Untitled.

spec: levi's birthday

The following scenes are after the untold, these untold chapters will be posted.... Idk.
---

"Merry Christmas, Nak!" Nagulat ako nang nakita ko si Mommy na nakangiti sa akin at may hawak na cake.

"Happy birthday, Kuya." Ani Krista, wala pa ring ngiti sa labi. Damn, these kids won't smile even its his birthday. What's new, anyway. 

"Ma..." Tinaklob ko ang kumot sa aking mukha. "I'm still sleepy. Get out." 

May nanghila ng aking kumot at nakita kong si Marco iyon, nakakunot ang kanyang noo. 

"Geez, brotha. If you're not grateful for the surprise they did for you, then sleep." Tiningnan ko siya ngunit humalukipkip lamang siya at sinamaan ako ng tingin. 

"It's Christmas, Kuya..." Ungot ni Krista. Umupo ako sa aking kama at tiningnan ang babae kong kapatid. Huminga ako ng malalim. "We should celebrate, Levi." Narinig niyang sabi ng kanyang tatay mula sa likod. Napailing na lamang siya. 

"Fine. Geez." Ngumiti naman agad ang kanyang ina at kinindatan ang kanyang tatay. Ngumiti naman ng maliit ang kanyang tatay. 

"Magbihis ka na." Utos sa kanya ni Earl. Tumango na lamang ako at ginulo ang aking buhok. So much for my eighteenth birthday. Naligo ako at nagbihis. Bumaba ako sa hagdanan at nakita kong nakangiti silang lahat at nakaupo sa dining table. Nang makita ako ni Mommy ay sinenyasan niya akong lumapit. Nang makalapit ako ay inayos niya ang collar ng aking poloshirt. Umupo ako sa upuan na adjacent kay Marco. Nilayuan ko ng kaunti ang aking kapatid dahil alam kong papagtripan na naman niya ako. I can't fight my little brother. Ako lang din ang mapapagalitan. 

Tinitigan ko sina Mommy. They were booming of so much happiness. And, I'd like to see this every day. Lumingon si Mommy at ngumiti sa akin. "Merry Christmas and Happy Birthday, Levi..." Ngumisi naman ako at umiling. 

"Di na sana kayo nag effort." Sabi ko habang kagat ang aking ibabang labi. 

"Gusto mo naman, Kuya. Aarte pa." Sinamaan ko naman ng tingin si Jean. 

"Pupunta tayo sa Park, mamaya. Ayos lang, nak?" Tanong sa akin ni Dad. Tumango ako at nagsimulang kumain. Sina Mommy at Daddy ang nag-uusap at habang kaming magkakapatid ay kumakain. Dahil medyo makalat pa sila kumain, nagkalat ang sauce ng ulam namin sa bibig nilang tatlo. Tumayo ako at isa-isa silang pinunasan. Damn these kids. Kakain na nga lang, di pa marunong. Naramdaman ko ang titig sa akin kaya tiningnan ko sina Mommy. 

"What?" I asked. Umiling naman si Mommy sa akin at ngumiti. Ang kanyang mga mata ay mayroong kasiyahang hindi ko mawari. Na para bang tuwang-tuwa ito. Nagsasayaw ang kanyang mga mata sa galak. 

"Nothing." Anito at kumain muli. Bumuntong hininga ako at umupo nang muli sa aking upuan. Nang makaupo ako ay nakatingin sa aking ang triplets. I threw deadly glares at them kaya kumain na lamang muli sila.  Pare-parehong may maliit na ngiti sa kanilang mga labi. Ipinagkibit balikat ko na lamang iyon. Nakatapos kaming kumain at nag-aya na sila Daddy sa parke. Kinuha ko ang aking bag at sumunod sa kanila papunta sa kotse. 

Habang papunta kami doon, nakatingin lamang ako sa bintana. Wondering how much everything changed. It was before, I was broken as hell, the doctors said my dad can't be revived and I have nothing but myself. And then, a miracle happened. I was beyond happy because of that. After that, Mom and Dad married. Apparently, she was the doctor appointed to Dad. I didn't know until she said her name was Ellie Carlington. 

Then, my siblings came. Marco, Jean, and Krista. They thought they were perfect but they were downright insane. They almost made me go out of this house. But, Dad, however, was the best surpriser, if there is a word like that. He was always the best. I was suppressing my smile when we stopped. It was dark. I never thought a park can be this dark when it's morning.