7.BÖLÜM

206 92 12
                                    

Akşam, kendini hastane odasında bulan Luhan'ın annesi "Bana ne oldu? Benim yaşlı çifte bir şeyler vermem lazım. Buraya nasıl geldim? Luhan? Luhan? Luhan?" Luhan sandalyeden kalkarak "Anne, çok uzun hikaye. Sen zihnini bunlara yorma. Çok şükür iyisin. Sana bir şey olucak diye çok korktum" Annesi "Ben seni asla bırakmayacağım" Luhan annesinin yanaklarından öpüp eve gitmişti. Hastanedeki hemşireler, Luhan'a eve gitmesini söylemişlerdi. Luhan eve sağ salim varmıştı.

**

Luhan sabah kalktığında, annesinin tüm tanıdıklarına annesinin talihsiz olayını anlatmıştı. Sıra, Sehun'un annesine gelmişti. İstemeyerek de olsa Narae'ye annesinin dünkü olayını anlatmıştı.

**

Sehun, Luhan'a "Annen üç hafta sonra tekerlekli sandalye ile dolaşmaya başlayabilir. Birkaç ay sonra da normal yaşantısına devam edebilir" demişti. Luhan "Teşekkürler" deyip ayrılmıştı.

**

Luhan, öğlen döndüğünde Amber'i arayıp "Annemin yoğun bakımıyla ilgilenen doktor kim? Tanıyor musun? Beni daha önce tanıdığını söyledi, ama kendisi çok yabancı bana. Onu daha hiç görmemiştim" Amber "Sehun? Doktor Sehun. Çok iyi biridir. Tüm hemşireler onun peşinden koşuyor. Ama Sehun onları sevmiyor. Çünkü ilişki tercihi onlar değilmiş. Kuzenim Minho dedi"

Luhan "Dur bi saniye! Sen ne dedin? Sehun? Sehun? Sehun? Lütfen bana şaka yaptığını söyle!" Luhan sinirlenmişti. Telefonunu duvara hızlıca atmıştı. Telefonu alışmıştı bu durumlara. Kırılmıyordu artık. (LOL)

D€€P WH!$P€RHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin