Ruhsuz

bu ne hayat

Duman yüzüme doğru yaklaşıyordu...
Kalbimi kontrol edemediğim için kendime bir ceza vermeliydim. Çünkü gereğinden fazla hızlıydı.

- Deniz?!
- hıı
-Deniz!
- Ne var be ne var!
-UYANSANA MÜDÜRÜNLE DÜZGÜN KONUŞ TERBİYESİZ.

Müdürmü? Off gelde şu kısa etekli müdüre bozuntusuyla uğraş. Ayağa kalkıp baygın baygın kadına baktım. Bana afallamış gibi bakıyodu. Etrafa baktığımda bana kaş göz işareti yapan bir takım insan gördüm. Onlara 'NE?!' der gibi bakınca önlerine döndüler. Hadi ama şu kadından korkmuyorum para ödedim ben burda zıbarmak için!

-Dolabından sınav kağıtları çıktı Deniz hanım...

Bu kadını dövmek istiyordum.

- Kopya çekmek yada dolaylı yoldan kendime torpil yapmak gibi bir hobim yok.

-Bunu disiplin kuruluna anlat.

Homurdana homurdana bana bakan kadına kaşımı çattım ve hızlı adımlarla yanına gittim. Kulağına eğilip fısıldadım.

- Poyraz VURAL kim?
- Ünlü bir iş adamıydı
- Benim soyadım ne?
- V-VURAL
- Kes sesini müdüre ve aldığın parayı senden geri alıp mesleğine son vermem için bahane arama.

Kadın gözlerime şok olmuş gibi bakarken sırıttım. Hala şaşkınken odadan koşar adımlarla çıktı. Arkamı döndüğümde herkez şok bir halde bakıyordu. Yürüyüp soyunma odasına gittim orası ayrı bir oda gibiydi. Çalışma masası televizyon vesaire vardı özel bir okuldu. Üzerime siyah bir bluz salaş bir topuz yaptım. Birden fotoğrafımı çekmek istedim çok hoş bir bluzdu annemindi. Ondan kalan son hatıraydı aslında bana onun kedisi olan beyaz tombul bir kedide bırakmıştı ama evden kaçtı. Onu annemin mezarının yanında bulmuştum ama ölmüştü çok yaşlıydı zaten.

Bunları düşünürken gözümden bir yaş akınca çabucak sildim. Bugün haftasonu olduğundan serbesttik. Dışarda hava buz gibiydi. Güzel. Telefonumu açıp . Elif'i aradım lanet bir kuzenim vardı. Onu çok seviyordum ve beni tek anlayan kişi o. Birlikte büyüdük onunla kaderimiz bile aynı onun anne ve babası köprüden denize çakılıp hayatını kaybetmişti ve bütün bu olanlar onun gözünün önünde olmuştu. Hayata karanlık bakıyoruz ikimizde aydınlığımız olanlar bizi karanlığa itip gitmişlerdi. Aslında onlar bu oyunu kazanıp zor bölümü yani kaybetmenin kırgınlığını üzerimize yıktılar. Sonunda telefon açıldığında nefes nefese bir Edis telefonu açtı.

- Hey ne bu hırılti oksijen mi kalmadı ülkede!

- Spordayım

Bu kızın şu huyundan tiksiniyorum telefonda acayip ruhsuz konuşuyor !

- Buluşalım mı?

- Nerde ? Saat ?

- Sahildeki büfeye gel ve depodaki bize ayrılan bölümde olcam. 13.00 da orda ol.

-----------------------------------------------------------------

Depoda oturup kahve içiyordum. Ve Elif'i bekliyordum. Ve kapıdan kaşları çatık bir şekilde içeri giren Elif'e baktım. Sandalyeyi çekip yanıma oturdu ve kahvemi elimden alıp içmeye başladı. Birden ona sarıldım çok özlemiştim tek güç kaynağım Elif'ti sanırım, oda çenemle boynumun birleştiği yeri gıdıklayınca huylandım bilerek yapıyordu aptal.

- Ya yapma şunu sokacam espiri tarzına.
Birden kahkaha atan elif'e baktım. İlk defa bu kadar gülüyordu o günden sonra... Hemen ciddileşip "gidelim" dedi. Daha neden diye soramadan bileğimi kavrayıp beni götürmeye başladı. Arabasına tıkadığında onun binmesini bekledim.
- Neydi bu şimdi?!
- Kapa çeneni ve otur.
- Nereye gidiyoruz?
- KAPA ÇENENİ DEDİM!!!

Bana ilk defa böyle davranıyodu gözümden bir damla yaş geldiğinde hala ona bakıyordum oda bana .

- B-ben özür dilerim. dediğinde çoktan kalbim kırılmıştı.

- Bana bağırmazdın sen...
- Ben istemediğim birini gördüm ve sana patladım kusura bakma pofuduğum.
- Bana pofuduğum deme seni affedesim geliyor.

Havalanan kaşları yumuşayan Elif'e bir öpücük attığımda güldu ve oda öpücük attı bana. Sadece kendi aramızda böyleyiz. Böyle mutluyuz. Eksik parçalarımızı tamir ediyoruz. Mutluluğu keşfediyoruz.
Hayatımızın baharında gençliğimiz kararırken ayaktayız. Ayaktaydık...

Geldiğimiz yere bakınca çaktırmadan Elif'e baktım bana o 'nihahahhahaha' bakışını atıyordu.

- yapma bunu bana

- in arabadan

- Elif ya lüfeennn

- işe yaramıyo canım in arabadan.

Lanet olsunki lunaparka gelmiştik. Nefret ettiğim tek yer lanet olası bir yükseklik korkum var çünkü.

Gördüğüm manzarayla şok oldum. Ama sevindim de oyun başlasın!