When the Eagle Lost it's Way

Chapter 5: Goodbyes

Kiefer

"As you wish, your grace" I acted like a knight telling the princess that I will do anything she wants.

I kissed her hand one last time and went for my car.

Himala na atang nagawa ko pang maglakad papalayo sa kanya. Papalayo sa tanging kaligayahan ko. Every single word she said left me devastated. I told myself I won't give up till I win her back. Pero siya na mismo ang nagmakaawa sa akin para layuan siya. Back then, I thought the day we broke up was the hardest but this, this is the same as suicide. Bawat hakbang ko papalayo, alam kong pinapatay ko ang sarili ko. Pero ano pa bang magagawa ko? She doesn't want me anymore.

The way back home seemed so impossible. Everything is blurry.

Pag-dating ko sa bahay nadatnan ko si Mama. Mukhang kanina pa niya ako inaantay. Hindi na ako nag-abala pang magpaliwanag. I ran to her and hugged her. Mukha akong batang nagsusumbong sa ina. A mother's embrace, is probably the only thing that can ease the pain I'm feeling right now.

Niyakap lang ako ni Mama, she's not saying anything.

"Ma. Ang gago ng anak mo. Kaya eto ngayon umiiyak na parang bata." Sabi ko sa kanya habang kumakawala sa yakap niya.

"Anak, I know you regret everything in the past. But we should be thankful for the bad things that happened in life. They open our eyes to see the good things that life has to offer. Oo, nagkamali ka, nagkamali kayo. Pero the good thing is, she grew up. She became a better version of herself. And it's your turn, Manong. Be man enough to accept her decision. Kung alam mo sa sarili mong wala na edi huwag mo nang pahirapan pa ang sarili mo."

I looked at her. Is this really it? Should I give up? Wala na ba talagang pag-asa?

I smiled. A smile of defeat. Maybe it really is the end.

Papunta na sana ako sa kwarto ko nang may pahabol na sinabi si Mama.

"Pero Anak, I can give you my last piece of advice. Never give up on the people you love. Never give up from being happy."

Tangna. Ang gulo ng nanay ko.

-

Mika

I should be happy now, right?

I did it. I broke his heart. I saw how he pleaded and I saw how devastated he is when I pushed him away.

Masaya ka na ba Mika? Ito ang gusto mo di'ba?

Ang makita siyang lumuhod sa harap mo. Ang ipadama sa kanya ang lahat ng sakit na naramdaman mo noong inawan ka niya?

Finally, I could say goodbye to the past. Handa na akong magpaalam sa lahat ng sakit.

Paalam sa lahat ng luhang iniyak ko. Sa panahon na hikbi ko lang ang maririnig sa kwarto. Paalam sa mga bagay na nagpabigat ng damdamin ko. Sa panahon na naging mahina ako. Paalam sa dating ako.

Pero hindi pa pala ako handa. Hindi pa ako handing magpaalam, sa taong naging rason ng lahat ng ito.

Akala ko, sa oras na makita ko siyang nasasaktan, magiging masaya ako. Hindi pala. Noong makita kong nagmamakaawa siya, mas doble yung sakit.

Baliw ka talaga, Mika!

Nagkamali na naman ako. Pero alam kong sa pagkakataong ito hindi pa huli para maitama ko ang lahat.

From Pauly:

Miks, pabalik na sa Vegas si Manong

Shit. Shit. Shit.