CREPPYPASTA (BİTTİ)

PROXY

Şuan tek çarem cplerdi.

✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️

Koşarken evide tabi arıyordum. Tamam creepylerin yanına gidiyordum ama işte ben salak ben daha evlerinin yolunu bilmiyordum. Koşarken yere bakmadığımdan kocaaa taşı görmedim ve uçarak yere yapıştım. İşte ayağım kanıyordu 🤕🤕. Gerçekten fena acımıştı ve bu şekilde yürüyebileceğimide sanmıyordum. Kendimi kaldırmaya çalıştım ama ayaklarım tutmuyordu kendimi kaldıramıyordum. Onlarda bana yaklaşmıştı sonunda zalgoda arkalarında belirdi onları ittirerek öne geçti ve konuşmaya başladı.

"Sanırım kararını değiştirmişsin"

"Bundan sanane ben senin oyuncağın değilim"

"Öyleyse seni çok güzel öldürücem" dedi ve yanıma yaklaşmaya başladı. Elindede kocaman, ucu sipsivri bir bıçak. Gözlerim onun şaşkınlığıyla pörtledi ve

"U u uzak dur" diye bağırmaya başladım. Ama çok geç bıçağı tam bana saplıyacakken birden onun arkasından biri ondan önce davrandı ve kafasına sert bir darbe indirdi. Ben bunu yapan kişiye baktığımda bu o maskeli çocuktu. Adını daha öğrenememiştim sonunda merakıma yenildim ve

"Şeyy ee senin adın ne?" Diye sordum. Tamam biraz fazla ani ve olmicak yerde sormuştum. Oda biraz kıkırdadı ve

"Masky" dedi. Bende ona gülümsedim ve tam

"M-" diyecekken

"Adını zaten biliyorum" deyince birazcıkın kızarmış olabilirdim. Sonra beni kolumdan tuttu ve

"Yürüyebilecek misin?" Diye sordu. Bende birazcık kendimi zorladım ve bir süre ayakta durabildim. Ama tabikide bu olay sadece 1-2 sn filan sürmüştü sonrası yer. Derken o beni tuttu ve birden kaldırdı ben onun şaşkınlığıyla kızarırken oda yürümeye başladı. Kızarmamı ona göstermemeye çalışarak kafamı onun omzuna gömdüm. Ayağım gerçekten çok acıyordu. Sonunda yavaşladığında bende merakla etrafıma bakınmaya başladım. Evet onların evlerine gelmiştik dıştan malikane gibi gözüküyordu. Kapıyı ayağıyla birkaç kere tıktıkladı ve sonunda kapıyı biri açtı eyeless jack (ej diye yazıcağım) kızgın gibi bir suratı vardı tamam haklılardı ben haksızdım onları dinlemeliydim ahh salak ben. İçeri girdik ve masky beni koltuğa oturttu. Ben kafamı yere eğdim ve ellerimle başımı sardım. Gerçekten herkes bana kötü kötü bakıyordu ve ben onların suratlarına bakıcak cesareti bulamıyordum. İçeri bembeyaz tenli, beyaz saçlı ama siyah gözlü biri girdi. Ben mal mal bakarken o

"Tekrardan hoşgeldin" deyince evet bu kişinin slender man olduğunu anladım. Demek insan formunada girebiliyordu. (Y/N: arkadaşlar slenderman insan formuna dönebiliyor ayrıca zalgoda dönebiliyor bilgilendirmek istedim) ayrıca insan formunda olmasına rağmen bayağı bir uzundu genetikti herhalde kardeşleri filanda bayağı uzundu çünkü waowww. Gerçekten zalgonun yanına gittiğim için pişman olmuştum sonuçta kimse beni kullanamazdı ben onun eşyası değildim. Sadece aileme olanlar bana ağır gelmişti içimde hep intikam isteği vardı. Gördüğüm herkesi içimdeki intikam ateşiyle öldürmek istiyordum. Bu his ailem ölmeden öncede vardı peki ben niye intikam istiyordum. Herkesin benimle aynı acıyı yaşamasını istiyordum insanlara işkenceler yapmak istiyordum. Ne oluyordu böyle ben delirmiştim masum insanları neden öldürmek istiyordum sonuçta onların suçu yoktu. Ben bunları düşünürken iç sesimle kavgaya tutuştuk

"Yapma mia bunu istemen suç değil sen büyük bir potansiyele sahip bir kızsın"

"Hayır katil olmak istemiyorum"

"Yapma genlerindede vardı"

"N ne demeye çalışıyorsun?"

"Senin ailen katildi"

"Hayır değildi sen bunları nereden biliyorsun?"

"Ben bilirim"

"H hayır ben katil olmicam"

"Görücez şimdilik hoşçakal"

"D dur nereye" derken tartışma bitmişti bile. Evet ben daha olanları anlamamışken, bilmiyorken iç sesim nereden biliyordu. Şuna bak kndi kendime bile kavga edebiliyordum. Ben böyle saçma saçma kendimle dalaşırken etrafımdakilere baktığımda bana uzaylı görmüş gibi baktıklarını görünce hemen kendimi düzelttim. Ayrıca boğazımıda temizledim

"ıhım ıhım" sonra konuşma devam etti

"Sanki sana demiştim zalgoya güvenme diye"

"Ş şey eee demiştin galiba"

"Galiba?" Ona masum masum bakerken o 😏😏 şeklinde bakınca

"Yha tamam demiştin özür dilerim ama nedense içimde intikam vardı halada var ama size karşı değil insanlara karşı neden peki? neden masum insanları öldürme isteği var içimde? ilk önce size aynı acıları yaşatmak istiyordum ama şimdi farklı" dedim. Oda

"Normal sizde genetikti"

"😳😳" şekillerinde bakınca

"Yani senin ailende katildi ailenin herkese farklı şekilde gözükmesinin nedeni buydu işte. Polisler arıyordu en iyi katillerdendi ama sen farklıydın. Görünüş olarak mesela ailenden çok farklısın sen kumralsın onlar sarışın veya esmer senin ailende hiç kumral yoktu. Ama senin potansiyelinde farklıydı bu daha sen doğduğunda anlaşıldı aslında yetenekli bir kızsın ama bu zekanı, becerikliğini daha kullanmayı bilmiyorsun. " Ben bunları duyunca çok şaşırmıştım doğrusu ailem bir katil miydi yani benim ailemden daha farklı olmanın sebebi bu muydu?

"Şey ne diyeceğimi bilemiyorum üzgünüm zalgoya güvenmemeliydim haklıydın ama içimde bir intikam isteği var öldürme isteği. Bu daha öncede vardı yani ailem ölmeden önce yani ama size karşı değil bu intikam isteği herkesi yaşayan herkesi öldürmek istiyorum"

"Sana yardım edebilirim ancak benim tarafımda olmalısın yani proxim olacaksın onun karşılığında sana yardım edicem" kafamı kaldırdım ve birazda hüzünlü bir şekilde

"Yani katil mi olucam?"

"Evet" aslında katil olmak çokta kötü fikir değildi belkide katil olmak için doğmuştum. Hüzünlü gülümsememi sırıtmaya dönüştürdüm ve

"Tamam proxin olucam"