ikaw pa rin pala ang hanap-hanap
Parap-pap
Na kahit magpanggap
'Di matatago na ang 'yong yakap

Ang hanap-hanap parap-pa-pap
'Di magbabago ikaw ang
Hanap-hanap ko....

Ohhhhh....

Inakala ko ring ganon kadaling
Alisin ka sa buhay kong ito

Sinubok umibig ng iba pero
'Di rin nawala ang pag-ibig ko sayo

Sa tuwing kapiling siya'y
Ikaw ang nasa isip (nasa isip)

At kahit maging panaginip
May ika'y nakapaligid

Pinilit kong lumayo ngunit
Pilitin may bumabalik sayo

Ikaw pa rin pala ang hanap-hanap
Parap-pap
Na kahit magpanggap
'Di matatago na ang 'yong yakap

Ang hanap-hanap parap-pa-pap
'Di magbabago ikaw ang
Hanap-hanap

Parap-pap-Para sa pusong
Nangangarap
Umaasang magsasamang
muli...

Para sayo at para sakin
Na tangi lang dalangin ay
Happy ending bandang huli

Yeaaheeyeahh...

Ohhh kahit magpanggap
'Di matatago na ang 'yong yakap

Ang hanap-hanap parap-pa-pap
'Di magbabago ikaw ang
hanap-hanap

Ikaw pa rin pala ang hanap-hanap
parap-pap
Na kahit magpanggap 'di
Matatago na ang 'yong yakap

Ang hanap-hanap parap-pa-pap
'Di magbabago

Ikaw ang hanap-hanap
'Di maglalaho

Ika'y aking pangarap
'Di magbabago
Ikaw ang hanap-hanap
Ko....ooohhh

*Music ends here*

Lagi ko itong pinapakinggan kasi relate na relate ako! Kaya lang sa tuwing napapakinggan ko toh,Naaalala ko siya.Yung taong mahal na mahal ko. Yung taong minahal ko nang sobra sobra. Yung taong minahal ko ng higit pa sa buhay ko. Yung taong akala ko na siya na yung makakasama ko habang buhay. Yung taong akala ko na siya na yung FOREVER ko. AKALA ko lang pala yon! Sabi nga nila madaming namamatay at nasasaktan sa maling AKALA...
At ang pinakamatindi, yung taong sinaktan ako!

Natapos na ang kanta at biglang may mga pumasok sa isipan ko...

Bakit!? Bakit!? Hindi kita makalimutan!? Hindi kita maalis sa isipan ko!? Hindi kita maalis sa buhay ko!? Hindi pa rin gumagaling ang sugat sa puso ko. Andito pa rin yung sakit. Bakit ganon!? Ang unfair!! Ang hirap mo'ng makalimutan!! After all this years....

Ikaw pa rin pala.....

..... James.

________________________________________________

Picture ni Nadine sa taas!

[A/N: Hi, so ito na nga yung PROLOGUE part....Okay lang ba? Hahaha!! Sorry,beginner si Author eh...Sana magustuhan niyo,Support po! Anyway,subaybayan niyo kung ano ang mangyayari sakanilang dalawa,Basta! Madami kayong susubaybayan dito....Byee! See you on Next Chapter!!]

Spread the Love!

Be a Fan. Lol xD

~LykaxJadine