Yeşim(Yardım gecesi devam…)
Oflayarak Semih ve bugüne kadar hiç görmediğim utangaçça gülen ezik kıza baktım. Semih’le bir kere bile dans edememiştim.Şu ezik kız yüzünden.Hayır,şunu anlamıyorum.Kızla konuşmaya başlamadan önce bana ‘’1 dakika bekle.’’dedi,1 saattir bekliyorum.Bunu akıl etmeliydim ama.Çocuk zaten yakışıklı,birde git onu kızların arasına at.Malsın Yeşim!
‘’Selam.Dans etmek ister misin?’’
Düşüncelerimi bölen şahısa baktım.Bu kişi,bir zamanlar acınası bir şekilde peşinden koştuğum Aybars’tı.Tabi ki onu eskiden sevdiğimi bilmiyor.Çünkü ona hiç söylemedim.Aslında düşündüm de ben platonik platonik takılıyordum.
‘’Yeşiiiim.O kadar zor bir soru sorduğumu düşünmüyorum.’’
‘’Ah.Pardon,seni unuttum bir an.’’
‘’Ee?Dans ediyor muyuz?’’
Önceden bu soruya sazan gibi atlardım ama şimdi:
‘’Hayır.’’dedim.
‘’Anlamadım.Niye?’’
‘’İstemiyorum.’’
‘’Konuşmak ister misin?’’diyerek Semih’in boş olan sandalyesine oturdu.Omuz silktim ve alkolsüz meyve suyumu içtim.
‘’Nasıl gidiyor?’’
‘’Oradan nasıl görünüyor?’’
‘’Imm…Berbat?’’
‘’Ah!Benim hayatımı özetleyen kelime.Berbat!!’’diyerek bağırdım.Birkaç kişi bize baktı.Ama Semih bakmadı.Lanet olsun!O kızla konuşuyordu.Hala!Neden bu kadar kıskandığımı bile bilmiyordum.Aslında bu kıskanmak değil...Sanırım.
‘’Sen iyi değilsin Yeşim.’’
‘’İyiyim.’’
‘’Öyle olsun.Şey…Benim gitmem lazım.Kendine iyi bak.’’dedi ve benim cevabımı beklemeden bir kızın yanına gitti.Erkek işte.Hemen bıraktı,gitti.Öküz!Ben bunu nasıl sevmişim lan?Sinirle bardağımı masaya bıraktım.Yine yalnızdım.
Bir yarım saat sonra meyve suyundan kafayı bulmaktan korkmaya başlamıştım.Saçmaladığımı biliyorum.Ama…Lanet olsun,çok sıkıcı.
‘’Selam.’’diyen Semih’e baktım.Aa,şuna bakın,eziği de yanında getirmiş!Ne harika bir sürpriz ama.(!)
‘’Ne var?’’dedikten sonra meyve suyumdan bir yudum daha aldım.
‘’Yeşim iyi misin?’’diyen Semih’e alayla baktım.
‘’İyi mi?Harikayım!Tek başıma!Yalnız!’’derken aklımı kaçırdığımı fark ettim.Elimi tutan Semih’e baktım.Neden böyle yapıyor?Yanında bir kız varken neden benim elimi tutuyor?
Elimi çektim.Semih ayrılan ellerimize baktı.Sonra da:
‘’Yeşim.Konuşmalıyız.’’
‘’İstemiyorum.’’dedim.Sen git o ezikle konuş!Seni…seni mankafa!
‘’Ne oldu sana?İki dakika seni yaln-‘’
‘’İki dakika mı!Seni kaç saattir beklediğimin farkında mısın?’’
‘’Ah,unuttum.’’dediğinde dondum kaldım.Aklıma şuan hatırlamadığım birinin sözü geldi.Söz şöyleydi:
‘’Arkadaşını kollayan adamdan zarar gelmez,Bak dostunu unutan adam var ya,İşte en büyük zararı ondan görürsün.’’
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Kapıyı Kırınca
Novela JuvenilAşk bazen kapıyı çalar, bazende adeta kırardı.İrem'de de böyle olmuştu.Çok hazırlıksız yakalanmıştı aşka.Hiç beklemiyordu bu ani kalp çarpıntılarını.Ama olmuştu işte.Birden aşık oluvermişti o'na.Hiç tanımadığı ama bir o kadar da güvendiği Berke'ye. ...