Tanıtım

192 17 4
                                    


Kaçıyordum...

Yüzümü geldiğim tarafa doğru hafifçe döndürdüm. Anında saçlarım yüzümü kaplamaya başlamıştı. Bakışlarımı tekrar önüme döndürüp saçlarımı kulağımın arkasına ittim. Derinden gelen rüzgar titrememe sebep olurken durmadım. Duramadım...

Neyden kaçtığımı, nereye kaçtığımı bilmiyordum ve daha önemlisi niye kaçtığımı bile...

Sarı müstakil bir evin önünden geçerken camdan yansımama baktım. Ela gözlerim sokağın loş ışığı yüzünden iyice koyu bir renge dönmüştü. Gözlerimi daha önce hiç bu kadar koyu bir tonda görmemiştim. Belime kadar gelen kumral saçlarım saç diplerimdeki sarılıklar yüzünden boyatmışım gibi gözükse hoş duruyordu. Oysaki saçımı hiç boyatmamıştım ve bu sarılaşma kendiliğinden olmuştu. Ter içinde kalan yüzüm ve boynuma yapışmış ıslak saçlarıma bakmayı kesip önüme döndüm. Ve bir an afalladım. Az önce camda ki görüntü bana o kadar tanıdık gelmişti ki sanki defalarca buradan geçmişim ve aynı camdan aynı şekilde aynı düşüncelerle kendime bakmışım gibi. Buraya nasıl gelmiştim hiçbir fikrim yoktu. Nereye gidiyordum hiçbir fikrim yoktu.

Nefesim daralıyor, bacaklarım sızlıyordu. Fakat duramıyordum. Sanki bacaklarıma hükmeden kişi ben değildim. Daha önce hiçbir yerde görmediğim bir eve yaklaşırken iki evin arasından çıkan bir el kolumu sıkıca tutup beni yanına çekdi. Eli anında ağzıma gitmişti ama çığlık atmayacaktım. Hatta ona teşekkür bile edebilirdim beni durdurduğu için. Fakat bu korkmadığım anlamına gelmemişti. Çok uzun süredir koştuğum ve bir anda sıkıştırıldığım için kalbim deli gibi atıyordu.

Sımsıkı yumduğum gözlerimi açmadan kısa bir durum değerlendirmesi yaptım. Beni bu kadar hızlı çektiği için güçlüydü, bir erkek olabilirdi. Ama ağzıma bastırdığı ince ve uzun parmakları tam aksini söylüyordu. Daha fazla gözlerimi kapalı tutamayacağımı anlayınca gözlerimi zorlukla araladım.

Karşımda duran benimkinin kopyası ela gözlerle boğazımdaki kuruluğa rağmen yutkundum.

Ela gözler, gözlerimle karşılaşınca parladı. Karşımda ki kişi tenimi ürpertecek bir ses tonuyla konuştu.

"Selam... Tatlım."



LiyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin