I'm adopted by 1D?! [DUTCH 1D]

6.

Romy's pov
Niall liep weer weg en ik ging op mijn bed zitten. Wie kon het zijn? Het moet wel iemand zijn die ik ken, maar wie? Iemand vanuit het weeshuis? Iemand van school? Ik heb geen idee. Wat ik wel weet is dat ik doodsbang ben nu. Hoe is diegene binnengekomen? We hadden toch alles goed afgesloten? Ik legde mijn hoofd op mijn handen en sloot mijn ogen. 'Ok, Romy, rustig nou..', dacht ik, maar ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan... Ik ging liggen en legde mijn telefoon nog snel aan de lader. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.

Nachtmerrie
"Lopen jij kreng", schreeuwde hij. Ik liep harder en hij duwde mij een kamer in.
" ah, Romy, eindelijk", zei iemand. Ik probeerde weg te rennen maar alle deuren gingen dicht.
"Helaas, er is geen ontsnapping mogelijk. Kom maar weer terug", zei de persoon.
" Wie bent u en wat doe ik hier?!", riep ik in paniek.
"Ik ben je grootste angst, je persoonlijke stalker en iemand die je je hele leven al kent, maar dat doet er nu niet toe. Je bent hier om 1 reden, maar die ga ik niet vertellen." Ik ging op een stoel zitten en plotseling ging het licht aan. Toen zag ik hem. Hij liep op me af en had iets in zijn hand. Plotseling stonden de jongens daar en liep hij op hen af. Nu pas zag ik wat hij vast had, een pistool. Ik wilde opstaan en de jongens redden maar het lukte niet. Hij bleef maar lopen en op een gegeven moment lagen alle jongens op de grond met allemaal een rode vlek op hun tshirt.

Ik gilde en werd trillend en zwetend wakker. Iemand rende mijn kamer in en deed het licht aan, Niall. Hij ging naast me op bed zitten en sloeg een arm om me heen.
"Waar heb je over gedroomd?", vroeg hij zachtjes. Ik vertelde het hele verhaal. Hij keek me geschrokken aan.
" Heeft dat iets met vanmiddag te maken?", vroeg hij. Ik beet op mijn lip. Ik wilde het hem niet vertellen, niemand mocht het weten. Ze zouden toch alleen maar in paniek raken.
"Romy, kijk me aan. Je kan me alles vertellen, dat weet je?"
Ik knikte en zuchtte.
"Beloof je dat je het niet door zal vertellen?", vroeg ik.
"Ik beloof het", antwoordde en hij stak plechtig twee vingers in de lucht. Ik zuchtte nog een keer en begon toen met het verhaal over de brief. Toen ik klaar was met vertellen gaf hij mij een knuffel.
"Alles komt goed, geloof me. Als je nog een keer zo'n brief of iets wat er op lijkt krijgt, kom dan meteen naar me toe, oke?" Ik knikte en hij gaf me nog een knuffel.
"Niall?"
"Ja?"
"Wil je vannacht hier blijven?"
"Tuurlijk, voor jou alles!"
Hij ging naast me liggen en keek me aan. Ik verdronk in zijn ogen, ze waren zo mooi.. Wacht wat? Wat dacht ik nou? Onze hoofden kwamen langzaam naar elkaar toe, onze lippen raakten elkaar en vuurwerk ontplofte in mijn buik.

Niall's pov
Onze lippen raakten elkaar en ik voelde een raar gevoel in mijn maag. Was ik echt verliefd? We lieten elkaar los en keken elkaar aan.
"Dussss.."
Ok, nu moet ik het zeggen.
"Romy, toen ik jou voor het eerst zag kreeg je al een speciaal plekje in mijn hart. Naarmate de tijd verstreek begon dat gevoel zich langzaam uit te breiden. Lieve Romy, ik houd van jou. Wil je mijn princess zijn?"
Ze keek me aan en tranen vormden zich in haar ogen. Had ik iets verkeerds gezegd?
"Omg, dat is zo lief! Maar uhm Niall, ik weet niet.. Kan het wel? Ik bedoel, jij bent beroemd en moet vaak weg en ik moet naar school en we zien elkaar dan bijna noo-", begon ze maar ik liet haar niet uitpraten en drukte mijn lippen op die van haar. Ze schrok maar herstelde zich en zoende terug.
Ze trok terug.
" Ja", zei ze.
"Ik wil heel graag je princess zijn!", zei ze en omhelsde me.

