Kanina pa ako nakarating at kanina pa rin ako nakatitig sa kisame habang yakap ko si teddy.
Bakit ganun? I thought my heart is like a stone now? Bakit parang nasasaktan pa rin ako?
Haaay. Ang malas ko naman. You know what, last ko na yun kanina sa school at kaya nandun kanina sina Andrea at Venus sa school ay para ipaalam sa dean na bukas, home schooling na ako. I ask her why and she just said na utos daw ni daddy.
Nagring yung phone ko at sinagot ko naman.
"Hello." Sabi ko sa isang pagod na boses.
"Baby, are you ok?"
"Daddy. I'm not fine dad." Pagsasabi ko sa kanya ng totoo. "Bakit po ba bawal na akong pumasok sa school? Ang boring kaya kapag home schooling dad."
"Don't worry baby kasi hindi na matutuloy yung home schooling mo."
"Really?"
"Yes honey because we will declare na wala kayong pasok in a month. But Zia, hindi ka na pwedeng pumunta ng club at lumabas ng bahay unless I will say so." Naalarma ako sa aking narinig. What the H? Bakit bawal na akong lumabas?
"But daddy, I can't take it. Alam mo naman na hobby ko na ang pagpunta sa club. Ok lang po na home schooling ako basta huwag niyo lang pong kunin ang freedom ko. A big NO NO NO talaga daddy." Sabi ko kay daddy at hindi ko mapigilang mainis. Hindi naman kasi ganito si daddy eh. Bakit bigla na lang magbabawal sa akin?
"Zia, listen to me kahit ngayon lang ok? Pinagbigyan kita sa lahat ng mga gusto mo kaya ngayon, ako naman ang sundin mo. You are not allowed to go outside our house because it's dangerous."
"How come that going outside is dangerous?"
"I'm not supposed to tell you this dahil ayaw kitang takutin pero ang kulet mo. Ganito kasi iyon anak, may kalaban si daddy na natalo at ngayon ay galit na galit siya sa akin. Ikaw ang target niya kaya kita binawalan." Target? Ibig bang sabihin ni daddy na may gustong pumatay sa akin? Na kapag lumabas ako ay posibleng mamamatay ako? I don't want to died. Ayaw ko pa sa ngayon!
"O-ok daddy." Hindi ko mapigilang mautal dahil narin sa takot.
"Don't be afraid anak dahil may ipapadala akong mga guards at may naassign na akong maging personal bodyguard mo." Sabi ni daddy ngunit hindi na ako nakinig. My mind is full of negative thoughts. Paano kapag makita at mahuli ako? Narinig kong sinambit ni daddy ang pangalan kaya napa-"yes" ako and we ended our conversation.
Napaupo ako sa aking bed at niyakap ulit si teddy.
"Mommy." Hindi ko napigilang sambitin si mommy. How I wish nandito siya ngayon. How I wish she's here to comfort me. But I know that, even I cry in 24 hours, hindi na ulit siya babalik pa.
>>>>>>><<<<<<
Vote
Comment
Follow
