Vriendschap, Liefde en Verraad

Opstaan!!!

Sanne bitch opstaan!! Nog niet genoeg geluierd!! Roep ik vlak langs Sanne haar oor. Sanne schrikt wakker ‘Wat!? Bel 112!!!’ Roept ze zodat de halve camping het hoort. ik en Jeniffer komen niet meer bij van het lachen buitenten hoor je de rest ook lachen. ‘Mooie actie!’ Roepen Ruben en Daan van buiten. Met een sjaggie hoofd kijkt Sanne mij aan. ‘thxx, ik hou ook van van jou!!’ ik spring op haar matje en geef haar een dikke knuffel en roep ‘love u 2!!!’. In mijn joggings broek, slobber schirt en mijn haar in een knot loop ik naar buiten. ‘Whoo bitchiee in the house!!’ Roepen Yara, Teddie en Ashley tegelijkertijd. Ik lach en plof op de stoel naast hun waar Daan net is opgestaan. ‘aah neej!! Eelke altijd mijn plek in pikken’ zegt hij waneer hij mij ziet zitten op ZIJN plek.. ik kijk heb pesterig aan ‘lekker voor je!!’ zeg ik met een lach op mijn gezicht. Daan pakt een andere stoel en gaat zitten. Sanne komt als laatste de tent van de meiden uit sloffen. ‘goeden morgen zombiee!’ roept Noah die eiren aan het bakken is. ‘wat zijn we weer aardig vandaag’ zegt Sanne toch wel vrolijk. Ik tel af 3, 2, 1, en Met zijn alleen rennen we op Sanne af en geven haar een grote groeps knuffel. Rustig gaan we terug op onze plekken zitten. De tafel is al gedekt daar zitten we dan met zijn allen. De eerste ochtend op de camping. ‘Eggs are ready!!’ roept Noah en komt aan lopen met de eieren. ‘Wat gaan we vandaag eigenlijk doen?’ vraag ik aan de rest. Yara komt met het voorstel om gewoon te kijken waar we uitkomen in iedergeval kanoën. Iedereen is het er mee eens. ‘Ik en Ruben lopen zo wel naar de receptie voor informatie over het kanoën’ Na het ontbijt gaan Sanne en Ashley afwassen, Ruben en ik gaan naar de receptie en de rest gaat wat hangen bij de tent. Een maal aan de balie gekomen is er niemand.. ‘rub bel even op dat belletje’ en Ruben loopt naar het belletje. Dan komt er ineens een jongen binnen gelopen... Beetje de leeftijd van ons.. Hij gaat achter ons staan en wacht. Het is een beetje een vaag figuur. Op dat moment komt er een mevrouw bellen. ‘Waarmee kan ik jullie mee helpen?’ vraagt ze vriendelijk. We vertellen over het kanoën en we luisteren naar wat de vrouw vertelt. Na vijf minuutjes lopen we naar buiten met een stuk of tien foldertjes.. ‘nou die wilden ons ook dingen aansmeren’ zei Ruben lacherig, ‘hier kijk zelfs een van een ‘Speciale wandeltocht van 3 uur’ ‘geak!!’ roept hij. Ik lach en we lopen terug naar de tenten. We laten het aan de rest zien en met zijn allen besluiten we rond een uur te gaan kanoën. ‘Genoeg tijd voor een potje vollybal!!!!’ riep ik blij. Voor onze tent stond een vollybal net. Sanne, Ruben, Teddie en Yara wilden wel mee doen. De rest was nog ‘te moe’.. ‘Whooo!! Bitchezz Win the game!!’ riep ik. Sanne en ik hadden gewonnen!! In mijn ooghoeken zie ik dat er iemand voorbij loopt. Ik draai me om en daar staat die zelfde gast als die achter mij stond bij de receptie.. Hij kijkt heel voorzichtig maar liep weer door. Dan zie ik dat de groep van onze tenten tegenover ons wakker zijn. Ik ren er heen want ik weet dat het mensen zijn van onze leeftijd. ‘Doen jullie mee!?’ roep ik enthousiast. Twee jongens gaan met ons mee. We willen eigenlijk  vijf tegen vijf.. ‘We hebben er nog drie nodig!’ roep ik onze tent, Jennifer, Daan en Noah komen aan rennen. ‘Jongens tegen de meiden!’ roept Yara blij. En de we verdelen ons over het veld.  Een jongen kijkt me heel ondeugend aan. ‘Ik maak je in’ zegt hij en knipoogt lachend naar me. Ik lach terug maar hij verliest.. Aan het einde van de wedstrijd komt hij naar me toe. Hij steekt zijn hand naar me uit, ‘Thijs’ zegt hij vriendelijk. ‘Bij ons doen we dat anders!’ zeg ik en geef hem een knuffel ‘Eelke’ zeg ik. ‘ik moet eerlijk zeggen dat je best goed hebt gespeeld’ zegt Thijs lachend. ‘best goed!?’ roep ik nep boos. Ik loop naar de bal en gooi hem tegen Thijs aan hij valt overdreven op de grond. ‘Oownee bel een ambulance!!’ roep ik heel dramatisch. Lachend help ik hem opstaan en vraag de rest mee om wat bij onze tent te drinken. Even later zitten we met zijn allen rond de picknick tafel. Ik loop even naar de wc want we gingen zo kanoën, Sanne was daar ook. ‘De jongens die net mee deden met vollybal gaat ook mee’ zeg ik tegen haar. ‘is goed zegt Sanne vooral Thijs voor jou!’ en ze geeft mee een knipoog. Ik kijk even verbaasd maar loop gewoon door. Voor de deur van het toilet gebouw staat die gast weer. Ik besluit naar hem toe te lopen, ‘waarom stalk je me al heel de dag!?’ vraag ik op een pissige toon. ‘Kan ik niet zeggen! Maar een ding vertrouw die vriend van jou niet!’ zegt hij ‘wie niet!?’ vraag ik. ‘Die blonden fluistert hij’ en vlucht weg. Ik staar een beetje wazig voor me uit. ‘blonde?’ wie bedoeld hij??.. ‘pff die gast probeert me gewoon bang te maken..’ Ik schrik van een hand op mijn schouder en een stem die bij mijn oor fluistert, ‘Wie was dat’ ik ken hem pas net maar ik herken zijn stem gelijk het was Thijs. ‘ik weet het niet hij stalkt me al heel de dag’ zeg ik toch best angstig op een of andere manier. Samen met de rest liepen we naar de plek van het kanoën het was hier tien minuutjes vandaan. Ik loop samen met Teddie achter op een beetje lol aan het maken, ik kijk achterom gelukkig loopt die gast hier niet.. Teddie loopt naar Sanne om haar wat te vertellen. Ik loop een beetje lonley achter.. ik kijk naar alle mensen die voor me lopen, ‘blond, blond..’ op eens zag ik hem een vriend van Thijs die naast Thijs liep, hij is blond!! ‘Thijs!’ Thijs stopten met lopen tot hij bij mij was. ‘Hoe heet die gast met die blonden haren?’ vraag ik ‘Dat is Bas’ ‘oke Eelke waarom denk je er überhaupt aan!?’ zeg ik tegen mezelf ‘Gaat het?, je kijkt zo wazig’ vraagt Thijs aan me terwijl hij me bezorgt aan kijkt. ‘Ja hoor, beetje last van de zon’ zeg ik terug. Ruben die voor me loopt pakt zijn pet van mijn hoofd en geeft hem aan mij. Thijs zet hem op mijn hoofd. ‘Hipster’ zegt hij en lacht, ik geef hem een duw en hij struikelt bijna over zijn eigen voeten. Ik pak zijn hand zodat hij nog net niet valt. Hij lacht en zijn wangen worden rood, dat zou ook wel bij mij zijn maar ja ik zie mezelf niet. Net opdat moment moet Jennifer net aan komen rennen.. Snel laat ik zijn hand los en reageer heel normaal op Jen. Heel blij komt ze aanlopen ‘We zijn er tortelduifjes!!!’ Thijs en ik kijken elkaar aan worden rood en  kijken weer weg. We lopen de rest achterna en we krijgen informatie over het kanoën maar ik luister niet, het enige waar ik aan denk is ‘Vind ik Thijs echt leuk?’ maar ik denk bij mezelf ‘Oké Eelke kom op gedachten erbij en maak er een leuke dag van!’ Stiekem kijk  ik even naar Thijs maar dan luister ik toch naar de meneer die aan het uitleggen is. We moeten ons verdelen in 5 groepen van 3 ik ging samen met Jennifer en Teddie. In onze kano  zaten de tassen in een water dichte ton. Teddie ik en Jen liggen helemaal in een deuk we zitten vast bij  de kant. Met geen mogelijkheid krijgen we ons los.. Daar komen Ruben Daan en Noah aan varen met hun peddels proberen  ze ons los te krijgen van de kant. Na 5minuten zijn we eindelijk los de rest staat te wachten aan de andere kant. Zo snel als we kunnen kanoën we verder. ‘eehmm Teddie ik wil de pret niet verpesten maar die lucht die daar aan komt ziet er ook niet echt goed uit..’ Zeg ik tegen Teddie en ze is het helemaal met me eens. ‘Even aan de kant gaan?’ stelt Teddie voor. Ik vind het wel een goed plan en bij de volgende stop leggen we met zijn allen onze kano aan de kant en gaan bij het bankje zitten. ‘ik hoor een donder’ zegt Noah. Iedereen kijkt gelijk naar mij en mijn gezicht gaat van blij naar angstig. Ik vind het zelf heel kinderachtig maar ik kan niet tegen onweer daar word ik helemaal gek van! ‘Wat is er?’ vraagt Thijs terwijl hij best bezorgt kijkt. Ik leg hem heel het verhaal uit. Hij geeft mee een knuffel ‘we gaan het water niet op voor het over is!’ zegt hij vast besloten. Het begint te regenen, ‘Wacht volgens mij zit er een zijl in de ton!’ en Daan pakt de ton en maar hem open en haalt er een zijl aan. Daan en Bas proberen hem met al hun creativiteit  (*kuch* *kuch*) op te hangen. ‘Het lukt ze ook gewoon nog!’ Roept Ruben als ze klaar zijn. Net op tijd want het begint te hagelen. Ik schiet wel 2 meter de lucht in bij een donder die net sloeg.. Met  zijn allen komen ze langs en rond om mij zitten, en Thijs geeft me een knuffel.  Ik zucht want door het onweer ben ik helemaal gaan trillen. Thijs ziet het en slaat een arm om me heen en drukt zich dicht tegen me aan, ‘rustig maar wij zijn hier voor je’. Hij geeft me zelfs een kusje op mijn hoofd!! Hoe lief!! Ik kijk hem aan en lach naar hem. Weer een donder! Mijn hoofd verdwijnt nu in de nek van Thijs. ‘Ik wil het niet meer zien!!’ roep ik en knijp mijn ogen dicht. Thijs legt zijn hand op mijn hoofd en aait zachtjes over mijn hoofd. Ruben komt naast ons zitten en legt zijn vest die hij had meegenomen over me heen. Ik kijk op ‘Ik hou van jullie!’ zeg ik tegen iedereen die er zit maar door de volgende flits is mijn hoofd al weer verdwenen..