Asel' in kliniğinden koşarcasına çıktı demek kaçmak böyle bir şeydi.Sonunda açık havayla buluştuğunda ne yapması ne hissetmesi gerektiğini bilmiyordu bir süre nefesinin normale dönmesini bekledi kalbi çok çalışırsa kendisine özgürlük verileceğine inandırılmış bir köle gibi çarpıyordu adeta.Acaba nefesimiz hızlandıkça kalp ona ayak uydurmak için mi hızlanıyordu yoksa kalbimiz hızlandıkça daha hızlı mı nefes alıyorduk hangisi doğruydu.Devrim bu sorular karşısında kendini çaresiz hissetti.İnsanı düşündü Devrim, aslında bu evren için ne kadar önemsiz.Olmasa da olur tek canlı grubuyken nasıl olur da kendini her şeyin üstünde görebilirdi.Nasıl her şeyi yakıp yıkma hakkına sahip olduğunu düşünürdü.Devrim karşısıda ki ağaca yönlendirdi bakışlarını kökleri ne kadar da derinlerdeydi varoluş gibi,o kökler ne kadar da sıkı tutunmuştu toprağa hayata bağlanan insan gibi.İnsanlar bilmiyordu ağaç sadece kökten oluşmadığı gibi yaşamda sadece Dünya'da geçen zamandan oluşmuyordu.Ağacın yapraklarına kaydı gözleri Devrim'in her bir yaprak cenneti müjdeliyordu adeta.Ağacın dallarına konan kuşları izledi Devrim sanki her biri o cennet müjdeleyicisi ağaca Dünya'dan,insanlardan, haber getiriyordu.Her kuş konduğunda biraz daha başını önüne eğiyordu ağaç.Az öncesine kadar güzelliği ve narinliğiyle insanları selamlayan onlara cenneti müjdeleyen ağaç şimdi ise bakmak istemiyordu onların yüzüne.Kendisine kötü haberler veren kuşları kovmak istiyordu. Ah! Ne olurdu sanki hareket edebilse o kuşları kovalayabilse insanlara doğruyu gösterebilse ne olurdu.Devrim ağaçla bakıştı bir süre ağaç sen benim hissettiklerimi anlayabiliyor musun dercesine baktı Devrim'in yüzüne.Belki de saatlerce izleyebilirdi o ağacı onunla konuşabilir bu hayatta iyi insanların da var olduğunu anlatabilirdi ona belki de kırmızı gömlekli kızı yeniden görürdü, telefonu çalmamış olsaydı.Hemen gelmen gerekiyor demişti karşısındaki ses neden diye sormak istedi ama sormadı.Cevabını alamayacağını bildiği soruları sormak aptallar içindir.Acaba Asel burada olsa ne söylerdi diye düşündü sonra zihninin duvarlarına bir söz çarptı ''Aptalca sorular sorun eğer sormazsanız aptal kalmaya devam edersiniz.''Asel'den duyduğu o bilgece(!) sözlerden biri olduğunu anımsadı.Onu hala seviyor olsa kalbinden atabilmek için bir şansı olabilirdi.Onu aklında da çıkarabilirdi ama bu kadın ruhuna işlenmişti kurtuluşu imkansız da olsa kaçmayı seçti Devrim (her zaman ki gibi)
Bir taksi yi durdurmak için elini kaldırdı ama buna gerek olmadığını fark etti biraz ileri de siyah bir limuzin onu bekliyordu.
