My best friend//Megan I Love you

❌Κεφάλαιο 5❌Stephane is very beautiful girl

Μια φωνή με ξύπνησε.
"Ξυπνά καλέ μου η ωρα πηγε 7:00"
"Νυστάζω" φώναξα
"Σου εκανα πρωινό,απλα δεν μπορω να μείνω εχω δουλεια"
"Καλά"
"Μέγκαν μην σε πάρει ο ύπνος"
Με προειδοποίησε
"Οχι" ειπα καθώς σηκονωμουν απο το κρεβάτι
Ντύθηκα και κατέβηκα στην κουζινα.
Η Λέξι θα ειναι ακομα θυμωμένη μαζι μου.
Ωω , θεε μου τι θα κανω;
Τα έχω κάνει σκατά.
Το τηλέφωνο χτύπησε και το σήκωσα χωρις να δω το ονομα.
"Καλημέρα μωρό"
"Στέφανι; Καλημέρα όμορφη"
"Δεν περίμενες να πάρω;"
"Οχι,λοιπον επειδη η ωρα πέρασε να ερθω να σε πάρω απο το σπιτι να παμε μαζι στο σχολειο,να τα πούμε κιολας;"
"Πολυ καλή ιδεα σε περιμενω"
Ξεκίνησα να περπατώ ως το σπιτι.
Εκεινη με περίμενε στην αυλή.
Με είδε απο μακρια και άρχισε να περπατάει προς το μέρος μου.
Μολις με έφτασε επεσε στην αγκαλια μου.
Τα μαλακά μαλλια της ακούμπησαν το πρόσωπο μου.
Μύριζαν λεβάντα.
Ηταν απλά υπέροχη η Στέφανι.
"Λοιπον πως ηταν χθες η μέρα σου;" Με ρωτησε
"Τίποτα διαφορετικό ήμουν σπιτι και έβλεπα τηλεοραση εσυ;"
"Και γω μια απο τα ίδια" αποκρίθηκε καθώς με κοίταζε στα ματια
"Εισαι καταπληκτικός" πρόσθεσε επεξεργάζοντας ολο μου το σώμα.
Με πλησίασε και απλα ένωσε τα χειλη μας,εγω περασα τα χερια μου στην μέση της και εκεινη έμπλεξε τα χερια της στα μαλλια μου.
Η Μαριτίνα μας είδε και ήρθε προς το μέρος μας.
Εμεις σταματήσαμε το φιλί.
"Παιδια τι τρέχει με σας;"
Η Μαριτίνα ειπε κρυφογελώντας.
Κανεις απο τους δυο μας δεν απαντησε.
"Καλημέρα Μαριτίνα" ειπα αγνοώντας την ερώτηση της.
Εκεινη γέλασε.
"Καλημέρα παιδια" ειπε και
συνέχισε να περπατάει διπλα μας.
Η Στέφανι μου έπιασε το χερι σφιχτά και συνεχίσαμε να περπατάμε για το σχολειο.
Μολις μπήκαμε στο σχολειο.
Διαφορα βλέμματα έπεσαν πάνω μας.
Ένιωσα ενα βλέμμα να με καίει.
Γύρισα.
Γαμώτο ήταν η Λέξι η οποία φαινοταν τοςο στεναχωρημένη.
Εγω άφησα το χερι της Στέφανι.
"Στέφανι εγω πηγαίνω με τους φίλους μου θα τα πουμε στην τάξη" της ανακοίνωσα και εκεινη μου χάρισε ενα χαμογελο.
"Τα λεμε Μαριτίνα" πρόσθεσα.
Πηγα στην παρέα μου τα παιδια με καλημέρισαν.
"Τι παιζει με την Στέφανι;"
Ρωτησε ένας.
"Ακομα τιποτα,αλλα αρχίζει κατι να γινετε"
Εκείνος με σκούντηξε στον ώμο με νόημα.
Επρεπε να βρω την Λέξι και να μιλησουμε.
Την ειδα να κατευθύνεται προς τις τουαλέτες.
"Παιδια επιστρέφω σε λιγο" τους ειπα και κατευθύνθηκα και εγω προς τις τουαλέτες.
Η Μαριτίνα με σταμάτησε.
"Πρεπει να σου πω κάτι σημαντικο" μου αποκρίθηκε.
"Σε λιγο,θελω τουαλέτα" ειπα για να την αποφύγω.
"Εχει να κανει με την Λέξι"
"Καλά,πες μου εδώ"
"Νομιζω πως κανει κακο στον εαυτό της" ειπε σοκαρισμένη.
"Τι εννοεις;"
"Χαρακώνεται,δεν ξερω για ποιον πούστη λόγο μαλώσατε,απλα κάνε κάτι"
"Ενταξη μην ανυσηχεις" ειπα και την φίλησα στο μάγουλο.
Ένιωσε ανακούφιση μπορουσα να το καταλάβω.
Μετα απομακρύνθηκε.
Τα πραγματα ηταν πιο σοβαρά απο οτι πίστευα.
Μπηκα στις γυναικείες τουαλέτες.