Arabanın camlarını kırarak dışarı çıktık. Yerde ki zombilere basmadan yürümek imkansızdı. Helikoptere doğru gitmeye başladık. Beyza ve Ben el ele tutuşarak helikoptere doğru koştuk. Betül ve Umut'ta tam arkamızdalardı. Biz helikoptere binmiştik fakat arkamıza baktığımızda Betül yerdeydi. Umut yardım edin diye bağırıyordu. Betül ise sanırım koşarken zombilere takılarak yere düşmüş ve ayağının üstüne basamıyordu. Tam yardım etmek için yanlarına gidecektim ki arkadan Bilal'in geldiğini gördüm ve geri adım attım. Umut kafasını kaldırıp baktığında artırk çok geçti. Bilal tek eliyle Umut'u tuttuğu gibi ağzına götürdü ve kafasını koparttı. O sırada Betül hem topallayarak hem de ağlayarak bize koşmaya çalışıyordu. Biz helikopterde şoka girmiştik, en yakın arkadaşımı gözlerimin önünde 2. En yakın arkadaşım yedi ve arkamda ki lanet pilot artırk gitmeliyiz diyordu. Helikopter kalkışa geçti ve Betül yetişemeyecekti. Dayanamayıp Betüle doğru helikopterden atlayıp koşmaya başladım. Bilal 2. Bir el darbesi ile Betülü de yedi. Yapabileceğim hiçbirşey kalmamıştı olduğum yerde dona kalmış ölmeyi bekliyordum. Kolumdan tuttuğu gibi beni helikoptere götüren Beyza hayatımı kurtarmıştı ama ben artırk kurtulmak istediğimden pek emin değildim. Helikopter kalkışa geçti ve yönünü değişti herşeyin yeniden başladığını düşünürken bir sarsılma sonucu Beyza helikopterden aşağı doğru gözlerimin önünden kayıp gidiyordu ki son anda elinden tuttup ve var gücümle yukarıya çektim. Beyza ve Ben kurtulmuştuk ama mutlu değildik :( Şimdilik herşey yolunda gibiydi. Helikopterin içinde Beyza'ya sarılarak gidiyordum. Çok şey kaybetmiştim hemde çok. Önce Oğuz abimi kaybettim , ardından Betül'ü ve Umut'u. Beyza'yı da kaybedemezdim , Bu beni çok üzerdi. Helikopterin nereye gittiğini bilmiyorduk ama yaşayanların yerine gitmesini umuyorduk. Manzara hiç güzel değildi , yanan evler , içi boş hurda arabalar , en çok gördüğümüz ise zombilerdi. Yaşamamız gerçekten mucizeydi.
Pilot : Kahretsin yakıt bitiyor !
Ben : Yapabileceğimiz birşey yok mu ?
Pilot : Kendinizi düşüşe hazırlayın çocuklar !
Beyza'ya sarıldım ve " Sakin ol Bitanem ben yanındayım " dedim. Yapacak çok birşey yoktu , düşeceğimiz belliydi. Pilot " Düşüyoruz " dediğinde bende ipler kopmuştu. Ölmeden önce sevdiğim kızı öpmek istedim. Beyza'ya doğru dönüp baktığımda ise Beyza benden önce davranmıştı. Helikopterden öpüşerek düşen ilk çift olarakta tarihe geçmiş olduk. Gözlerimi açtığımda deniz kenarındaydık. Şanslıyız ki kumsala düşmüşüz. Beyza'ya doğru baktığımda iyi görünüyordu. Hemen uyandırdım , ölmemişti yaşıyordu. Kafasını kumun üstünden kaldırdım ve " İyimisin ? " diye sordum. " İyiyim , nerdeyiz biz " dedi. Deniz kenarında eski bir tatil beldesinin yanına düşmüşüz dedim. Pilota doğru yöneldim , nabzına baktığımda ölmüştü. Artırk sadece Beyza , Ben ve Zombiler vardı.
