De verhuizing

Hoofdstuk 2

Na een uurtje slapen werd ik wakker. Ik opende rustig mijn ogen en merkte dat we nog aan het rijden waren. "Hoelang nog?" Vroeg ik aan mijn moeder. "We zijn er bijna hbiba (lieverd) nog een kwartiertje ongeveer" antwoordde ze. Ik knikte en keek naast me. Ik zag dat Dina op haar telefoon zat en Mo zat te slapen. Hij sliep met zijn mond open, wat er grappig uitzag. Ik tikte Dina aan en wees naar Mo. "Hahahah, hier moet een foto van gemaakt worden" zei ze. Ik pakte lachend mijn telefoon erbij, en maakte een foto. "Hahahaha kijk dina, je ziet dat kwijl uit zijn mond komen" zei ik. Dina keek naar de foto en ging helemaal stuk. Mo werd wakker door ons en keek chagrijnig uit het raam. "Jullie kunnen nooit stil zijn, jeh apen" zei hij. Dina en ik keken elkaar aan en moesten weer lachen. Na een tijdje kwamen we aan bij ons nieuwe huis. "We zijn er" zei mijn vader enthousiast. We stapten allemaal uit en liepen het huis binnen. We keken wat rond en besloten gelijk de spullen naar binnen te brengen, en op de goede plek te zetten. Na een lange dag te hebben opgeruimd, gingen we wat eten. "Morgen wordt het weer een drukke dag" zei mijn moeder. "Dus laten we maar gaan slapen". Iedereen stemde in en ging naar zijn kamer. Ik deed mijn pyjama aan, poetste mijn tanden en deed mijn telefoon in de lader. Daarna dook ik mijn warme bed in. Ik was zo moe, dus ik viel meteen in slaap.