My best friend//Megan I Love you

❌Κεφάλαιο 12❌I am damnass

"Μπορούμε να μιλήσουμε;" Του λεω ενω απομακρυνόμαστε απο τους αλλους.
"Ναι,Λέξι"
"Πως φέρθηκες έτσι στην Στέφανι;" Τον ρώτησα χωρις διασταγμό.
"Μην μου κάνεις κύρηγμα"
"Θελω να μιλησουμε σοβαρά,οκέι;"
"Οκέι λοιπόν,της φέρθηκα ετσι γιατι δεν ειχαμε σχέση και δεν ηθελα να με λεει ετσι"
Δηλαδή αν εγω ήμουν στην θέση της Στέφανι;;
Θα μου φέρονταν ετσι;
Δεν θελω να το σκέφτομαι.
"Μην ξεχνάς οτι οι ανθρωποι εχουν συναισθήματα" του υπενθύμισα.
"Θα ζητήσω συγγνώμη αλλα εσυ με εκανες να το πω αυτο"
"ΕΕ;;" Ειχα μεινει άφωνη.
"Αν την επέτρεπα να με λέει ετσι,εσυ θα με έβριζες και νομιζεις διάφορα αλλα" απαντησε.
"Και απο ποτε σε νοιαζει τι θα σκεφτώ εγώ;" Ειπα πέρνωντας μια βαθιά ανάσα.
"Απο τότε που σε φίλησα"
Δηλαδή για κάτσε.
Τωρα εγω βλεπω κάποιο είδους όνειρο;;
Γιατι αποκλείεται μολις τωρα να είπε κάτι τέτοιο.
"Περίεργο" απάντησα χωρις να δείξω τον ενθουσιασμό μου.
Απλα ηταν εκπληκτικός.
Είχα ακόμα ενοχές για την Στέφανι αλλα επίσης ήμουν χαρούμενη και μου ερχόταν να τον αγκαλιάσω.
"Αχ" μου ξέφυγε ενα επιφώνημα.
Και εκείνος κρυφογελασε δείχνοντας να το απολαμβάνπει.
"Θα ήθελες να ερθεις σπιτι μου αυριο; Η μητέρα μου θα λείπει θα γυρισει το βράδυ" μου πρότεινε.
"Εμμ ναι,αν μου υποσχεθείς πως θα παρεις την Στέφανι για να διορθώσεις το λαθος"
"Θα το κάνω" ειπε και απλα με αγκάλιασε.
Θα μπορούσα να κάτσω λιγο παραπάνω στην αγκαλιά του.
"Αν θέλεις στείλε μου sms"
Πρότεινα καθώς απομακρυνόταν.
Έγνεψε και συνέχισε για το σπιτι.
Και εγώ το ίδιο!!
Μολις έφτασα στο σπίτι έλαβα το πρώτο sms.
Μέγκαν:Δεν ξέρω τι έχω πάθει.
Μέγκαν:Θα πρέπει να είμαι λιγάκι μαλάκας!!
Τα χερια μου αμέσως βρέθηκαν στο κινητο και αρχισα να πληκτρολογώ.