Kaçış

252 20 3
                                    

Umut'la çatıdan aşşağıya doğru indik. Beyza ile Betül bizi bekliyorlardı. Birbirimize sarılıp güç topladık. İyice düşündükten sonra ayaklanıp deponun bakmadığımız yerlerine doğru yürümeye başladım. Karanlıkta fazla bişey göremiyordum. Beyza'dan el fenerini istedim bende geleceğim dedi. Birlikte bakmadığımız yerlere baktık ve bir kapı bulduk ama kapı kilitliydi. Geriye doğru çekilip 3 kere kapıya vurdum. Kapı kırıldı ve içerden baya toz kalktı. Bişey göremiyorduk , ama o da nesi tam istediğim şey , bir kamyonet. İşte kaçış yolumuzu bulmuştuk. Kamyonetin bagajında da şans eseri cephane bulduk. Hemen paçalarımızı sıvadık ve aklımdakileri uygulamaya başladık. Önce arabayı modifiye ettik. Etrafına kesici aletler montaladık ve en sonunda büyük kaçışı uyguladık. Arabayı süren Umut'tu silah tutansa ben kızlara da birer tabanca verdik.

Kaçış başlasın.

Kamyonetle dışarıya çıktığımızda bir grup zombiyi ezmiştik. Diğerleri ise peşimize takılmıştı. Bir tanesi camdan içeriye girmeye çalıştı ve kızlara doğru uzanıyordu. O sırada ben dışardakilerin işini görüyordum. Bir çığlık sesi ve arkasına silah ateşlendi. Betül zombiyi vurmuştu. Sanırım daha önce eğitim filan almış çünkü tam kafadan hetshat yaptı. Yolumuz uzundu, şimdilik zombilerden kurtulmuş gibiydik. 300 m gittikten sonra benzin azalmıştı nedreyse bitmek üzereydi. O da ne burada bir facia yaşanmış heryer yıkık dökük bunu zombiler yapmış olamaz. Derken arkadan milyonlarca zombi bize koşmaya başladı. O da ne lan Bilal burdaydı ve üzedimize doğru arkadan koşuyordu. Zombilerle aramızda bi 100 m vardı ve benzin bitmeye başladı.

Umut : Lanet olsun benzin bitti şimdi sıçtık işte
Ben : Aklım da bir fikir var bagajdaki alkolü çıkartın ve dökerek kaçmaya başlayın hadiiii !!
Beyza-Betül : Tamam

Kaçmaya başladık ve en son cebimdeki çakmağı çıkartıp yaktım ve yere bıraktım. Alkol hızla yanmaya başladı.

( KAÇIN !!! )
*******BOOOM*******

Kamyonet patladı ve önümüze kadar et parçaları düştü. Tam rahat bir oh çekecekken lanet olası Bilal ateşin içinden bir zebani gibi çıktı. İşte şimdi ben bile düşünemiyordum. Artırk kamyonete ne kadar bağlandıysam kulağıma egzoz sesleri geliyordu. Bi saniye şaka mı bu ilerden gelen bir araba var. Bize doğru gelip fren yaptı içerden gözlüklü birisi atlayın dedi. İçeriye atladığımızda hiç beklemediğim birisi çıkmıştı. Oğuzhan abi adamın dibi küçükken çok sigarasını içmişliğim var. Şimdi de hayatımızı kurtarıyor.

Ben : Hakkını ödeyemem adamım \(^o^)/
Oğuz : Hareketimizi hatırlaman yeterli dostum dedi ve yola devam etti.

ZØMBİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin