Zijn broer, de Badboy #1 #wattys2016

13.

~Sofie~

"W, wat bedoel je?" stotter ik. Door angst omvangen sta ik nogsteeds op dezelfde plek, bewegen lukt niet meer.

"Je bent gewoon de verkeerde jongens tegengekomen. Weet je eigenlijk wel wie wij echt zijn." wordt er nogsteeds in mijn oren gefluisterd.

"Wie bedoel je met 'w, wie'?" krijg ik nog net over mijn lippen.

"Daar kom je zo wel achter, schatje. Ik ga nu even, en als je wilt mag je even douchen, de badkamer is achter de andere deur en schonen kleren liggen in de kast." Max drukt een klein kusje op mijn wang en loopt de kamer uit.

Ik kijk door de kamer en zie de kast, ik loop er naartoe en maak hem open. De enige kledingstukken die ik zie hangen, zijn korte rokjes en, voor mij, te korte t-shirts. Omdat ik wel andere kleren aan wil doen, pak ik een rokje en shirtje uit de kast en loop naar de andere deur. Achter deze deur zit inderdaad de een badkamer.

Ik leg de schone kleren op een kleine wasmand, en zet de doucha alvast aan. Ik kleed me uit en stap de douche in.

Na een snelle douche droog ik me weer af en kleed me aan in de schone kleren. Je kan nog net mijn navel zien en het rokje is zo kort dat mijn kont er bijna onderuit komt.

"Waarom zou er alleen zo'n kleding hangen?" Vraag ik zacht, wetend dat ik daar toch geen antwoord op krijg.

Ineens herinner ik me dat ik mijn mobiel in mijn broekzak had zitten, ik ren terug naar de badkamer en pak mijn mobiel uit mijn broek. Ik tik het nummer van mijn moeder in, maar ik heb ineens geen bereik.

Ik hoor een geklop op de deur en stop mijn mobiel weer weg in mijn broekzak, snel pak ik een handdoek en doe ik alsof ik mijn haren nog aan het afdrogen ben.

"Sofie?" hoor ik uit de kamer komen.

"Ik ben in de badkamer." zeg ik. Voetstappen komen mijn kant op en ik draai me om, het is Max die weer voor me staat.

"Net klaar met douchen?" vraagt hij.

"Ik ben net klaar ja." zeg ik.

"Je ziet er echt goed uit Sofie." Max bekijkt me grijnzend.

"Ja, had je niks anders ofzo, dit is echt veel te kort voor mij."

"Nee, dat wat er hangt is alles, en voor mij is dit lang genoeg hoor."

"Wat kom je hier eigenlijk doen?" vraag ik op een chaggrijnig toon.

"Ik miste je warmte." fluistert hij in mijn oor. Ik rol met mijn ogen en loop langs hem heen naar het bed wat in de kamer staat.

"En nu serieus, wat kom je doen? En waarom heb je me hier opgesloten?"

"Wat een vragen zeg. Maar ik meen het echt, ik ben hier omdat ik je warmte mis, meer niet."

"Oke dan, mag ik nu dan ook antwoord op mijn andere vraag?"

"Tuurlijk schatje, maar eerst dit." Hij pakt me bij mijn heupen vast en drukt zijn lippen ruw op de mijne. Ik ga dit keer niet mee in de zoen, ik wil weten waarom hij me opsluit.

"Schatje, ik weet dat je dit wilt." fluisterd hij tegen mijn lippen.

"Nu niet, ik wil weten waarom je me hier opsluit, en wie er nogmeer is." zeg ik. Max haalt zijn gezicht bij me vandaan en laat me los.

"Er is maar een simpele rede."

"En dat is? Zeg nou maar gewoon!"