Nostalgia Chapter 1

752 22 3
                                    



Mika

"Uuwi na ako" sabi ko kay Joshua habang sabay naming pinapanood ang paglubog ng araw sa dalampasigan.

Tiningnan niya ako sabay saboy sa buhok ko ng buhangin.

"Wow hah. Ang isip bata talaga tsk tsk." Sabi ko sa kanya habang pinapagpag ang buhangin sa buhok ko. Pahirapan na naman ng pagligo.

"Bakit biglaan naman Miks?" tanong niya.

"ATE MIKS, okay? May hahanapin kasi ako" Sagot ko sa kanya habang tinatama ang tawag niya sa akin. Wala talagang respeto tong batang to. Mas matanda kaya ako sa kanya.

"Ano namang hahanapin mo?" Tanong niya.

"Hindi ko alam Josh. Alam mo yung feeling, like you've lost something but can't remember what it was? It's like it's always there but I can't recall it. It's as though you're trying to think of a word but won't come to you." I said while looking intently on the setting sun, probably my last sunset in this place because I already arranged my flight next morning.

"Ang drama mo ATE Miks." Josh said with emphasis sa Ate na halata namang nang-aasar siya.

I just frowned at him. Ma-mimiss ko rin tong batang to.

"Kailan alis mo?" He asked.

"Bukas" I told him. His eyes widened.

"Sasabay ka sa kanya?! Hoy wala namang iwanan!" He rants.

"Hahaha, he was the one who bought my tickets though! Sa kanya ka magreklamo." I told him.

"Ay grabe. Kanya kanya na ba tayo? Ang sakit hah." Josh acted like he was hurt. I just laughed at him.

"Langoy ka na ngayon Josh para maabutan mo kami" Tumingin ako sa likod para makita ang nagsasalita, and there he was, the guy I would be travelling with. I smiled at him.

Josh noticed him and binasa siya ng tubig mula sa dagat.

"Ang dadaya niyo! Akala ko ba walang iwanan? Manong naman eh" Pagda-drama ni Josh.

Ginantihan naman si Josh at hinila papunta sa dagat at tuluyan na nga silang binasa.

I just looked at these two guys.

Then, this guy carried me and brought me to the sea. At ayun binagsak ako bigla. Siraulo forevs.

"Kiefer!" I shouted.

Basang basa na kami. Ang lamig kaya! Abnoy talaga itong dalawang to.

Nagpatuloy kami sa pagbabasaan nang magsalita si Joshua.

"Hoy susunod ako dun!"

Babalik naman talaga si Josh sa Pinas but he has to stay with his family first until the end of vacation, hay ma-mimiss ko din tong batang to.

I was busy smiling when he grabbed my head and pilit na nilulubog sa tubig. Binabawi ko na pala. Hindi ko mamimiss to.

I was trying to do the same to him when Kiefer did it for me.

"Siraulo ka Josh, dito ka nalang manggugulo ka pa doon." Kiefer said while Josh is struggling to get out of his hold. Kaso ang laki ng kamay, ayun lunod si Torralba.

The sun had set when we decided to go home.

Kiefer was carrying me on his back on our way home. Nag-agawan pa nga sila ni Joshua, kaso walang laban yung bata. Si Joshua walang nagawa kundi makisabay sa paglalakad.

When the Eagle Lost it's WayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon