Sofie
"Lukt het een beetje?" vraag ik.
"Ja hoor, zou jij misschien de aardappels willen schillen en in plakjes snijden?"
"Tuurlijk." Ik pak een mesje en doe wat Jason me vroeg.
Even later zitten we met zijn drieën aan tafel te eten. Geen gesprek is aan de gang. Niemand zegt iets, geen woord. Tot ik ineend de stilte verbreek.
"Weet je zeker dat ze ons hier niet vinden?" vraag ik voor de zoveelste keer.
"Ik weet het echt zeker Sofie, ze weten niet dat ik in de auto zat." Ik knik en neem weer een hap van mijn eten en merk dat ik helemaal geen honger heb. Ik schuif het bord van me vandaag en leg mijn hoofd in mijn handen.
"Wat is er?"
"Niks, alleen hoofdpijn." Jason loopt weg en komt niet veel later terug met een glas water en een paracetamol.
"Dankje." zeg ik dankbaar. Ik slik de paracetamol in en sta op.
"Ik ga even op bed liggen oke?" Jason knikt en ik loop de trap op naar een kamer.
Niet veel later val ik in slaap.
-
Een luid geschreeuw uit de woonkamer zorgt ervoor dat ik in een keer wakker ben. Anna komt de kamer huilend binnen rennen en slaat gelijk haar armen om me heen.
"Anna wat is er?!" roep ik geschrokken.
"Stil! Anders horen ze ons!"
"Ze? Wie zijn er?" Anna trekt me aan mijn arm naar de deur.
"Luister maar." Ik leg mijn oor tegen de deur aan en luister naar het geschreeuw.
"Wat kom jij hier doen!" hoor ik Jason roepen.
"De vraag is eerder wat jij met míjn vriendin moet!"
"Bevrijden van een klootzak als jij!"
"Ik ben een klootzak? Jij steelt ze allemaal van mij! Ik doe niks met ze, jij wel!"
Max?
Een raar gevoel vult mijn maag. Is Jason erger dan Max? Wil hij me verkrachten? Gaat hij me ook opsluiten? Duizenden vragen spoken rond in mijn hoofd. Een hard klik-geluid haalt mij uit deze gedachten, een tweede klik volgt. Langzaam duw ik de deurklink omlaag en open ik de deur.
Max staat recht tegenover Jason, beide met een pistool gericht op elkaars hoofd, en Mick die hopeloos achter Max staat met zijn pistool in zijn hand, naar beneden gericht.
"Weet je dat er verhalen rond gaan dat jij Mick hebt laten vallen, en alleen zodat jij Sofie kon krijgen. Je wist dat ze de beste vriendin van Mick was. En dat zij jou moest begeleiden door school was voor jou gewoon dé kans om haar te krijgen." zegt Jason. Mick richt zijn pistool nu ook op Max.
"Je hebt me gewoon gebruikt! Ik wist het gewoon! Ze hadden gelijk!" roept hij naar Max.
"Geloof je hém nou? En wie bedoel je met ze?"
"Oliver en Yoris."
"Geloof je hun nu ook al! Man ik verwacht beter van je! Tuurlijk gebruik ik je niet, geloof niet alles wat die idioten je vertellen!"
Nu is het genoeg, ik open de deur helemaal en loop met een boze blik in mijn ogen naar beneden, ik duw Max' pistool omlaag en ga voor hem staan.
"Dus, je deed er alles voor zodat je mij kreeg? Heb je dan ook gezorgd dat ik je moest rondleiden?" Hij knikt en laat zijn pistool zakken, Mick doet hetzelfde.
"Oh ja, nog een ding trouwens, Jason is geen idioot." Ik draai me om en loop naar Jason toe en zoen hem op zijn mond.
JE LEEST
Zijn broer, de Badboy #1 #wattys2016
Roman d'amour"Simpel, je bent de verkeerde jongens tegengekomen, Sofie." "W, wat bedoel je?" stotter ik. Door angst omvangen sta ik nogsteeds op dezelfde plek, bewegen lukt niet meer. "Je bent gewoon de verkeerde jongens tegengekomen. Weet je eigenlijk wel wie...