sweet things | chanbaek

♛ Final

"Doktor Kris, hemen gelmelisiniz."

Kris imzaladığı dosyaları önündeki hemşireye verdi ve diğer hemşirenin çağrısıyla onun peşinden koşar adımlarla ilerledi. Odanın önüne geldiklerinde telaşla duraksadı ve başını kaldırıp oda numarasına baktı.

013

Bu hayatını iyileştirmeye adadığı hastası Byun Baekhyunun odasıydı. Yaklaşık 1 yıl önce ailesi tarafından hastaneye şizofreni tanısıyla yatırılmıştı. Daha öncesinde onunla konuşmaya çalışmış, fakat pek bir bilgiye sahip olamamıştı. Baekhyunun söyledikleri "Bana birisi mesaj atıp duruyor, onunla buluşmalıyım."dan öteye geçmiyordu. Ve sorun şuydu ki Baekhyun bir telefona sahip değildi.

Defalarca kaçmaya çalışmıştı ama Kris onu durdurmuştu. Aslında amacı hastaneden kaçmak değildi, çünkü hastanede olduğunu anlamıyordu. Günlük yaşantısına devam ediyor gibiydi, ona verilen süre boyunca bahçede sanki dışarıda dolanırmış gibi geziniyordu. Yemekleri yatağının içerisinde yiyor, depresyon belirtileri gösteriyordu. Kendi aklında bir oyun sahası oluşturmuştu. Birinin onu rahatsız ettiğini düşünüyordu. Ve aklının ona oynadığı bu zalim oyunda onu rahatsız eden kişi Chanyeoldü. Tıpkı kendisini terk eden sevgilisine oynadığı telefon şakası gibi, bu sefer aynı şeyleri o yaşıyordu. Ve beyni onu öldürene dek durmadı.

Kris en sonunda kapıyı aralayıp içeriye girdiğinde ilk başta onu zeminde biriken koyu kan gölü karşıladı. Krisin içi titredi ve kanın sebebine, yerde kazağa sarılmış bir biçimde yatan ufak bedene baktı. Kendini öldürme sistemi ise çok komikti çünkü elindeki ufak aynayı kendine bakıp iyi hissetmesi için Kris vermişti. Ve sarıldığı beyaz kazağın ise Chanyeol adlı kişiye ait olduğunu düşünüyordu. Büyük ihtimalle Baekhyun ona gitmişti.

"Bunların hiçbirini hak etmemiştin Baekhyun," diye mırıldandı. "Başarabilirdik." Kris başını çevirdi ve arkasında odayı temizlemek için bekleyen hemşirelere bakındı. Hemşireler içeriye geçtikten sonra kayda almak için biri mırıldandı;

"Ölüm saati, 02:00." 

*
Ve son! Umarım tatmin olmuşsunuzdur. Bu hikayeye ilk başladığımda zaten kafamda böyle bir son vardı, yani angst olacağı başından belliydi. Aslında kötü sonla biten hikayelerden nefret ederim, ama bu hikayeye başladığımda insanlara olan güvenim bitmişti ve hissettiğim kötü duyguları anca bu şekilde yansıtabilirim diye düşündüm. Okuyan herkese teşekkür ediyorum. Son olarak bir özel bölümü olacak, en kısa zamanda atarım. Bu sırada yeni yayınladığım ve buna zıt olarak bol bol eğlence barındıran hikayem Petite Puppy'e beklerim!