A/n: Iemand een leuke shipname?

Ik glimlachte breed. Serieus, ik ben zo gelukkig nu!

Next day, Louis' pov
" Oh lieve worteltjes, waar zijn jullie?", fluisterde ik. Ik trok de koelkast open en vond ze.
"Yeeeyyy", zei ik vrolijk. Ik pakte een paar, kuch, de hele zak maar dat zeggen we niet. Ik ging op de bank zitten en keek naar een of ander saai programma, weet ik veel wat het was. Ik hoorde iemand de trap af strompelen en even later plofte Niall naast me.
" Morninngg", zei ik vrolijk.
"Morninngg", zei hij nog vrolijker.
" Zozo jij bent vrolijk!", grijnsde ik.
"Jupp, Louis, ik moet je wat vertellen. Beloof me het niet door te vertellen", zei hij.
" Okkie, vertel nouu!", zei ik en ik was helemaal niet nieuwsgierig hoor, hoe kóm je erbij..
"Ik werd vannacht wakker en ik hoorde iemand huilen. Ik liep de gang op en hoorde dat het uit Romy's kamer kwam. Ze gilde en ik rende haar kamer in. Ze had een nachtmerrie gehad waarin wij werden vermoord ofzo. Ik vroeg of het iets te maken had met dat papier dat in haar kamer lag. Ze begon te vertellen over de brief e.d. Ik zei dat alles goed zou komen en gaf haar een knuffel en we zoenden. Ik vroeg of ze mijn vriendin wilde zijn en ze zei ja!"
"OMG ARE YOU KIDDING ME?!", gilde ik.
" NOOP, I'M NOT!", gilde hij terug. Ik gaf hem een knuffel.
"Ik ben zo blij voor jullie!", zei ik. Ik hoorde gestommel op de trap.
Liam kwam naar beneden.
"Morning", mompelde hij. Hij pakte wat eten en kwam naast me zitten.
"Hoe laat was dat concert ook alweer?",vroeg hij.
"7 uur, weet je nog?", zei ik.
" Ohjaaa"

Romy's pov
Ik werd wakker en zag dat Louis al naar beneden was gegaan. Ik kleedde me aan en liep naar beneden. Ik ontbeet en liep weer terug naar boven. Ik ging naar de studio en deed de deur open. Ik zag allemaal gitaren, een piano en een aantal microfoons. Ik liep op de piano af en liet mijn handen over de toetsen gaan. Ik ging op de kruk zitten en drukte een aantal toetsen in. Ik begon te spelen alsof mijn leven er vanaf hing en zong All of me van John Legend. Toen ik klaar was met spelen, zag ik Louis en Niall staan. Niall met zijn telefoon in zijn hand. Ze stonden allebei met een open mond.
"Wow", hoorde ik nog een aantal mensen zeggen. Liam, Zayn, Harry en Perrie stonden er ook.
" Dat was prachtig!", zeiden ze in koor. Ik werd rood en schudde mijn hoofd.
"Nee dat was het niet.."
"Wel"
"Niet"
"Wel"
"Niet"
"Wel"
"Ok, jij wint Hazza", zuchtte ik.
" Rooms?", hoorde ik Niall vragen.
"Ja?"
"Simon belde net en vroeg of we naar de studio konden komen. Toen hoorde hij jou spelen en vroeg hij meteen of je ook kon komen, dus kom je mee?", vroeg hij. Waarom wilt Simon míj spreken?
" ok, ik kom al", antwoordde ik nog steeds verbaasd. Ik stond op en liep naar beneden en trok mijn jas aan. De rest inclusief Perrie stonden ook al klaar en we liepen naar de auto. We stapten in de auto en reden naar de studio.

HAAAYYY
Hoe vinden jullie dit hoofdstuk?
Wat zal Simon hebben te zeggen?
Please vote, share and comment