KARANLIK DENİZ

KD. 4

Multi Arda

Aradan bir hafta geçti. Ben Arda'nın bir hayalet olma şüphesi ile karşı karşıyaydım. Ona aşıktım ama o bir hayaldi sadece benim gördüğüm hayal.

Uzun süredir işe gitmedim. Kimse de neden gelmedin demedi. Artık çalışmayacaktım. İşime bakacaktım ama onlarda önce birikmiş paramla kendime yeni kıyafet ve yiyecek masrafı için AVM' te gitmeyi düşünüyorum. Gizem ile birlikte görüşmediğimiz bir haftanın acısını bugün çıkaracaktık.

"Alo Gizem"
"Efendim Mert'in kankası"
"Ya böyle deme"
"Beni unuttum bebeğim"
"Kuru iftira"
"Noldu yine ne istiyorsun"
"Alışverişe gidelim"
"Beni alışverişle kandıra bileceğini mi sanıyorsun tabiki geliyorum.
Deyip telefonu kapattı. Yarım saat sonra buraya geldi. Bugün Arda'dan bahsetmek yok.

Ah biliyorum midemde bir pırlanta ile gezmek iğrenç.

...

Gizem ile AVM'ye gittik. Biraz park sorunu yaşadık. Tam boş yer bulup arabamızı park edecekken bir kız oraya arabasını park etmesi Gizem kızın yeni yapılmış manikürlerini bozması gibi sorunlar yaşadığımız doğrudur.

Gizem "kızım şu ayakkabılara bak" dedi vitrindrki mor topuklu ayakkabıları göstererek. Mağzaya girdik. İstediği ayakkabıların numarası kalmadığı için alamadık. O başka bir mağzaya girdi. Ben ise yemek almak için asansöse binip aşağı kat düğmesine bastım.

Asansör aniden durdu. Kapıyı açmaya çalıştım olmadı. Sonra çığlık sesleri duydum. "Yangın var!"

Telefonumdan Gizem'i arıyordum açmadı. Yavaş yavaş sesler azalıyordu insanlar dışarı çıkıyordu sanırım. Ama ben burada kalmıştım ve bir süre snra öksürmeye başladım. Oksijenli bir ortamda nefessiz kalmıştım.

Yere oturdum ve ağladım. Ölür müydüm ?

Kafamı yukarı çevirdim. Karşımda Arda vardı. Ayağa kalkmaya çalıştım. Elinden tuttu. "Nasıl geldin " öksürdüm.

Sonrası karanlık.

...

Gözlerimi açtığïmda hastanedeydim.
"Ya ben sana nasıl izin veririm ya !"

"Senin suçu. Değil Gizem"

"Ya sana birşey olsaydı " derken gözlerinden yaş süzüldü.

"Ağlama"

Gözyaşlarını sildi
"Eğer o itfaiyeci arkadaş olmasaydı sen belki"

"Beni bir itfaiyeci mi kurtardı ?"

"Evet , seni tam çıkış kapısının önünde baygın görmüş."

Arda beni asansörden nasıl çıkardı ki ?
Ah tabiki biz birer hayaletiz...

"Gizem be eve gitmek istiyorum"

"Bekle ben doktora sorarım iyisin değil mi ?"

"İyiyim"

...

Gizeme ben uyuyacağım diye onu gönderdim. Odama girdim.

"Aaaa"

"Şşş korkma"

"Arda her yerden çıkma"

"Sen iyisini değil mi ?"

"Değilim, ben seni özlüyorum. Ha birde sen beni nasıl çıkardın?"

"Öyle çıkardım işte boşver"

"Arda sana sorularım var "

"Sorma. Sarıl sana ihtiyacım var"

Sarılıyorduk...

Ona hiçbirşey sormadım. O bir hayalet ise bende deliyim tamam mı tek gerçek onu sevdiğimdi.

"Hey bana masalın devamını anlatsana"

"Tamam yat bakalım"

Yatağa uzandım o da ansiklopediyi aldı ve hikâyesine devam etti.

"Ailesinin öldüğünü biliyordu artık çocuk. Ablası ne yapacağını bilmiyordu. Sonra polisler bu iki kardeşi çocuk esirgeme yurduna götürdü. Bir kaç ay sonra abla evlatlık alındı. Küçük çocuk 10 yaşındayken bir aile onu sahiplendi sonra o ailenin çocuğu oldu. Bu küçük çok alışmıştı aileye. Ama her gün dua ediyordu ablasına. 16 yaşına gelince bu aile denize gitti. Baba ve anne boğularak öldü. 6 yaşındaki kardeşine bakmakla hükümlüydü. "