I'm adopted by 1D?! [DUTCH 1D]

8.

Romy's pov
Ik gilde en verstijfde. Hoe heeft dat hier binnen kunnen komen? Ik liep wat naar voor en las wat er op mijn raam stond geschreven.

I'm watching you.. Keep looking over your shoulder. He's mine, I said. Give him to me and I'll spare your brother and friends...

Ik was net klaar met lezen toen de lamp uitging en ik beneden een gil hoorde. Ik hoorde geroep en allemaal bonsen.
"Romy, ga onder het bed liggen, nu! Kom er pas uit als ik je roep!", zei Niall en hij trok iets uit zijn broekzak. Het glimde. Was dat een pistool? Ik huiverde. "Romy, liggen, nu!", schreeuwde hij. Hij rende naar beneden en ik dook onder het bed. Ik hoorde Niall schreeuwen en een paar minuten een schot. Het bleef een paar minuten stil. Langzaam klom ik onder het bed vandaan en pakte ik een honkbalknuppel. Vraag me niet waarom die daar stond. Ik liep heel langzaam de trap af. Heel zacht opende ik de kamerdeur. Ik zag twee mannen staan. De één had Zayn vast, de ander Liam. Ik liep wat verder en zag dat er nog 3 anderen stonden en eentje op de grond lag. Louis werd vastgehouden en stond slapjes tegen een van de mannen geleund. Ik zag een geweer op de grond liggen. Ik voelde alleen maar adrenaline door mijn lijf stromen. Toen zag ik Niall, liggend op de grond met een grote plas bloed om zijn arm heen. De mannen hadden niet door dat ik achter ze stond. Liam wel en hij wenkte dat ik weg moest wezen. Ik schudde mijn hoofd en propte het geweer in mijn kontzak.
"Pardon kan ik u helpen?", vroeg ik zo lief mogelijk. Ze draaiden zich met een ruk naar mij om en ik zag Harry's ogen groot worden.
"Ga weg!", fluisterde hij.
"Ah, dus ze is wel thuis", lachte een van de mannen duister.
"Wat willen jullie van me?",vroeg ik rustig.
"We willen jou", zei een andere man duister.
"Dood of levend?", vroeg ik. Liam keek me met grote ogen en een open mond aan.
"Romy, nee", zei hij, wat hem een stomp in zijn maag opleverde.
"Bek dicht anders krijgt je vriendje daar nog meer te verduren", zei de man die hem vast hield terwijl hij op Niall wees. Ik zuchtte.
"Oke, ik weet het antwoord al", zei ik. Ze keken me verrast aan, maar herpakten zichzelf snel.
"Hoe wil je het gaan doen?", vroeg ik. Een van de mannen liep op me af. Een tweede volgde en dropte Louis op de vloer. De één duwde me en sloeg in mijn gezicht.
"Oke, dan op die manier", zei ik. Ik schopte de een en tegelijkertijd gaf ik de ander een stomp in zijn maag. Eén viel op de grond. De ander kreeg nog een paar klappen tot hij op de grond viel. De ander stond weer op en duwde me op de grond. Hij schopte me in mijn zij en tegen mijn arm. Autsj.. Ik kroop weg en stond weer op. Hij stompte me op mijn wang, maar ik gaf een trap tegen zijn knie waardoor hij door zijn benen zakte en viel op de grond. Ik gaf hem nog een klap tegen zijn wang.
"Welterusten", hijgde ik voordat hij knock-out ging. Plotseling kwam de rest op me af en begonnen ze van alle kanten op me te slaan en te trappen. Ik bleef rond trappen en had uiteindelijk alweer twee neer geslagen. Plotseling had eentje me bij de armen gepakt en schopte de ander in mijn buik. Ik trok me los en gaf de ander een klap. Liam en Zayn kwamen me nu helpen. Zayn kreeg een paar rake klappen in zijn gezicht en viel op de grond. Liam sloeg er één buiten westen, maar zelf zakte hij toen ook in elkaar. Maar toen voelde ik wat kouds tegen mijn voorhoofd. De overgebleven man had het geweer uit mijn broekzak gevist en had het tegen mijn hoofd gezet. Ik keek hem diep in de ogen en wachtte tot ik een schot hoorde. Maar toen zakte hij in elkaar en zag ik Harry staan met een koekenpan in zijn handen.
"Haz-", probeerde ik te zeggen maar toen stortte ik ook in elkaar en merkte niets meer.

"Romy, wordt wakker", hoorde ik een stem zeggen. Ik deed mijn ogen open en knipperde tegen het felle licht.
"Waar ben ik?"
"In het ziekenhuis, je hebt twee gekneusde ribben en een gekneusde arm. Morgen mag je weer weg", zei Harry, die blijkbaar naast me zat. Plotseling kwam alles terug.
"Waar is Niall? Is alles goed met Louis? Leven Zayn en Liam nog? Wat is er gebeurd met die mannen?",vroeg. Ik.
"Niall ligt hiernaast, met Louis gaat alles goed alleen heeft hij wel een verstuikte enkel, Liam en Zayn zijn oke", glimlachte Harry.
"En die mannen?", vroeg ik.
"Die zitten veilig achter slot en grendel". Er kwam een rolstoel binnen gereden.
"Eyy zussie", glimlachte Louis.
"Louis!"
"Jaja, ik ben oke.. "
Ik glimlachte.
"Bedankt", zei hij.
"Waarvoor?",vroeg ik verbaasd.
"Voor het redden van onze levens!" Ik werd rood.
"Ach dat is niets..."
"Jawel, dat is wel iets! Zonder jou had ik het niet overleefd!", zei hij. "Ze stonden net op het punt mij neer te schieten.."
Mijn ogen werden groot. Wow.. ik was gewoon bijna mijn familie, vrienden en vriendje kwijt..

A/n lekker veel geweld dit hoofdstuk :p tja, ik kijk te veel films

Vote&share&comment&follow? ☺