The Daughter Of The HalfBloodPrince

2. Jessica Snape

We landen in een steegje en ik heb net zoals mama het gevoel alsof ik moet kotsen. We kunnen ons nog net inhouden. Professor Mcgonagall staat er bij alsof het niets is. "Wordt u hier niet misselijk van?!" Vraag ik dan ook aan haar. Ze schud haar hoofd. "Op een gegeven moment wen je eraan" zegt ze glimlachend. Ik knik. "Mag ik misschien mee? Ik ben wel erg benieuwd hoe dat allemaal werkt" vraagt Mcgonagall nieuwschierig. "Maar natuurlijk mag u mee" zeg ik glimlachend en we lopen snel het gebouw binnen. Ik meld me bij Robbie dat ik er ben en zoek Simon. Hij staat bij de jongen die benoemt is als 'mooiste jongen van Europa'. Tim Housin, heet hij als ik me niet vergis. Wij mogen als enige kinderen tussen de volwassenen shoots doen. Hij heeft kort zwart haar met gel erin en blauwe ogen. "Simon!" Zeg ik terwijl ik naast hem ga staan.
"Hey Jess! Toch besloten op te dagen" grapt hij. Ik grijns. "Tuurlijk". Simon pakt een lichte spijkerbroek met scheuren en een crop-top. "Hier kleed je om, dan moet je met Tim op de foto" zegt Simon haastig. Ik kleed me om in een hokje en kom weer terug. "Goed, ga naast Tim staan met allebij je handen op zijn schouders, en kijk de camera aan" zei ik dacht Max. We gaan in de positie staan en we klikken een paar foto's en daarna moet ik weer alleen. Ik loop haastig door naar de buitenplaats, het stukje privè strand en moet op een schommel gaan zitten. Na ongeveer 2 uur zijn we klaar met de shoot en hebben we nog ongeveer een half uur voor we naar die andere shoot bij dat blad GIRLZ moeten. Ik trek een huidskleurige sweater aan die net over m'n billen valt zonder broek. Ik heb het snikheet. Simon, mama, Mcgonagall en ik lopen naar mijn kleedkamer. "Zo" zegt Simon terwijl we gaan zitten. "Wie heb je meegenomen?"
"Dit is Minerva Mcgonagall" zeg ik. "Prettig kennis te maken mevrouw, ik ben Simon Hulstra" ze schudden elkaar de hand. Ze geeft een knikje. "Modellen werk hè? Is dat niet een beetje heel erg zwaar?" Vraagt Mcgonagall. Ik schiet in de lach. "Ja het is inderdaad zwaar werk, ik doe het vanaf mijn 7e dus ik ben er wel aan gewend. Meestal 5 dagen in de week een paar uurtjes, ik kom ook in verschillende bladen, ooit is er ook zo'n rare man naar mij toegekomen om een intervieuw te vragen en een foto voor in één of ander tijdschrift dat de kibbelaar heet? Ik ken het niet maarja, een of andere Lovegood heette hij, de voornaam weet ik niet meer" zeg ik.
"Oh hij! Dat is een tovenaar die iedereen raar vind" zei Simon. Wij kijken hem raar aan. "Oh merlin nee, oh nee, oh nee! Ik heb m'n mond weer eens voorbij gepraat" vloekt hij in zichzelf. "Hoe, in vredesnaam weet jij van de toverwereld" vraag ik. "Oh gelukkig jullie kennen het ook" zucht hij opgelucht. "Ja ik ga naar Hogwarts" zeg ik. "Daar zat mijn halfzus ook op, ze zat in Ravenclaw, ze heet Yasmin Smiths" zegt Simon. "Oh zij! Haar ken ik nog wel. Ze is nu schouwer" zegt Mcgonagall. Simon knikt. "Jammer kleine, moet ik tot de vakanties wachten om foto's met je te maken" zegt hij. Ik grinnik. "Pech gehad" "oh hé, wij moeten gaan voor die andere shoot!" Zegt mama. Ik knik. Mcgonagall pakt onze handen en ik krijg weer het gevoel alsof ik in een veel te kleine rubbere buis geduwd wordt. We landen tegenover.
"Ah nee professor kon u niet gewoon naast het gebouw landen, nu moeten we die drukke straat over steken" zucht ik. "Noem me buiten school maar Minerva en,, Nee daar zijn geen steegjes dus dat kan niet, hoezo?? We hoeven alleen maar een straat over e steken" "Nou geloof me Minerva, dit wordt je ergste keer straat over steken ooit" zucht mama. Ik maak een instemmend geluidje. We rennen naar de overkant maar iemand heeft ons al gezien k*t zooi.
