Sessiz Çığlık

Sen hiç sonunu bildiğin bir boşluğa girdin mi?

o anki babasının ses tonuyla irkildi.Arabaya biner binmez hızla gaza basıp karakola gitti.Babası karşıladı. Babasının elindeki annesinin hırkası idi onu görünce telaşla bu annemin hırkası , annem bulundu mu yoksa, nerede annem ? dedi.

hayır şimdilik bunu bulmuşlar. devam ediyor arama çalışmaları diyerek bitirdi lafını babası.

Bir anda anne diye bağırarak hıçkırıklar arasında ağlamaya başladı.Babası sandalyeye oturtarak;

tamam kızım sakin ol diyerek İlknur'u sakinleştirdi.

Olan olaylardan haberi olmayan İkra ,İlknur'u aradı.İkra onun en yakın arkadaşıydı.Kendisi yurt dışından duyar duymaz gelmişti. Bir süre tatil için gitmişti.

- Neredesin ? kardeşim yanına gelicem.

-Buluşalım olur mu ?

-Tabi ki de olur adres?

-Ben seni arabayla alacağım

Peki tamam.

Bir süre sonra İlknur, arkadaşını almaya gitti.Sakin bir yer olarak Arnavutköy'ü seçtiler ve kendilerini çimenliğe attılar .İlknur'un psikolojisi hiçte normal değildi. Bu yüzden ikra onu anlıyordu ve hep destek çıkıyordu . İlknur'a yaşadığı hayat çok yabancı geliyordu sanki annesi radyo kanalında şuan yayında olması gerekiyordu.Annesiyle babası radyo kanalında çalışıyordu.Olayı haber alan dinleyicilerden mailler geliyor sanki hala annesini yaşatıyor hissini veriyordu.
İlknur ve ikra aynı sınıf arkadaşlarıydı ve bu sene  11. sınıf öğrencileri olmuşlardı nese ki 3 ay tatil içindeydiler yoksa İlknur derslerinden baya kaytarmış olcaklardı.
 İkra ?

Efendim kardeşim 
?
Sence annem şuan napıyodur?Acaba beni görüyomudur?annemi  çok özledim.

İkra ona sarılarak;
Tabi ki de görüyordur. O da seni çok özlemiştir. Belki de sen her ağlayışında üzülüyordur.
Ağlayışını yükselterek;Üzülmüyor işte anladın mı ?yoksa şuan yanımda olurdu.
İlknur sakin ol lütfen

Beni pisikolağa götür lütfen

İkra , psikoloğa götürüyordu.Her gün düzenli bir şekilde gitmesi ve doktorun verdiği ilaçlar onu rahatlatıyordu. İlknur git gide hareketleri ağırlaşıyordu hatta fazla uyuyordu bunu fark eden babası, ilaçlara bıraktırmaya çalışıyordu ama İlknur'un tek sığınağı o ilaçlardı .O ilaçlardan uzak durmak istiyordu ama bir o kadar da kopamıyordu o ilaçtan,
Gün geçtikçe annesini arama çalışmaları azaltılıyordu bu olay İlknur ve babasının canını çok sıkıyordu.Sanki deniz onu yutmuş gibiydi.Bu olay iki de bir haberlerde yayınlanıyordu.Bu olaya rast gelen İlknur,kendini tutamayıp hep ağlıyordu.Arkadaşı İkra ne kadar yanında olmaya çalışsa da kendindeki boşluğu bir türlü dolduramıyordu.

Bir boşluğa yönelirsin ve gittikçe derine inersin.Sen hiç sonunu bildiğin bir boşluğa girdin mi? insanlar sadece kendi çıkarlarını serer ortaya kimin kimi umursamadığı anda bir el uzatılır sana tabi o ele hangi bakış açısından baktığın önemli, işte İkra bu görevde yer alıyordu.Sonsuz olmasa da İlknur'a bir uzatılmış el gibi yaklaşıyordu.Sadece 3 yıllık arkadaşıydı ama İlknur'a çocukluk arkadaşı gibi geliyordu.Bir el bu kadar sıcak olabilir miydi ?