Vriendschap, Liefde en Verraad

ik ken jou

'heyy' zeg ik blij als ik de strandtent binnen loop. 'heey meissie!' zegt Clare (de vrouw die mij geholpen heeft met bas) 'lang niet gezien hoe is het met je?' het is nu anderhalve week geleden dat ik en Thijs bij het ziekenhuis aan kwamen. 'ik moet je veel vertellen!' zeg ik en ga aan de bar zitten en ik krijg een kop verse munt thee. ik leg Clare alles uit en ze luistert met een open mond. Als ik klaar ben met vertellen zit ze nog steeds met open mond naar me te kijken. 'Ach meisje toch! je hebt zijn leven gered!' zegt ze overdreven en knuffelt me 'nou ik niet alleen' zeg ik en lach om haar gedrag 'dat doet er niet toe!' zegt ze en lacht naar me. 'wel heftig allemaal!' zegt ze en gaat weer achter de bar staan. Dan komt kleine Liam binnen 'hey Liam!' en ik pak hem op en geef hem een kusje op zijn wang. 'wat wil je drinken?' vraagt Clare. 'Fristi! roept hij blij. 'En hoe is het met Liam?' vraagt ze vriendelijk.  'goed hoor,  ben net alleen gevallen op mijn knie' zegt hij 'laat me eens kijken' zeg ik 'nou nou jij bent gard gevallen!' zeg ik en ik krijg een koud doekje van Clare. 'Ja maar dat gaat wel weer over!' zegt hij en hij houd het doekje tegen zijn knie. 'Doet even pijn maar je moet er door heen' zegt hij trots. ik lach hij is zo slim denk ik bij mezelf, ik kijk naar Clare die de bar met een doekje de bar aan het afdoen is, terwijl ze druk in gesprek is. Ik ken haar ergens van dat had ik al sinds het begin maar waarvan? Als ze even weg is komt er een jonge binnen lopen, het is die gast die Ruben en ik toen zagen bij de kassa. hij komt naar ons toe gelopen 'is Clare er niet?' vraagt hij Ik schut van Nee 'even weg' zeg ik terwijl ik hem bestudeer. 'wil je dit aan haar geven?' vraagt hij en geeft een briefje aan mij. Ik kijk even snel op het briefje naar zijn handschrift 'oh my god' denk ik in mezelf 'He saved my life..' denk ik en ik zeg tegen Liam dat hij het briefje aan Clare moet geven. Ik ren naar buiten waar ik die jongen zie lopen, ik ren zo hard ik kan en als ik bij hem ben val ik meteen met de deur in huis. 'je hebt mijn leven gered' 'wat?' 'je hebt mijn leven gered dove!' zeg ik lachend en hij kijkt me raar aan. 'wat is je naam?' vraag ik 'Steven' zegt hij. 'Eelke' zeg ik 'ja weet ik' 'jij hebt die sleutel in mijn tas gedaan niet?' ik kijk hem aan en dan zie ik het 'en jij bent de zoon van CLARE!' roep ik enthousiast.  'oke oke jij wint!' zegt hij en lacht. 'maar hoe?' vraag ik ' lang verhaal kom je mee naar de strandtent dan leg ik alles uit'. als we naar binnen lopen staat Clare weer achter de bar. 'Mam' zegt hij en geeft een knik naar de tafel waar ik en Steven gaan zitten 'je weet het dus' zegt ze en neemt liam me naar de tafel waar wij aan zitten. Hij klimt op mijn school en Steven begint met vertellen 'Bas ehm is mijn broertje... En Thijs is al jaren zijn beste vriend. Thijs zijn eerste vriendinnetje is dood gegaan en iedereen denk zelfs Thijs dat dat door een natuurlijke dood komt maat ik weet de echte reden... Bas heefd haar vermoord omdat hij zijn beste vriend niet kwijt wilt. Bas is gek in zijn hoofd!  oke, ik ben blij dat hij nu is opgepakt door jou!' zegt hij en geeft me een knipoog. ik kijk ze raar aan 'hadden jullie me niet kunnen waarschuwen!?' zeg ik beledigend 'dat heb ik gedaan maar je wees alles af maar je was toch slim' zegt Steven en dan denk ik terug aan alles wat hij had gezegt. 'Steven je hebt mijn leven gered!' ja en jij die van Thijs! ' zegt hij en ik geef hem een knuffel. nogsteeds ben ik wel inschok maat blij dat Bas niet meer vrij rondloopt. 'maar weet Thijs dit?' vraag ik 'nee' zegt Steven. 'Dan gaan we dat nu doen' zeg ik en ik til Liam op en loop het cafe uit. 'mam het moet toch een keertje' zegt Steven en trekt zijn moeder mee  'eigenwijsje' zegt hij en lacht naar me. Als we Thijs zijn kamer binnenlopen geef ik hem een kusje op zijm hoofd en stel steven en zijn moeder voor.  Steven legt alles aan hem uit en hij zit met open mond te luisteren.  'schat rustig aan he' zeg ik als Steven is uitgepraat. 'ik haat hem!' zegt hij en hij heeft tranen in zijn ogen. dan gaat mijn telefoon, 'deze moet ik even nemen'. 'Hallo met Eelke' zeg ik als ik opneem. 'hallo met Marjon Staalberts' zegt een lieve zachte stem. Wacht Thijs heet ook zo met zijn achternaam.. "Hallo' zeg ik een beetje verbaasd. 'hey Eelke lieverd! ik had van Thijs gehoord dat je zijn vriendinnetje bent en nu wilden ik en zijn vader hem verassen om langs te komen!' zegt ze lief. 'Dat is een super leuk idee mevrouw Staalberts! waneer was u van plan te komen?' vraag ik beleeft.  'Maandag? dat is ovet twee dagen' zegt ze 'super leuk!' zeg ik 'tot dan meis!' zegt ze en we zeggen gedag en ik hang op. 'wie was dat' vraagt Thijs als ik weer binnenkom. 'niemand' zeg ik geheimzinnig en geef hem een kus.