"Oh kijk! Daar is Ellie Gondalez" "Ja! En daar is het mooiste meisje van Europa, Jessica Snape!" Gillen mensen. Echt die wijven zijn zó vervelend! Net gillende wijven die bij Justin Bieber zijn man, verschrikkelijk. Ze willen allemaal tips over mode en over je uiterlijjk, argg zo irritand. "MINERVA!" roepen mama en ik tegelijk. "Sorry" zegt ze kreunend. "Ik had beter risico kunnen nemen" zucht ze. "Inderdaad" zeg ik verbitterd. Nu staan we dus vast in een mensenmassa. We proberen ons erdoorheen te wurmen wat niet echt lukt.
"Ja en zo staan we nog wel een dag" roep ik geïriteerd. Niet dat dat iets uitmaakt. Als mama of ik roep dat ze op moeten sonemieteren doen ze het ook niet...fijn.. opeens lijkt iedere fan in een soort trance en ze gaan weg. Ik kijk om me heen en zie een oude man glimlachend staan, hij heeft een blauwe mantel aan, een kromme neus met een halfmaan brilletje en een lange baard. "Ik dacht, dit vinden jullie toch iets fijner, zonder fans" zegt de oude man. Ik glimlach. "Bedankt ehm, ik geloof, Albus Dumbledore..?" Gok ik. Minerva had over hem verteld. Hij knikt. "Hup hup sta daar nou niet zo! Kom naar binnen en een beetje snel want over een half uur staat de pers er" roept iemand van de shoot die naar buiten is gerend. "Ja ik kom al" roep ik en ik ren naar het gebouw toe. Dumbledore wilde ook mee kijken, nou mij best. Ik moet een aantal poses doen en daarna moeten we naar een cafétje hiernaast waar de pers al is. Ik moet eindeloze vragen beantwoorden en wat over mijn dagelijkse leven vertellen. Tot ik een dikke vette man binnen zie komen met een super dunne vrouw en een heel dik kind en een heel mager kind. Ze gaan voor ons zitten en bestellen voor 3 en hun krijgen een hele maaltijd maar het dunste jongetje niet. Ik schat hem even ongeveer oud als mij. "Het is dat de overbuurvrouw ziek is, anders had je nooit meegemogen" hoor ik die dikke vette vent zeggen. Ik geef nog maar amper antwoordt op de vragen. Het meisje twee tafels voor ons en ik kijken elkaar sprakeloos aan en staan dan op. We gaan voor de tafel van die twee dikke en twee dunnne staan. "He dikke" zeg ik. Die dikke lijkt te ontploffen en hij kijkt mij aan. Zijn ogen worden groot als hij ziet wie het zei.
"Vernon doe rustig" zegt de dunne vrouw. "Pertunia, zij sprak me aan met 'he dikke' die moet thuis een pak rammel krijgen"zegt blijkbaar Vernon. "Waarom krijgt hij geen eten" vraagt het meisje met bos krullen naast mij. "Dat verdient hij niet" antwoord Vernon. "En of hij dat verdient, ik kan zijn botten haast door zijn shirt zien! Jij meneertje geeft hem nu te eten!" Zeg ik en ik voel dat ik boos begin te worden. "Nee Jessica, het hoeft niet hoor" zegt het jongetje. "Jawel, PERSONEEL IK WIL BESTELLEN!" roep ik. Er komt iemand aanlopen. "Wat mag het zijn?" Vraagt de vrouw. "Een cola en een tosti Hawaii, voor dit jongetje op mijn rekening" zeg ik. Ze knikt en loopt weg. "Duidelijk geen zwadderaar" hoor ik Dumbledore mompelen. "Tuurlijk niet" grijns ik. "Wacht wat?! Jij ook?! Ga jij ook naar Hogwarts?!" Zegt het meisje naast mij verbaast. Ik knik. "Hermione Granger" zegt het meisje dat blijkbaar Hermione heet en ze steekt haar hand uit. "Jessica Snape maar dat wist je waarschijnlijk al" zeg ik lachend en ik schud haar hand.
Ik zie dat Petunia bleekjes wordt. "Whats wrong?" Vraag ik dan ook aan haar. "Ah het eten is er" zeg ik tegen de jongen met bril. Hij kijkt me dankbaar aan. Ik steek mijn hand uit. "Jessica Snape" zeg ik. "Harry Potter" antwoord hij en hij schud m'n hand. "Eet smakelijk" zeg ik met een knipoog. "Bedankt" glimlacht hij. Ik loop weer nasr de tafel waar de pers zit en ga zitten. "Oke waren we klaar?" Vraag ik. "Ja" en ze gaan weg.
"Jij komt denk ik in Gryffendor" zegt Minerva. Ik glimlach.
"Ik hoop het"