*Yoko's POV*
*knocking*
May tao...
"Bukas po yan"-sabi ko.
Maya-maya'y sumilip si kuya.
"Ok ka na ba yoko?"-alalang sabi ni kuya.
"Medyo, masakit parin yung ulo ko kuya pero kaya ko na 'to!"-sabi ko w/ matching ngiti.
"Sigurado ka? Ay nga pala, may dala akong prutas, gusto mo, ipagbalat kita ng mansanas para makakain ka?"-sabi ni kuya.
Nag nod nalang ako at pinagbalat nya ako ng mansanas.
"Kuya, may problema ba?"-kanina pa kasi syang tahimik eh.
"W-wala naman Yoko... Bakit mo naman natanong yang-
"Kuya, alam ko na kapag tahimik ka, may problema ka... Sabi mo sa akin na 'dapat ang mag kakapatid walang tinatagong secret... Dapat ibunyag', di ba?!"-sabi ko sa kanya.
Nakita ko si kuya. Ibinaba nya ang mansanas, pumunta sa akin at niyakap nya ako ng mahigpit.
"Ayokong... Makita kitang... Nasasaktan muli Y-yoko... Kaya.... Kaya!-
"Ano ba yun kuya?! Hindi kaya kita maintidihan!"-ako.
Alam kong nag aalala sa akin si kuya paminsan-minsan, pero iba sya ngayon. Iba sya ngayong mag alala... Siguro nung kahapon dahil nagsira ang katawan ko este si lola Machin sa bayan pati sa headquarter ni lola kimura.
"Eh kasi...-
"Kuya, sabi ko sayo, kaya ko na 'to... Di ba?!"-ako
"Nag aalala lang naman ako sayo dahil... Ayokong masaktan kang muli!"-si kuya talaga!!!
BINABASA MO ANG
The Curse Sealer
RandomBakit ako pa? Bakit ako pa ang naging Curse sealer? Pwede naman ang iba? Dahil sa akin, maraming nasaktan, nasugatan at ang worst sa lahat, ang namatay. This story is all about the girl name Akatsuki ,Yoko. I hope you should understand this story...
